ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 986

“ได้ ข้าเข้าใจแล้ว” ลั่วชิงยวนรีบตามไปพร้อมกับยาในมือ

เห็นชายคนนั้นเดินอย่างเร่งรีบและคอยมองซ้ายมองขวาด้วยความระแวดระวัง ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปในถนนด้านข้าง

ลั่วชิงยวนจึงรีบตามไปอย่างรวดเร็ว

แต่บังเอิญเจอเซียวชูที่เดินมาจากอีกทางหนึ่งพอดี

“พระชายา เหตุใดท่านมาอยู่ที่นี่ได้?” เซียวชูก็ออกมาค้นหาเครื่องยาสมุนไพรด้วย

ในเมืองมีทรัพยากรมิมากนัก ท่านอ๋องปฏิเสธที่จะเสวยพระโอสถ เพื่อเก็บสมุนไพรไว้ให้ทหารที่ได้รับบาดเจ็บ

แต่อาการบาดเจ็บของท่านอ๋องสาหัสเพียงนั้น จะใช้ยามิได้ได้อย่างไร?

ดังนั้นเขาจึงออกไปตามหามาเพิ่ม

ลั่วชิงยวนยื่นถุงให้เขา "นี่ สมุนไพร นำกลับไปเถอะ"

“ให้ซือซิงหาทางนำแม่แพะมาเลี้ยงสักสองสามตัวด้วย มีสตรีที่มิมีน้ำนมเลี้ยงบุตร ต้องการนมแพะด่วน รีบหน่อยนะ!”

เซียวชูตกใจเล็กน้อยและกำลังจะถามพระชายาว่ายาเหล่านี้มาจากที่ใด

แต่ลั่วชิงยวนกลับเดินออกไปอย่างรีบร้อน

ลั่วชิงยวนไล่ตามชายคนนั้นไปจนสุดตรอก จนในที่สุดก็เห็นชายคนนั้นอีกครั้ง

แต่ที่แปลกคือชายคนนั้นมิได้ไปสถานที่ลับอะไร เพียงแต่เดินไปทั่วเมืองเท่านั้น

อีกทั้งตลอดทางยังคอยหลบหลีกการลาดตระเวน

ลั่วชิงยวนติดตามเขาไปอย่างเงียบ ๆ ตั้งใจจะดูให้เห็นกับตาว่าพวกนอกด่านต้องการทำสิ่งใด

มิรู้ตัวเลยว่าฟ้ามืดลงแล้ว

นางเข้าไปในตรอกที่ค่อนข้างเปลี่ยว

ลั่วชิงยวนเดินตามไปอย่างระมัดระวัง เมื่อเดินออกจากตรอก ก็พบกับลานแห่งหนึ่ง อาคารที่นี่ดูเหมือนจะเป็นโกดังเก็บของ

ชายคนนั้นหยุดและมองไปที่ประตูลานบ้าน สีหน้าดูตื่นเต้นเล็กน้อย

ท่ามกลางแสงจันทร์ ลั่วชิงยวนจึงสังเกตเห็นว่ามีงูตัวหนึ่งเลื้อยผ่านพื้นเข้าไปในลาน

ลั่วชิงยวนตกใจมาก ที่แท้เขามีงูตัวน้อยคอยนำทางอยู่

มิน่า ชายคนนี้ถึงได้เร่ร่อนไปทั่วเมือง

เขากำลังหาสมุนไพรหรืออย่างไร?

เนื่องจากลั่วชิงยวนได้กลิ่นของยาแล้ว เช่นนั้นที่นี่จึงควรเป็นโกดังเก็บเครื่องสมุนไพร