บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1192

“และนี่สำหรับสามีของฉัน!”

“...”

“ตายซะเถอะ ลาน่า!” ความโกรธของเมเดลีนดูเหมือนจะถูกจุดชนวนขึ้นในขณะที่เธอคว้าคอลาน่าไว้และบีบจนแน่น

ลาน่าดูเหมือนกำลังขาดอากาศหายใจ เธออ้าปากค้างด้วยใบหน้าที่แดงก่ำทันที

ทว่าเมเดลีนก็ไม่ได้ดูจะปล่อยมือออกจากลาน่าเร็ว ๆ นี้เลย “รู้สึกแย่ใช่ไหม? รู้ไหมว่าความตายมันเจ็บปวดทรมานแค่ไหน? การทรมานคนอื่นทำให้เธอรู้สึกมีความสุขมากงั้นเหรอ? ลองสัมผัสความรู้สึกที่ต้องถูกทรมานดูบ้างสิ! รู้สึกยังไงบ้าง?! ตอนนี้รู้สึกดีไหมล่ะ?!”

“เอวลี… แก… แค่ก แค่ก แค่ก!”

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนอย่างเธอจะถูกปล่อยตัวออกมา หึ” เมเดลีนหัวเราะเบา ๆ อุณหภูมิในดวงตาของเธอลดลงถึงจุดเยือกแข็ง “ถ้ากฎหมายลงโทษคนอย่างเธอไม่ได้ ฉันก็จะจัดการเอง เพื่อลูกของฉันและเพื่อผู้ชายที่ฉันรักที่สุด ฉันจะล้างแค้นให้พวกเขาเอง”

“...”

เสียงของเมเดลีนนุ่มนวลแต่ทรงพลัง

สายตาของเธอเย็นชายิ่งขึ้นไปอีก และไม่สามารถควบคุมน้ำหนักที่มือตัวเองได้อีกแล้ว เธอต้องการให้ลาน่ารู้สึกถึงความเจ็บปวดและทรมานจากการหายใจไม่ออก!

ลาน่าเห็นเจตนาจะฆ่าให้ตายด้วยความเย็นชาในดวงตาของเมเดลีน ดังนั้นเธอจึงเริ่มตื่นตระหนก

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอเฝ้าสังเกตและวางแผนที่จะฆ่าเมเดลีนมาตลอด

แต่ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งเมเดลีนจะเป็นคนที่ตอบโต้และอยากจะฆ่าเธอให้ตาย!

ลาน่าคิดว่าบางทีเธออาจทำให้เมเดลีนโกรธมากเกินไป เพราะเจตนาฆ่าในสายตาของเมเดลีนนั้นชัดเจนเหลือเกิน

ทันใดนั้นเองประตูบันไดหนีไฟก็ถูกผลักเปิดออก

ภายใต้แสงไฟสลัว ชายร่างสูงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่หางตาของเมเดลีน

“เอวลีน”

เมื่อได้ยินคนเรียกชื่อ เมเดลีนก็เสียสมาธิไปเล็กน้อย