บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1107

เมเดลีนรู้สึกสงสัยจึงเดินตามลิเลียนไปที่หน้าต่างกระจกซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่ง

ลิเลียนทำตัวแปลก ๆ และยังคงชี้ไปที่กระจก

เมื่อมองไปยังที่ที่เธอชี้ เมเดลีนกลับไม่เห็นอะไรเลย

“ลิลลี่ อยากให้แม่ดูอะไรจ๊ะ?” เมเดลีนยิ้มและถามอย่างอดทน

ลิเลียนกะพริบตาและคว้ามือของเมเดลีน จากนั้นก็พาเธอไปที่ประตู

เมื่อแจ็คสันเห็นอย่างนั้นก็รีบเดินตามหลังพวกเขาไป

เมเดลีนไม่เคยเห็นลูกสาวของเธอทำแบบนี้มาก่อน หัวใจของเธอเริ่มเต้นเร็วขึ้นขณะที่รู้สึกเหมือนมีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า

ลิเลียนจับมือเมเดลีนแล้วเดินไปอีกฟากของถนน จากนั้นก็เดินเข้าไปในอาคาร

“ลิลลี่ อยากให้มาที่นี่ใช่ไหมจ๊ะ?” เมเดลีนมองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติ

ดวงตาของลิเลียนเป็นประกายสะท้อนแสง เธอเองก็มองไปรอบ ๆ เช่นกัน

ดูเหมือนว่าเธอกำลังมองหาบางสิ่ง แต่กลับไม่พบสิ่งที่ต้องการ

เมเดลีนลูบหัวของลูกสาวและยิ้มอย่างอ่อนโยน “ลิลลี่ กลับไปเลือกของเล่นของเรากันเถอะจ้ะ”

ลิเลียนพยักหน้าอย่างผิดหวังก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับผู้เป็นแม่

แต่เมื่อพวกเขาหันหลังกลับ ดวงตาที่สวยงามของเด็กน้อยก็เป็นประกายขึ้นอีกครั้ง

ลิเลียนหยุดเดินและคว้าเสื้อของเมเดลีนเอาไว้ นิ้วอวบ ๆ ของเธอชี้ไปยังประตูลิฟต์ที่กำลังจะปิดลง

เมเดลีนมองไป และก่อนที่ประตูจะปิด ดวงตาของเธอก็สบเข้ากับดวงตาลุ่มลึกและเรียวรีคู่หนึ่ง

หัวใจของเมเดลีนหล่นวูบ

และเธอก็กลับมามีสติรู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อเห็นประตูลิฟต์ปิดลง

“เจเรมี่?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ