บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1177

หัวใจของเมเดลีนเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะไม่คิดว่าเจเรมี่จะตื่นขึ้นมา!

เธอรีบฉีดของเหลวทั้งหมดที่มีเข้าไป แล้วดึงเข็มออกจากตัวเขาอย่างรวดเร็ว

เข็มถูกซ่อนไว้ด้านหลังด้วยความลนลาน เธอพยายามครุ่นคิดหาวิธีว่าควรอธิบายทุกอย่างกับเขาอย่างไรดี

เจเรมี่ค่อย ๆ ลุกขึ้นด้วยใบหน้างัวเงีย ตอนนี้เขามองมาที่เมเดลีนด้วยสีหน้ามึน ๆ งง ๆ

“ทำไมคุณตื่นแล้วล่ะ ลินนี่?”

“...” คนฟังรู้สึกผิดและหลบสายตา เธอสับสน

‘เจเรมี่ไม่รู้จริง ๆ เหรอ ว่าฉันฉีดยาบางอย่างให้เขา?’

เมเดลีนเดาว่าเจเรมี่คงไม่ได้สังเกตเห็น

‘ถ้าเห็น เขาคงถามว่าฉันทำอะไรไปแล้ว’

“ฉันกำลังจะไปเข้าห้องน้ำค่ะ” เมเดลีนอธิบาย “แล้วคุณล่ะคะ? ทำไมถึงตื่นแล้วล่ะ? ฉันปลุกคุณหรือเปล่าคะ?”

เจเรมี่ส่ายหัวด้วยใบหน้าง่วงงุน ก่อนจะนอนลงบนเตียงแล้วพูด “ผมก็คิดว่าจะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน”

ขณะที่กำลังพูด เขาก็พลิกตัวไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เมื่อมองไปที่ด้านหลังของคนรัก เมเดลีนก็รีบเก็บเข็มและยาที่ใช้หมดแล้วทิ้งลงในถังขยะ

เจเรมี่รู้สึกใจสลายเมื่อเห็นท่าทางแบบนั้นของเธอจากปลายหางตา

เขาเข้าไปในห้องน้ำและมองดูรอยเจาะเล็ก ๆ บนแขนของตัวเอง แต่กลับประหลาดใจที่เขาไม่เป็นอะไรเลย

‘ลินนี่ ไม่ว่าคุณจะฉีดอะไรให้ ผมก็จะยินดีรับมัน’

หลังจากที่เมเดลีนฉีดยาให้กับเขาสองโดสแล้ว เธอก็คอยสังเกตปฏิกิริยาที่อาจเกิดขึ้นในร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง

เมื่อมาถึงโรงพยาบาลลิเลียนกลับยังคงเกาะติดกับเมเดลีนแน่น และไม่ยอมเข้าหาเจเรมี่เลยราวกับว่าเธอเห็นเขาเป็นคนแปลกหน้า

แพทย์เจ้าของไข้เมื่อเห็นว่าเด็กน้อยเมินเฉยต่อเจเรมี่ เขาเองก็ประหลาดใจมากเช่นกัน ถึงอย่างนั้นเขาก็อดทนพอที่จะถามเด็กหญิงตัวน้อยอย่างใจเย็นว่า “หวัดดีจ้ะ สาวน้อย หนูรู้ไหมว่าในหมู่พวกเรา คนไหนคือแม่ของหนูจ๊ะ?”

ลิเลียนเข้าใจสิ่งที่หมอถาม เธอจึงเข้าไปกอดเมเดลีนแน่นโดยไม่ต้องคิดและไม่ได้สนใจพยาบาลที่ยืนรวมอยู่ด้วยเลย เธอเอนศีรษะเล็ก ๆ ซุกไปกับตัวเมเดลีน

‘เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ มีความคิดชัดเจนและรู้ว่าเมเดลีนคือแม่ของเธอ’

หมอจึงถามอีกว่า “แล้วพ่อล่ะจ๊ะ? ชี้ให้คุณหมอดูได้ไหม?”

หัวใจของเจเรมี่เริ่มเต้นแรงจนกระแทกเข้ากับซี่โครง เมื่อได้ยินสิ่งที่หมอถามออกมา

เขาชำเลืองมองลิเลียนอย่างตั้งใจและรอคอยให้เธอเดินเข้ามาใกล้ ทว่าแม้จะผ่านไปสักพักแล้ว เขาก็ไม่เห็นแม้แต่การกระทำใด ๆ จากเธอเลย ลิเลียนไม่ยอมแม้แต่จะมองหน้าเขาด้วยซ้ำ

เจเรมี่รู้สึกราวกับว่าเขากำลังตกลงไปในหุบเหวน้ำแข็ง ความรู้สึกเย็นยะเยือกคืบคลานมาตามสันหลัง และความรู้สึกนี้เป็นสิ่งที่เขาสัมผัสได้เพียงคนเดียว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ