เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1125

หลังจากที่ลุกขึ้นได้ เมเดลีนก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเมื่อสังเกตเห็นมือของไรอันวางอยู่บนเอวของเธอ

ในตอนนี้เธอไม่ยังไม่สามารถผละออกไปได้ เธอจึงต้องการช่วยพยุงไรอันไปที่เตียงให้เร็วที่สุด

ทว่าเมื่อไปถึงข้างเตียง ไรอันกลับกอดเธอไว้แน่นขณะที่เธออยากจะเป็นอิสระจากพันธนาการของเขา

เสียงของไรอันฟังดูสิ้นหวัง “พูดตามตรง จริง ๆ ผมไม่อยากปล่อยคุณไป” เขากล่าว

อะไรนะ?

เมเดลีนรู้สึกมึนงง หลังจากนั้นไม่นานไรอันก็สารภาพต่อเธอ “เอวลีน ดูเหมือนผมจะตกหลุมรักคุณเข้าแล้วจริง ๆ”

“...”

เมเดลีนนิ่งไปเมื่อได้ยินคำสารภาพอย่างกระทันหันของอีกฝ่าย

ไรอันกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นเล็กน้อย จนกลิ่นหอมไม้มะเกลือซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของเขาอบอวลอยู่รอบตัวของเธอ

นี่ไม่ใช่กลิ่นที่เธอต้องการให้ติดตัวเธอ เมเดลีนปล่อยมือจากไรอันแล้วเอ่ยอย่าใจเย็น “ไรอัน นั่งลงก่อนนะ”

“เอวลีน คุณไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ทำให้คุณต้องวุ่นวายใจ ผมสัญญาว่าจะให้คุณกลับไปหาเจเรมี่ ผมจะทำทุกอย่างตามที่เราตกลงกันไว้” ไรอันสัญญากับเธอ จากนั้นเขาก็ปล่อยแขนเธอหลังจากนั่งลงบนเตียงได้แล้ว

ชายหนุ่มยิ้ม ดูเหมือนเขาจะพอใจกับอ้อมกอดระหว่างกัน แม้จะในระยะเวลาสั้น ๆ ก็ตาม

เมเดลีนอยากจะเปลี่ยนเรื่อง เธอจึงยกจานไปไว้บนโต๊ะและปล่อยให้ไรอันรับประทานอาหาร

โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น ขณะที่กำลังยื่นส้อมและช้อนให้เขา

เมื่อเห็นว่าเป็นเจเรมี่ เมเดลีนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเดินไปที่ประตู

ตอนนี้เจเรมี่ที่กำลังยืนอยู่ตรงสุดโถงทางเดิน เขาเห็นเมเดลีนอยู่ในแววตาอย่างชัดเจน “คุณยังอยู่ที่โรงพยาบาลหรือเปล่า?” เขาถาม

“ฉันกำลังจะกลับแล้วค่ะ” เมเดลีนพูดในขณะที่มองไปยังไรอันซึ่งกำลังกินอาหารอยู่ “เขายังไปไหนมาไหนคนเดียวไม่ได้”

“ก็เลยเป็นเหตุผลว่าในฐานะภรรยาคุณถึงต้องอยู่ดูแลเขาใช่ไหม?” เขาถาม

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ