บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1176

ในครั้งแรกตอนที่พบกัน เด็กน้อยยังจุ๊บเขาด้วยท่าทางไร้เดียงสาอยู่เลย

ทว่าตอนนี้เธอเกลียดเขาแล้ว

นี่เป็นครั้งแรกที่ฟาเบียนรู้สึกผิดหวังขนาดนี้

เขาไม่มีอะไรแอบแฝงต่อลิเลียน และพยายามปกป้องพร้อมทั้งมอบความรักความห่วงใยให้เธออย่างจริงใจ

แต่เมื่อลองคิดดูอีกครั้ง เขาก็ตระหนักได้ว่าลิเลียนอาจไม่ได้คิดเหมือนกัน เขาเป็นใครสำหรับลิเลียน?

‘ทำไมเธอถึงจะมาสนใจความเป็นห่วงของฉันล่ะ?’

เมเดลีนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ชั้นบน เมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวายเธอก็รีบลงมา

คาเลนปลอบลิเลียนไปในขณะที่ดุฟาเบียน “คุณเข้ามาได้ยังไงกัน? จะมาลักพาตัวเด็ก ๆ ไปละสิ”

‘ลักพาตัว?’

เมื่อมองไปที่ทางเข้าหลัก เมเดลีนก็สังเกตเห็นฟาเบียน

เธอรู้ดีว่าฟาเบียนปฏิบัติกับลิเลียนเป็นอย่างไรจึงพยายามที่จะเข้าไปอธิบาย “แม่คะ เขาเป็นคนที่หนูรู้จัก เขาไม่เคยลักพาตัวลิเลียน แล้วลิเลียนก็ชอบเล่นกับเขาด้วยค่ะ”

คาเลนไม่เชื่อ “เป็นไปได้ยังไงที่ลิเลียนชอบเล่นกับเขา? ก่อนหน้านี้แม่เห็นลิเลียนพยายามหนีเขาด้วยนะ แม่เห็นเองกับตา พอเขาปล่อย ลิเลียนก็รีบวิ่งมาหาแม่ทันทีเลย”

เมเดลีนรู้สึกตกอกตกใจหลังจากฟังสิ่งที่คาเลนอธิบาย

“จริงเหรอคะ? ลิเลียนไม่อยากเล่นกับเขาเหรอคะ?” เธอถาม

คาเลนพยักหน้า “คิดว่าแม่จะโกหกงั้นเหรอ?”

แน่นอน เมเดลีนเองก็ไม่คิดว่าคาเลนจะโกหกเธอ ‘แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น…’

เธอเดินไปหาเด็กน้อยไร้เดียงสาและคุกเข่าลง “ลิเลียน”

ลิเลียนพยักหน้าราวกับว่าเธอกำลังตอบเมเดลีน

เมเดลีนสัมผัสใบหน้าลูกสาวเบา ๆ “ลิเลียน แม่จะทำให้หนูกลับมาเป็นเหมือนเดิมให้ได้นะ”

เธอให้สัญญา เมื่อเจเรมี่กลับมาจากทำธุระ เธอก็อธิบายทุกอย่างให้เขาฟัง

ถึงอย่างนั้นหลังจากไปพบนักจิตวิทยาแล้ว แพทย์กลับไม่พบปัญหาอะไรของลิเลียนอยู่ดี

เจเรมี่รู้สึกเจ็บปวดที่เห็นเมเดลีนยุ่งมากขนาดนี้ หลังจากทานอาหารเย็นเขาจึงมาส่งเมเดลีนก่อนเพื่อที่เธอจะได้พักผ่อน

เมเดลีนรู้สึกเซื่องซึมจริง ๆ เธอมึน ๆ งง ๆ และหลับไปเพียงไม่กี่ชั่วโมง ก่อนจะตื่นขึ้นอีกทีในตอนเช้าตรู่

เธอเหลือบมองข้างตัว และพบว่าเจเรมี่กำลังนอนหลับอยู่ เธอจึงตัดสินใจหยิบยาหลอดที่สองออกมาจากกระเป๋าอย่างระมัดระวัง

ก่อนหน้านี้เธอใช้มันสองหยดเพื่อทำการทดสอบตัวยา และไม่พบผลข้างเคียงอะไร

อดัมบอกว่าเพื่อความปลอดภัยควรใช้ยานี่สัปดาห์ละครั้งจะดีกว่า และวันนี้ก็เป็นสัปดาห์ที่สองแล้ว

สาเหตุที่เธอทำตามคำสั่งของอดัมก็เพราะเธอสังเกตเห็นว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้เจเรมี่หยุดไอได้แล้ว และนักวิจัยในห้องแล็บก็ชี้แจงด้วยว่าส่วนประกอบของยานั้นปลอดภัยที่จะใช้

เมเดลีนเตรียมยาแล้วเดินไปข้างเตียง ก่อนจะยกมือของเจเรมี่เบา ๆ เพื่อหาเส้นเลือด

เจเรมี่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและเห็นเมเดลีนกำลังฉีดของเหลวเข้าไปในตัวของเขา เขาจ้องมองเธอเงียบ ๆ และอดทนต่อความรู้สึกเย็นยะเยือกที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ก่อนจะตามมาด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัสในช่วงเวลาสั้น ๆ

เมเดลีนกำลังฉีดยาเข้าไปช้า ๆ ในทันใดนั้นเองเธอก็ชะงักไปเมื่อเห็นสายตาคุ้นเคยกำลังมองมาที่เธอ หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรงขึ้นเมื่อเงยหน้าขึ้นและเห็นดวงตาลึกล้ำของเจเรมี่