เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1115

เมเดลีนหยุดเดินและมองใบหน้าจริงจังของชายหนุ่ม

บ้าน

เขาบอกให้เธอกลับบ้านกับเขา

เมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธออบอุ่นขึ้น และยกมือขึ้นเพื่อกอดเขาอีกครั้ง

“ตกลงค่ะ ฉันจะกลับบ้านกับคุณ เจเรมี่เรากลับบ้านกันเถอะ” หญิงสาวมีน้ำตาคลอขณะโอบแขนรอบคอของเขา หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความโหยหาที่มีต่อเขา

เขายังไม่ตาย เขากลับมาแล้ว

เธอไม่อยากเสียผู้ชายคนนี้ไปอีกแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะยังคงมีช่องว่างระหว่างกันเพราะเอโลอิสและฌอนก็ตาม

ถึงอย่างนั้นเจเรมี่ก็เคย ‘ตาย’ มาแล้วครั้งหนึ่ง ความเจ็บปวดจากการสูญเสียทำให้เธอรู้แล้วว่าเธออยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเขามากแค่ไหน

เมเดลีนจึงส่งข้อความถึงไรอันเพื่อบอกว่าเธอจะกลับไปกับเจเรมี่ ก่อนที่ไรอันจะส่งข้อความกลับมาว่า [โอเค] โดยไม่พูดอะไรอีก

เมเดลีนรู้สึกเสียใจ เมื่อเห็นคำตอบที่มีเพียงคำเดียวของเขา

แม้ว่าการแต่งงานระหว่างเธอกับไรอันจะไม่ใช่เรื่องจริง และเขาบอกว่าแต่งงานเพื่อปกป้องเธออยู่เสมอ แต่เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอก็ยังคงรู้สึกเหมือนติดค้างบางอย่างกับไรอันอยู่

เจเรมี่สังเกตเห็นว่าเมเดลีนกำลังเหม่อลอยหลังจากที่ดูโทรศัพท์ เขาขมวดคิ้ว

หลังจากที่พวกเขากลับไปที่คฤหาสน์วิทแมน มันก็เป็นเวลาดึกแล้ว

ทุกคนในบ้านหลับกันหมด รวมทั้งเด็ก ๆ ด้วย

เมเดลีนจับมือเจเรมี่ไว้แล้วพากันเดินกลับไปที่ห้องนอนของพวกเขา ในทันทีที่เข้ามาเมเดลีนก็โอบกอดเขาไว้ “เจเรมี่ ฉันดีใจมากที่คุณกลับมาหาฉันได้อีกครั้ง”

เจเรมี่ไม่พูดอะไรเมื่อได้ยินคำพูดจากใจจริงของเธอ แต่เขากลับกอดเธอไว้อย่างอ่อนโยนแทน

เมเดลีนเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าไร้อารมณ์ของเขา

“เจเรมี่ เกิดอะไรขึ้นกับคุณในช่วงหกเดือนที่ผ่านมาคะ? ทำไมสีผมและดวงตาของคุณถึงเปลี่ยนไป? แม้แต่เสียงของคุณ… มันแตกต่างจากเมื่อก่อน นี่เป็นเพราะยาพิษหรือเปล่าคะ?”

เมเดลีนรู้สึกใจสลายอีกครั้งเมื่อต้องถามคำถามนี้

เธอรู้สึกเกลียดชังลาน่า

ผู้หญิงชั่วร้ายคนนั้นได้ทรมานจนเขาต้องตกอยู่ในสภาพนี้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ