บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1257

เมื่อเห็นเจเรมี่ที่รีบพุ่งเข้ามา ไรอันก็เล็งปืนไปที่เมเดลีนทันที ก่อนจะแสยะยิ้มที่มีเลศนัยและดูชั่วร้ายออกมา

“มากับผม”

เขาพูดกับเมเดลีน ก่อนจะจูงมือเธอเดินไปที่ท่าเรือ

มีเรือยอชท์ลำเล็กจอดอยู่ตรงนั้น จากนั้นไรอันก็ผลักเธอขึ้นไปบนเรือแล้วสตาร์ทเครื่องทันที

เมเดลีนมองย้อนกลับไปก็เห็นเจเรมี่ที่สุดปลายท่าเรือ แต่ก็ทำได้เพียงแค่มองไรอันพาตัวเธอออกไป

“ลินนี่” เขาดูกังวลเป็นอย่างมาก ขณะที่มองภาพที่เริ่มห่างไกลออกไปเรื่อย ๆ เขาก็เปิดแอปบนโทรศัพท์เพื่อค้นหาตำแหน่งของเธอทันที

ขณะมองจุดสีแดงเล็ก ๆ ที่เคลื่อนไหวบนหน้าจอ เขาก็รู้สึกได้ว่าหัวใจกำลังเต้นเร็วมากขึ้น

‘ลินนี่ ผมจะพาคุณกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอน

‘ครอบครัวของเราจะต้องกลับมาอยู่ด้วยกันอย่างพร้อมหน้าอีกครั้ง’

เนื่องจากไรอันพาตัวของเมเดลีนไปทางน้ำ เจเรมี่จึงไม่มีทางเลือกใดนอกจากถอยและกลับออกมาก่อน

ทันทีที่กลับมาที่คฤหาสน์วิทแมน เขาก็เห็นลิเลียนกำลังเป่าฟองสบู่อยู่ที่สนามหญ้าด้านหน้า ทำให้รู้สึกว่าหัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมาบ้าง

“ลิลลี่” เขาเรียกเบา ๆ

ลิเลียนพึ่งเป่าฟองสบู่เสร็จเมื่อได้ยินเสียง ลิเลียนก็ตะลึง

เธอหันร่างเล็ก ๆ มามองก่อนจะกะพริบตากลมใสสังเกตเจเรมี่อย่างระมัดระวัง

ทันทีที่เห็นเจเรมี่เดินเข้ามาหา เด็กน้อยก็มีสีหน้าที่สดใสมากขึ้น

เธออวดลักยิ้มเล็ก ๆ ย่ำขาสั้น ๆ อย่างดีใจ ก่อนจะวิ่งเข้าหาเจเรมี่อย่างมีความสุข

“แดดดี้!”

เสียงของเธอเอ่ยเรียกผู้เป็นพ่ออย่างแจ่มใส และให้ความรู้สึกราวกับว่ามีน้ำพุใส ๆ กำลังไหลผ่านในหัวใจของเจเรมี่ ร่างสูงวิ่งเข้าไปหาเจ้าหญิงน้อยอย่างไม่มีอะไรต้องกังวล ก่อนจะอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนแน่น