บทที่ 1243 – ตอนที่ต้องอ่านของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
ตอนนี้ของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดย เด็กลำดับที่สิบหก ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1243 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เจเรมี่สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ เมื่อได้ยินคำพูดเย็นชาของชายคนนั้น เขาก็หันไปมอง
ฝนตกหนักและแสงจากไฟถนนก็ไม่ได้สว่างมากนัก แต่เขาก็ยังเห็นคราบน้ำบนพื้นผสมกับเลือด
เขาเงยหน้าขึ้นมองคราบเลือดและเห็นชายตัวซีดนอนอยู่บนพื้นหญ้า
ในตอนที่เขากำลังจะเดินไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น รถซึ่งอยู่ข้างหลังเขาก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากมองไปรอบ ๆ เขาก็รู้แล้วว่าตัวเองกำลังยืนอยู่ตรงบริเวณนั้นตามลำพัง
เจเรมี่เดินไปหาชายที่นอนอยู่บนพื้นโดยไม่ลังเล
เมื่อเข้าไปดูใกล้ ๆ ก็พบว่าหนุ่มคนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เคยจับกุมเขามาก่อน
เขาสวมชุดลำลองและมีใบหน้าขาวซีด นอกจากนั้นร่างกายยังมีบาดแผลหลายแห่งและเลือดก็ยังคงไหลอยู่
เจเรมี่ใช้นิ้วคลำหาชีพจรก็พบว่ามันกำลังเต้นแผ่วเบา
เขายังไม่ตาย
…
ตอนนี้เป็นเวลาดึกแล้ว เมเดลีนกำลังนอนหลับอยู่คนเดียวในห้องนอน เธอไม่ง่วงและฝนข้างนอกก็ตกหนัก เพราะตอนนี้เธอกังวลเกี่ยวกับเจเรมี่จึงทำให้ยิ่งนอนไม่หลับเข้าไปอีก
เมเดลีนลุกขึ้น เธอต้องการหาน้ำมาดื่มสักแก้วเพื่อคลายความกังวล ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินการเคลื่อนไหวจากนอกห้องนอน
เธอเปิดประตูอย่างระมัดระวังและเห็นไรอันเดินลงมาชั้นล่างอย่างเร่งรีบในชุดสำหรับออกไปข้างนอก
คงต้องมีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นแน่ ถ้าเขาออกไปข้างนอกดึกดื่นด้วยท่าทีกระวนกระวายแบบนี้
เธอไม่มีอารมณ์จะดื่มน้ำอีกต่อไปจึงเดินตามหลังเขาไปติด ๆ
ไรอันขับรถออกไป เมเดลีนเองก็ตัดสินใจขับรถตามเขาเช่นกัน
“ถ้าสิ่งเหล่านี้ยังไม่เพียงพอที่จะฆ่าแกได้ ตอนนี้ฉันก็จะส่งแกไปนอนในนรกเอง ฉันก็แค่ต้องบอกว่าแกขัดขืนต่อกระบวนการจับกุมของเจ้าหน้าที่มากเกินไปจนฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากวิสามัญฆาตกรรมแกซะ” ไรอันเอ่ยด้วยรอยยิ้มที่กว้างขึ้น
“คิดว่าอินเตอร์โพลและตำรวจจะเชื่อไหมถ้าฉันพูดไปแบบนั้น?”
“ไรอัน แกมันเจ้าเล่ห์มากกว่าที๋ฉันคิดเสียอีก” เจเรมี่มองไรอันอย่างใจเย็น หยาดฝนโปรยปรายลงบนใบหน้าขาวซีดของเขา ทว่าความเฉียบคมในดวงตากลับไม่สามารถถูกชะล้างออกไปได้เลย
“แกฆ่าลาน่า” เจเรมี่เปิดเผยไรอันด้วยน้ำเสียงแน่วแน่
“ใช่ ฉันฆ่าลาน่า” ไรอันยอมรับด้วยรอยยิ้มเย็นชา “ฉันยิงเธอสามนัด นักแรกบนน่อง นัดต่อมาบนไหล่ และนัดสุดท้ายก็ตรงหัวใจของเธอ
“จากนั้นฉันก็เช็ดรอยนิ้วมือออกจากปืนและพิมพ์ลายนิ้วมือจากถ้วยกาแฟของแกลงบนปืน เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ฉันก็เรียกแกไปที่ห้องในฐานะแพะรับบาปของฉัน”
ไรอันเล่าเรื่องขั้นตอนการฆาตกรรมของลาน่าอย่างละเอียดอีกครั้ง รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาแสดงให้เห็นว่าค่อนข้างพอใจกับผลงานชิ้นเอกของตัวเอง
“คุณ… ปะ… เป็นคุณหรอกเหรอ…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...