บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1284

ไรอันมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก พลางเอื้อมมือเข้าไปจับคางสวยของเมเดลีนให้เชิดขึ้นและมองเธอด้วยสายตาแข็งกร้าว

ร่างกายของเธออาจจะไม่ได้แข็งแรงอย่างที่เป็น แต่ความอ่อนแอก็ไม่ได้บดบังความแน่วแน่ที่มีในแววตาให้อ่อนลงเลย

“ไม่กลัวตายเลยหรือไง?” สายตาคมจ้องมองด้วยความเย็นชาขณะที่มือของไรอันก็จับคางของเมเดลีนไว้แน่น

“ฉันกลัวว่าจะไม่มีโอกาสได้เจอเขาอีกมากกว่า” เมเดลีนยืนกรานในความต้องการของตัวเอง

ไรอันขมวดคิ้วแน่น ราวกับว่ากำลังเจ็บจากการโดนโจมตี

ความปรารถนาที่จะเอาชนะและครอบครองของเขาพุ่งขึ้นสูง และไม่อยากจะให้ผู้หญิงตรงหน้าพูดความปรารถนาที่มีต่อชายอื่น

“คุณกำลังจะบอกว่าไม่สนใจพ่อกับแม่ของตัวเองด้วยงั้นเหรอ เอวลีน มอนต์โกเมอรี?”

ไรอันพูดแทงใจดำ

เขารู้ว่าเธอจะไม่มีวันปล่อยพ่อและแม่ของตัวเองไปเช่นกัน

“ถ้าคุณยังกล้าคิดถึงเจเรมี่หรือหวังว่าผู้ชายคนนั้นจะมาช่วยให้พ้นจากเงื้อมมือของผม คุณก็เตรียมตัวรับความเจ็บปวดจากการสูญเสียทั้งพ่อและแม่ไว้ให้ดีก็แล้วกัน!”

ไรอันเตือนด้วยความจริงจัง ทุกคำที่เอ่ยออกมาถูกเคลือบไปด้วยความเยือกเย็น

ราวกับว่าเขาได้เปลี่ยนจากมนุษย์ไปเป็นปีศาจแล้ว ไรอันระเบิดความชั่วร้ายในจิตใจออกมาโดยไม่สนใจอาการบาดเจ็บของเมเดลีนด้วยการจับเข้าที่คอระหงอย่างแรง

“ฟังให้ดีเอวลีน อย่ามาทำให้ผมหมดความอดทน เพราะผมไม่ได้โง่เหมือนเจเรมี่ที่จะสละชีวิตเพื่อคุณ ถ้าจำเป็นผมก็ฆ่าคุณได้โดยไม่ลังเล” เขาเตือนอย่างแข็งกร้าวก่อนจะปล่อยเธอไป

ทันใดนั้นเองสาวใช้คนหนึ่งก็เดินเข้ามา ไรอันเปลี่ยนบุคลิกกลับมาเป็นสุภาพบุรุษในสายตาคนอื่น ๆ อย่างเดิม

“ดูแลภรรยาฉันด้วย”

“ค่ะ นายท่าน” สาวใช้กล่าวตอบ

มุมปากของไรอันยกยิ้มในขณะที่โน้มตัวลงไปกระซิบข้างหูของเมเดลีน “จำที่ผมพูดไว้ได้ไหม หืม?”

จากนั้นเขาก็เอียงหน้าไปหอมแก้มเธอ