เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1223

ไรอันไม่คิดว่าเมเดลีนจะทำอย่างนี้

เขามองไปที่มืออันว่างเปล่าของตัวเองแล้วอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึ้งไป

เจเรมี่เองก็ตกใจเช่นกัน การกระทำที่รวดเร็วและแน่วแน่ของเมเดลีนนั้นเกินความคาดหมายของเขามาก และในเวลาเดียวกันก็ดึงดูดสายตาของเขาด้วยเช่นกัน

อย่างไรก็ตามเมเดลีนก็ยังคงไม่สะทกสะท้าน เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากันและจ้องตรงไปยังไรอัน ในขณะนี้ความกล้าหาญและสง่างามของเธอก็ไร้ที่ติ

เมเดลีนไม่ได้พูดอะไรกับไรอันอีก เธอหันไปพูดกับเจเรมี่อย่างอ่อนโยนว่า “คุณต้องไปเดี๋ยวนี้ เจเรมี่”

“ลินนี่”

“ไปสิ!” เธอแสร้งทำเป็นโกรธขณะที่ไล่เจเรมี่ไป “เจเรมี่ ฉันเชื่อว่าคุณจะไม่ฆ่าใคร แล้วฉันก็เชื่อเช่นกันว่าฆาตกรตัวจริงจะต้องถูกเปิดโปงในสักวันหนึ่ง!”

เธอมองไปยังเจเรมี่ซึ่งกำลังมีแววตาไม่เต็มใจ “ไปสิคะ”

เจเรมี่รู้สึกว่าเขาไม่สามารถทำให้ผู้หญิงคนนี้ผิดหวังได้อีก หลังจากที่เห็นความมุ่งมั่นและความห่วงใยในแววตาของเธอ

เขามองไปที่เมเดลีนอย่างโหยหา ก่อนที่ดวงตาคมกริบจะกวาดผ่านใบหน้าของไรอัน

จากนั้นร่างสูงก็ลากร่างกายที่กำลังอ่อนแอเพราะยาพิษจากไปอย่างรวดเร็ว

ทว่าหลังจากนั้นเมเดลีนก็ยังไม่ยอมปล่อยปืนในมือ เธอยังคงชี้ปลายกระบอกปืนไปที่ไรอันด้วยท่าทางแน่วแน่และกำลังครุ่นคิดว่าเจเรมี่จะออกไปจากอาคารแล้วหรือยัง

“ตอนนี้เขาคงไปไกลมากแล้ว คุณจะไม่วางปืนลงหรือไง?” ไรอันเตือนเธอด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจอย่างมาก “ผมเกลียดมากนะเวลาที่มีคนเล็งปืนใส่ รวมทั้งคุณด้วย เอวลีน” เขาพูดด้วยความรำคาญ ทันใดนั้นก็เอื้อมมือไปแย่งปืนจากมือของเมเดลีนอย่างรวดเร็ว

เมื่อเมเดลีนจะสู้กลับ เธอก็เผลอเหนี่ยวไกโดยไม่ได้ตั้งใจจนปืนส่งเสียงดังลั่น

เจเรมี่ที่เพิ่งออกจากอาคาร จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงปืนทำลายความเงียบในยามค่ำคืน

เขาเริ่มรู้สึกกังวลและกำลังจะหันกลับไปทันที

“ลินนี่!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ