บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1136

เมเดลีนเดินเข้ามาและกำลังจะเดินขึ้นไปชั้นบน ทว่าทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงเจเรมี่ดังมาจากในห้องน้ำ

“ฉันเคยตายไปแล้วครั้งหนึ่ง คิดว่าฉันแคร์งั้นเหรอ? ไม่ต้องมาบอกว่าฉันต้องทำยังไง ความสัมพันธ์ระหว่างเรามันก็แค่ธุรกิจเท่านั้น”

เมเดลีนรู้สึกหัวใจเต้นแรงเมื่อนึกถึง ‘ความตาย’ ของคนที่เธอรัก

แต่เจเรมี่กำลังพูดถึง ‘ธุรกิจ’ ประเภทไหนกัน?

เมเดลีนหันหลังและเดินไปที่ประตูห้องน้ำ

เสียงแหบพร่าของเจเรมี่ก็ดังขึ้น “เธอเป็นฟางเส้นสุดท้ายของฉัน ถ้าไม่ถอยออกมาก็จะไม่มีการเจรจาอะไรอีกทั้งนั้น”

จิตใต้สำนึกของเมเดลีนบอกว่าคนที่เจเรมี่พูดถึงคือเธอ

หญิงสาวไม่ต้องการแอบฟังการสนทนาทางโทรศัพท์ของเขา แต่ดูเหมือนเธอจะเพิกเฉยต่อบทสนทนานี้ไม่ได้

ทันใดนั้นประตูห้องน้ำก็เปิดออก

เมเดลีนเงยหน้าขึ้นสบตากับแววตาลึกล้ำที่จ้องมองมาของเจเรมี่ “คุณคุยกับใคร เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ?”

“คุณไม่ต้องห่วงหรอก มันก็แค่งานน่ะ” เขาตอบปัดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

แต่เห็นได้ชัดว่าการสนทนาไม่เกี่ยวข้องกับงานเลยแม้แต่น้อย

เมเดลีนไม่ได้ถามต่อ เธอยังคงคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาพลางจับมือเจเรมี่ไว้ “คุณกลับมาได้สักพักแล้ว แต่เรายังไม่มีโอกาสได้ทานอาหารดี ๆ ด้วยกันสักมื้อเลยนะคะ เจเรมี่ คืนนี้ฉันอยากจะทำอาหารเย็นให้คุณ เราลืมพวกเด็ก ๆ ไปก่อน แล้วมาใช้เวลาด้วยกันสองต่อสองดีไหมคะ?”

“ได้สิ แค่เราสองคนนะ” เจเรมี่คลี่ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะกดจูบลงบนหน้าผากของอีกฝ่าย

จากนั้นเมเดลีนก็ไปซื้อวัตถุดิบและเริ่มเตรียมของในครัว

ฟ้าเริ่มมืดลงขณะที่เมเดลีนเริ่มทำอาหารที่เคาน์เตอร์ครัว

นี่เป็นความฝันของเธอเมื่อหลายปีก่อน ตั้งแต่ที่พวกเขาแต่งงานกันครั้งแรก นั่นคือชีวิตที่เรียบง่ายและเงียบสงบ

แต่วันนี้ก็ไม่เคยมาถึง แม้จะผ่านไปนานหลายปีแล้วก็ตาม

เมเดลีนลงเอยด้วยการทำอาหารโฮมเมดง่าย ๆ กับข้าวสามอย่างและซุปหนึ่งชนิดซึ่งต่างก็เป็นเมนูโปรดของเจเรมี่ทั้งหมด

เจเรมี่ยังคงกินอาหารต่อไปโดยไม่ทันสังเกตการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของเมเดลีน

หลังอาหารเย็น ทั้งสองตัดสินใจออกไปเดินเล่นข้างนอก

ขณะที่เดินเคียงข้าง เมเดลีนจะหันมองเขาเป็นระยะ ๆ ราวกับกลัวว่าเขาจะหนีไปหากเธอละสายตาไปเพียงนิดเดียว

“คุณจะทิ้งฉันไปอีกไหมคะ เจเรมี่?” จู่ ๆ เมเดลีนก็ถามขึ้น

เจเรมี่หันมาก้มหน้าสบสายตากับเธอ “ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น”

หัวใจของเมเดลีนผ่อนคลายอย่างมากเมื่อได้รับคำตอบนั้น แต่สิ่งที่เขาทำระหว่างมื้อค่ำยังคงติดอยู่ในใจเธอ

เมื่อกลับมาถึงวิลล่า เจเรมี่ก็ไปอาบน้ำ

เมเดลีนค่อย ๆ เปิดประตูห้องน้ำ และเหลือบมองชายผู้กำลังอาบน้ำอยู่หลังประตูกระจก

สายตาของเธอจับจ้องไปที่เสื้อผ้าของเขาบนชั้นวาง ก่อนจะค่อย ๆ เขย่งตัวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง เธอเอื้อมมือหยิบเสื้อผ้า ทว่าในตอนนั้นเองที่จู่ ๆ ประตูกระจกซึ่งอยู่ด้านข้างของเธอกลับเปิดออก และชายหนุ่มก็ยื่นมือแกร่งออกมาคว้าเธอให้เข้าไปในห้องอาบน้ำเดียวกันกับเขา!