ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 996

ลั่วชิงยวนมิได้หลบเลยแม้แต่น้อย กลับจ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาคมกริบ

“คนที่ฆ่าพี่ชายเจ้าคือหล่างชิ่นต่างหาก!”

“เจ้าคิดว่านางเพียงส่งพวกเจ้าไปโจมตีเมืองจริง ๆ หรือ? นางกำลังใช้การโจมตีเมืองเพื่อกำจัดพวกเจ้าต่างหาก!”

กริชหยุดที่หน้าอกของลั่วชิงยวน โดยมิแทงลงไป

ชิงหวยสบตากับนาง "เจ้าหมายความว่าอย่างไร?"

ลั่วชิงยวนเอ่ยด้วยน้ำเสียงมิรีบร้อน "หล่างมู่เกือบตายเพราะหล่างชิ่น หลอกให้เขาบุกโจมตีจนตกหลุมพรางในเมือง"

“หลังจากที่หล่างมู่ติดกับดัก นางรีบถอนตัวออกไปทันที ปล่อยโอกาสที่ดีที่สุดในการช่วยชีวิตหล่างมู่ไป”

ลั่วชิงยวนเลิกคิ้ว “หากนางต้องการฆ่าหล่างมู่ นางย่อมต้องการฆ่าพวกเจ้าด้วยเช่นกัน มิเช่นนั้นนางจะทำข้อตกลงกับตระกูลเหยียนได้อย่างไร”

ชิงหวยตกใจมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้ "ว่ากระไรนะ? เจ้าว่าอะไรกับตระกูลเหยียนนะ? เจ้ารู้อะไรบางอย่างใช่หรือไม่?"

“พูดมาเร็ว!”

ลั่วชิงยวนมิรีบร้อนที่จะพูด นางขยับตัวเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ปล่อยข้าก่อนสิ"

ชิงหวยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นลุกขึ้นและขยิบตาให้ผู้คนรอบตัว

มีคนเข้ามาปลดโซ่ให้ลั่วชิงยวนทันที

ลั่วชิงยวนลูบข้อมือเบา ๆ แล้วค่อย ๆ ลุกขึ้น

นางพูดอย่างใจเย็น "ข้ามิได้โกหกพวกเจ้า แผนของตระกูลเหยียนคือให้พวกเจ้าบุกแคว้นเทียนเชวีย จากนั้นพวกเขาจะนำทัพทหารหลายพันนายมาทำลายพวกเจ้าเพื่อสร้างผลงานอันยิ่งใหญ่ แล้วก็เข้าควบคุมอำนาจทางทหารของแคว้นเทียนเชวียทั้งหมด”

“ส่วนหล่างชิ่นจะใช้ประโยชน์จากการโจมตีเมืองผิงหนิง กำจัดหัวหน้าของแต่ละเผ่าทีละคน

ด้วยวิธีนี้ ตระกูลเหยียนจะได้ล้างพวกเจ้าให้หมดไปในการศึกครั้งใหญ่”

ลั่วชิงยวนปั้นน้ำเป็นตัวด้วยหน้าตาจริงจัง

ชิงหวยตกใจอย่างหนัก “ว่ากระไรนะ?”

“นี่เจ้าหมายความว่า หล่างชิ่นยอมจำนนต่อตระกูลเหยียนอย่างสมบูรณ์แล้วอย่างนั้นรึ?”

ลั่วชิงยวนหัวเราะเบา ๆ "แล้วจะเป็นอะไรได้อีกเล่า?"

“ผู้ใดบ้างมิอยากได้เกียรติยศและความมั่งคั่ง?”

“เมื่อใดก็ตามที่ตระกูลเหยียนเข้าควบคุมอำนาจทางทหารทั้งหมดได้ มิว่าหล่างชิ่นต้องการอะไร ตระกูลเหยียนก็สามารถมอบให้นางได้”

ชิงหวยขมวดคิ้ว ความเกลียดชังในดวงตาเริ่มรุนแรงขึ้น