บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1193

เมเดลีนไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของตัวเองในขณะนี้ได้

ช่วงเวลาเมื่อเธอได้พบกับเจเรมี่ หัวใจที่ปั่นป่วนของเธอก็สงบลงทันที จังหวะการเต้นของหัวใจของเธอค่อย ๆ ผ่อนคลายมากขึ้นเพราะเขา

ในทางกลับกันอารมณ์ของไรอันกลับตรงกันข้ามกับเมเดลีนอย่างสิ้นเชิง

ในตอนที่กำลังจะประกาศว่าหญิงสาวคนนั้นคือภรรยาของเขา เจเรมี่กลับปรากฎตัวขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด

สายตาเยือกเย็นของเจเรมี่มองไปที่ไรอันแล้วหันมามองเมเดลีนอีกครั้ง ดวงตากลมใสของเขาดูหวานราวกับน้ำผึ้งอุ่น ๆ ขณะที่พูดอย่างไม่เร่งรีบว่า “ที่รักครับ ที่นี่แทบไม่มีที่จอดรถเหลือเลย ขอโทษที่มาช้าไปหน่อยนะ”

เมเดลีนเข้าใจทันทีว่าเจเรมี่ต้องการแสดงอะไร เธอยิ้มกว้างและเดินเข้าไปหาอ้อมแขนของเขาทันที “คุณมาถึงได้เวลาพอดีเลยค่ะ”

เจเรมี่เงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาเย็นชาพลางชำเลืองมองผู้หญิงข้าง ๆ เมเดลีน “จริงเหรอครับ? ผมยังกังวลอยู่ว่าถ้ามาช้ากว่านี้คนสอดรู้สอดเห็นแถวนี้คงจะสร้างปัญหาให้คุณไม่น้อย”

“...”

“...”

ผู้หญิงเหล่านั้นรู้ทันทีว่าที่เจเรมี่พูดถึงนั้นหมายถึงพวกเธอ

พวกเธอเพียงต้องการเยาะเย้ยเมเดลีน แต่ไม่คิดว่าผลลัพธ์จะสะท้อนกลับกลายเป็นแบบนี้แทน พวกเธอจึงรู้สึกอายจนแทบจะมุดดินหนีเสียให้ได้

เมเดลีนโน้มตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเจเรมี่ราวกับสาวน้อยผู้น่ารักน่าทะนุถนอม ก่อนจะเอ่ยอย่างออดอ้อนว่า “ตอนที่คุณจอดรถเมื่อกี้ฉันบังเอิญเจอคุณโจนส์ด้วยนะคะ แต่ก็ดีที่ได้รู้ว่ามีคนเป็นห่วงคุณมากแค่ไหน ดูสิ พวกเขากังวลจนเกือบจะเข้าใจผิดว่าฉันกับคุณโจนส์กำลังคบหากันโดยไม่สนใจว่าคุณจะรู้สึกยังไงด้วย”

“...” เมื่อได้ยินคำพูดของเมเดลีน สาว ๆ เหล่านั้นก็ยิ่งรู้สึกอับอายมากขึ้นไปอีก