บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1107
เมเดลีนรู้สึกสงสัยจึงเดินตามลิเลียนไปที่หน้าต่างกระจกซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่ง
ลิเลียนทำตัวแปลก ๆ และยังคงชี้ไปที่กระจก
เมื่อมองไปยังที่ที่เธอชี้ เมเดลีนกลับไม่เห็นอะไรเลย
“ลิลลี่ อยากให้แม่ดูอะไรจ๊ะ?” เมเดลีนยิ้มและถามอย่างอดทน
ลิเลียนกะพริบตาและคว้ามือของเมเดลีน จากนั้นก็พาเธอไปที่ประตู
เมื่อแจ็คสันเห็นอย่างนั้นก็รีบเดินตามหลังพวกเขาไป
เมเดลีนไม่เคยเห็นลูกสาวของเธอทำแบบนี้มาก่อน หัวใจของเธอเริ่มเต้นเร็วขึ้นขณะที่รู้สึกเหมือนมีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า
ลิเลียนจับมือเมเดลีนแล้วเดินไปอีกฟากของถนน จากนั้นก็เดินเข้าไปในอาคาร
“ลิลลี่ อยากให้มาที่นี่ใช่ไหมจ๊ะ?” เมเดลีนมองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติ
ดวงตาของลิเลียนเป็นประกายสะท้อนแสง เธอเองก็มองไปรอบ ๆ เช่นกัน
ดูเหมือนว่าเธอกำลังมองหาบางสิ่ง แต่กลับไม่พบสิ่งที่ต้องการ
เมเดลีนลูบหัวของลูกสาวและยิ้มอย่างอ่อนโยน “ลิลลี่ กลับไปเลือกของเล่นของเรากันเถอะจ้ะ”
ลิเลียนพยักหน้าอย่างผิดหวังก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับผู้เป็นแม่
แต่เมื่อพวกเขาหันหลังกลับ ดวงตาที่สวยงามของเด็กน้อยก็เป็นประกายขึ้นอีกครั้ง
ลิเลียนหยุดเดินและคว้าเสื้อของเมเดลีนเอาไว้ นิ้วอวบ ๆ ของเธอชี้ไปยังประตูลิฟต์ที่กำลังจะปิดลง
เมเดลีนมองไป และก่อนที่ประตูจะปิด ดวงตาของเธอก็สบเข้ากับดวงตาลุ่มลึกและเรียวรีคู่หนึ่ง
หัวใจของเมเดลีนหล่นวูบ
และเธอก็กลับมามีสติรู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อเห็นประตูลิฟต์ปิดลง
“เจเรมี่?”
แต่เมื่อเธอหันหลังไป ผู้ชายคนที่เธอเห็นก่อนหน้านี้ก็กำลังออกมาจากลิฟต์
ผู้ชายคนนั้นมีรูปร่างสูงผอม เขาสวมเสื้อโค้ทสีเบจและดูงดงามในขณะที่เขากำลังก้าวเดินไปข้างหน้า
ผมสั้นสีเทาของเขาดูเรียบร้อยและดูมีชีวิตชีวา นอกจากนี้ดวงตาสีเหลืองอำพันของเขายังดูไม่ธรรมดาอีกด้วย เขาดึงดูดความสนใจของผู้หญิงจำนวนมากได้ด้วยรูปลักษณ์ที่ดูดีนั้น
หลังจากที่ชายคนนั้นออกจากอาคาร เขาก็ขับรถออกไป
วันถัดมา
หลังจากเมเดลีนส่งเด็ก ๆ ไปโรงเรียน เธอก็ขับรถกลับมาที่อาคารเมื่อวานนี้
เธอไม่รู้ว่าตัวเองกำลังรออะไร และในเวลาเดียวกันเธอก็คิดว่าตัวเองอาจจะแค่เพ้อฝันไปเอง
ผู้ชายที่เธอรักที่สุดในโลกนี้ได้ตายจากไปแล้ว
เธอแตะที่คั่นหนังสือในกระเป๋า แต่ไม่สามารถรู้สึกถึงความอบอุ่นของเจเรมี่ได้อีกต่อไป
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...