เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1304

แต่สำหรับไรอัน ไม่ว่าวิธีการจะโหดเหี้ยมหรือต่ำช้าแค่ไหนเขาก็ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย!

เมเดลีนพยายามดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุมของไรอัน ทว่าชายหนุ่มแข็งแกร่งเกินไปจนทำให้ร่างบางรู้สึกราวกับกระดูกกำลังจะแหลกคามืออีกฝ่าย

ในขณะที่ถูกบังคับให้เดินตามเขาไป รองเท้าแตะที่สวมอยู่ก็หลุดไปในจังหวะที่ขาของเธอกำลังพันกัน

ความโกรธเกรี้ยวรุนแรงระเบิดออกมาจากไรอัน เขาไม่ได้ใจดีและเป็นสุภาพบุรุษอย่างที่เธอเคยรู้จักอีกต่อไป

ชายหนุ่มลากเมเดลีนไปที่ห้องเก็บของของวิลล่า ซึ่งเต็มไปด้วยข้าวของมากมายและกลิ่นอับชื้นเก่า ๆ เพราะปราศจากแสงแดด

ไรอันกดร่างบางเข้ากับกำแพงแล้วบีบไหล่กลมทั้งสองข้างของเธอแน่น บังคับให้เธอเผชิญหน้ากับความโกรธเกรี้ยวของเขา “ทำไมคุณต้องดื้อขนาดนี้? ผมต้องทรมานคุณก่อนใช่ไหม? ผมจะบอกให้นะ เอวลีน มอนต์โกเมอรี ผมไม่ได้รักคุณมากอย่างที่คุณคิด คุณไม่ได้ทำให้ผมใจอ่อนได้ขนาดนั้น!”

ปากบางสีชมพูเม้มเข้าหากันแน่น ก่อนจะคลี่ยิ้มประชดประชันออกมา “คิดว่าฉันสนใจเหรอว่าคุณจะรักหรือไม่รักฉัน? ทรมานฉันก็ได้นะถ้าคุณต้องการ ถึงตายฉันก็ไม่สนใจอีกแล้ว แล้วคุณก็จะไม่มีวันชนะสามีของฉันได้ด้วย!”

นั่นเป็นสิ่งที่ไรอันไม่อยากได้ยินมากที่สุด

เขาคว้าลำคอระหงของเมเดลีนไว้ทันทีพลางจ้องเขม็ง

“คุณไม่กลัวตายเลยหรือไงเอวลีน?”

“ตายเหรอ? สิ่งเดียวที่ฉันกลัวคือการที่ฉันจะไม่ได้เจอชายที่ฉันรักที่สุดอีกต่างหาก!”

“นี่คุณ…”

ไรอันจับคอเธอแน่นขึ้นด้วยโทสะ

จนเมเดลีนเริ่มหายใจไม่ออก แก้มนวลเริ่มขึ้นสีแดง ทว่าเธอกลับปฏิเสธที่จะร้องขอชีวิตกับเขา

ไรอันอยากจะบีบคอระหงนั้นให้แน่นขึ้นเพื่อควบคุมเธอด้วยความกลัว ทว่าเขากลับพบว่าไม่สามารถทำแบบนั้นได้อย่างใจคิด

เขาไม่อยากจะยอมรับว่าเขารักเอวลีน มากที่สุดเขาก็แค่ชอบเธอ และได้แต่สะกดจิตตัวเองให้เชื่อแบบนั้น

ภายในใจลึก ๆ บอกว่าเขาจะพ่ายแพ้ต่อเกมนี้ทันทีที่ตกหลุมรักเอวลีน

เมื่อมองดูเมเดลีนเริ่มหายใจติดขัด สุดท้ายไรอันก็ปล่อยมือ

ร่างบางไถลลงมาจากผนังและนั่งกองอยู่บนพื้นด้วยสภาพที่น่าเวทนา “แค่ก แค่ก…”

เธอไอออกมาอย่างรุนแรง แต่ก็ไม่ยอมถอย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ