เมื่อได้ยินอย่างนั้น เมเดลีนก็รู้ทันทีว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤติ
เธอพลิกตัวไปด้านข้างและพยายามจะลุกขึ้นจากพื้น ทว่าไรอันก็ดึงเธอให้เข้าไปเผชิญหน้ากับเขาอย่างแรง
“ผมปล่อยโอกาสสุดท้ายนี้ไปไม่ได้อีกแล้ว เอวลีน” แววตาของไรอันเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น และแดงก่ำราวกับปีศาจจากนรก ขณะที่มือใหญ่ของเขายื่นมือออกมาเพื่อฉีกกระโปรงของเมเดลีน
เมเดลีนคว้ามือนั้นไว้แล้วกัดเข้าไปอย่างแรง
ไรอันขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะยังคงดื้อรั้นได้แบบนี้
ทว่าเขาก็เพิกเฉยและจับมือของเมเดลีนเอาไว้ ก่อนจะก้มศีรษะลงเพื่อจูบเธอ
“คนสารเลว ปล่อยฉันนะ!” เมเดลีนดิ้นรนสุดกำลัง แต่แรงของเธอเทียบกับเขาไม่ได้เลย “เจเรมี่!”
เธอร้องเรียกเจเรมี่ด้วยหวังในใจลึก ๆ ว่าเขาจะมาปกป้องเธอจากปีศาจร้ายตรงหน้า
“คนสารเลว แกโกหกฉัน! แกบอกว่าจะพาฉันไปหาเจเรมี่นี่!” เมเดลีนด่าออกมาด้วยความโกรธ
จูบที่ไรอันกำลังจะมอบให้เธอหยุดลงกลางอากาศ
คำพูดของเมเดลีน ทำให้เขารู้ถึงสภาพจิตใจของเธอเป็นอย่างดี
ปกติแล้วเมเดลีนจะไม่พูดแบบนี้ออกมา
‘โอ้ เธอโดนฉันทำให้เป็นบ้าไปแล้วจริง ๆ’
ไรอันคิดแล้วเมินเฉย และตอนนี้เมเดลีนก็หลุดพ้นจากเงื้อมมือของเขาแล้ว เธอกดไหล่ของเขาอย่างแรงและผลักออกไป
ไรอันไม่ทันตั้งตัว การจู่โจมของเมเดลีนทำให้แผลตรงไหล่ของเขาเจ็บปวดมากกว่าเดิม
“โอ๊ย”
เขาจับแผลที่อักเสบด้วยความเจ็บปวดขณะที่เหงื่อเย็น ๆ ผุดขึ้นบนหน้าผาก
เมเดลีนไม่ได้สังเกตว่าเกิดอะไรขึ้นกับไรอัน เธอลุกขึ้นวิ่งไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว เพราะสิ่งเดียวที่เธอต้องการในตอนนี้คือหนีออกไปจากไรอันให้เร็วที่สุด
ไรอันรู้ว่าเมเดลีนเข้าใจผิด เธอแค่ผลักแล้วเขาจะบาดเจ็บได้อย่างไร?
แต่เพื่อกันไม่ให้เมเดลีนจากไป เขาจึงพยักหน้า
“ใช่ คุณทำผมเจ็บ” เขาโกหกโดยรู้ว่าเมเดลีนถูกหลอกได้ง่าย เพราะตอนนี้สภาพจิตใจของเธอไม่ปกติ
หญิงสาวขมวดคิ้วทันทีที่ไรอันพูดแบบนั้น
เธอเห็นชุดปฐมพยาบาลบนโต๊ะกาแฟจึงเดินไปเปิดดู หยิบมัน และหันไปหาไรอัน
“นั่งลงตรงนี้สิ” เธอชี้ไปที่โซฟาข้าง ๆ ตัว
ไรอันมองด้วยความประหลาดใจ จากนั้นเขาก็นั่งลงบนโซฟาตามที่เธอบอกอย่างเชื่อฟัง
เมเดลีนขยับเข้าไปใกล้ไรอัน และยกมือขึ้นเพื่อปลดกระดุมแล้วเปิดเสื้อของเขาเล็กน้อย
แต่เมื่อเห็นเลือดไหลซึมออกมาจากผ้าก๊อซที่พันรอบไหล่ซ้าย เธอพึมพำเบา ๆ ว่า “ฉันกดแรงขนาดนั้นจริงเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...