บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1281
สรุปบท บทที่ 1281: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
ตอน บทที่ 1281 จาก บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1281 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ ที่เขียนโดย เด็กลำดับที่สิบหก เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เจเรมี่รู้สึกราวกับว่าหัวใจกำลังหยุดเต้น แต่ยังโชคดีที่เมเดลีนล้มเข้ามาสู่อ้อมกอดของเขาพอดี
เมเดลีนไม่รู้เลยว่าอาการร้อนราวกับร่างกายกำลังถูกเผาไหม้ให้ร่างกายแตกออกเป็นเสี่ยงนี้คืออะไร ทว่าความอบอุ่นที่เธอถวิลหาได้ปรากฏขึ้นขณะที่เธอกำลังอยู่ในอ้อมกอดของเขา
“เจเรมี่”
เธอกอดเจเจรมี่ที่มีสีหน้างุนงงอยู่ในขณะนั้นไว้
“ในที่สุดคุณก็หาฉันเจอ เจเรมี่” เธอเริ่มหายใจหอบถี่ขึ้นเรื่อย ๆ
เจเรมี่ดึงหญิงสาวเข้ามากอดด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว เขาไม่รู้ว่าบาดแผลบนตัวเธออยู่บริเวณไหน แต่กลับรู้สึกได้ถึงความเหนียวคลั่กของเลือดสด ๆ ที่ไหลออกมาได้อย่างชัดเจน
“อย่าหลับนะ ลินนี่ ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล!” เจเรมี่อุ้มร่างบางไว้ในอ้อมแขนแล้ววิ่งออกไปข้างหน้าอย่างลนลาน ราวกับว่าลืมไปแล้วว่าตัวเองก็กำลังทรมานจากยาพิษที่อยู่ในร่างกายเช่นกัน
เมเดลีนพิงหน้าอกแกร่งอย่างพอใจ
“ฉันรู้ว่าคุณจะหาฉันจนเจอ ฉันรู้ ฉันรอคุณมาตลอด ฉันคิดถึงคุณเจเรมี่…”
เธอรำพึงอย่างอ่อนแรง
การมองเห็นของเจเรมี่เองก็ค่อย ๆ พร่ามัวไปโดยที่เขาไม่รู้ตัว
“ผมคิดถึงคุณทุกวินาที ลินนี่” เขาตอบ
ริมฝีปากบางเผยรอยยิ้มอย่างมีความสุข เธอเอนหัวซบอกเจเรมี่พลางหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า
“พ่อกับแม่ยังมีชีวิตอยู่ เจเรมี่ ท่านยังไม่ตาย”
ฝีเท้าของเจเรมี่หยุดลง
เขาจำเหตุการณ์ทุกอย่างได้ในตอนที่ศีรษะกระแทกบนเครื่องบิน
เอโลอิสและฌอนยังมีชีวิตอยู่ มีคนช่วยชีวิตพวกเขาเอาไว้ได้!
แต่เจเรมี่ไม่มีเวลามาอธิบายเรื่องทั้งหมดในตอนนี้เพราะสิ่งเดียวที่เค้าตองการคือขอให้เมเดลีนปลอดภัย
เขารู้สึกได้ว่าแขนขาเริ่มไร้เรี่ยวแรงในขณะวิ่ง ซึ่งอาจเป็นผลมาจากพิษที่อยู่ในร่างกาย
“ก็บอกแล้วว่าถ้าฉันไม่ได้ ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์”
น้ำเสียงเย็นชาของไรอันดังขึ้นมาจากตรงหน้าเขา
เมื่อเจเรมี่เหลือบไปเห็นไรอันที่ใบหน้าเต็มไปด้วยชัยชนะ และเห็นปืนในมือก็สรุปได้ไม่ยากว่าคนที่ยิงเมเดลีนคือใคร
“ไรอัน โจนส์!” เจเรมี่กัดฟันแน่นขณะจ้องมองรอยยิ้มคนตรงหน้าอย่างเกลียดชัง
ไรอันมีท่าทางที่หยิ่งยโส เขากำลังมองดูเมเดลีนที่สลบอยู่ในอ้อมแขนของเจเรมี่
“หมู่เลือดอาร์เอชลบของเธอเป็นหมู่หายาก แล้วในไม่ช้าเธอก็จะตายจากการเสียเลือดมาก ถ้ายังปล่อยให้เธอเลือดไหลออกจากตัวอยู่แบบนี้”
ขณะที่พูดไรอันก็โน้มตัวลงมองด้วยรอยยิ้มมั่นใจ
“มีทางเลือกเดียว คือส่งเธอคืนมาให้ฉัน”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...