บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1346
เมเดลีนสงสัย แต่ก็ไม่รีรอที่จะช่วยแกะผ้าก๊อซเปื้อนเลือดออกอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นบาดแผลเธอก็ต้องผงะ
“คุณโกหกฉัน ฉันไม่ได้เป็นคนทำ” เธอจ้องไรอันด้วยความไม่พอใจ “คุณมันน่ารังเกียจ คุณโกหกและบอกว่า จะพาฉันไปหาเจเรมี่ แล้วตอนนี้คุณยังโกหกฉันอีกว่า ฉันเป็นคนที่ทำร้ายคุณ”
ไรอันหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินอย่างนั้น “ใช่ ผมโกหกคุณ แล้วคุณจะทำอะไรผม?”
เมเดลีนเม้มปากแน่น ขณะที่มองอีกฝ่ายด้วยสายตาเหยียดหยาม
“ฉันไม่ทำอะไรคุณหรอก ฉันแค่อยากให้คุณปล่อยพ่อแม่ฉันไป และเลิกมุ่งร้ายเจเรมี่สักที”
ไรอันรู้สึกขัดแย้งอยู่พักหนึ่งเมื่อฟังคำขอของเธอ
พ่อแม่ของเธอปลอดภัยแล้ว เจเรมี่ก็เช่นกัน
เห็นได้ชัดว่าเธอรู้เรื่องเหล่านี้แล้ว แต่ตอนนี้เธอน่าจะสูญเสียความทรงจำอีกครั้งจึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
เธอสติฟั่นเฟือนไปแล้วจริง ๆ
เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเข้าหากันแน่นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้
ครึ่งปีก่อนในตอนที่บังเอิญได้เจอเธออีกครั้ง เธอเป็นคนที่มีความมั่นใจและฉลาดมาก เธอมีเสน่ห์บางอย่างที่ดึงดูให้เขาตกหลุมรักอย่างไม่รู้ตัว
เธอแข็งแกร่งและไม่ยอมใครมาโดยตลอด
แต่สุดท้ายเขากลับเป็นคนบีบบังคับจนทำให้เธอต้องกลายมาเป็นแบบนี้
ในขณะที่ไรอันกำลังครุ่นคิดเงียบ ๆ จู่ ๆ เขาก็รู้สึกเย็น ๆ และแสบที่หัวไหล่
เมื่อรู้สึกตัวและหันไปมอง เขาก็เห็นเมเดลีนกำลังใช้ไม้พันสำลีในมือเช็ดแผลให้เขาอย่างระมัดระวัง
ท่าทางนั้นทำให้เขาต้องประหลาดใจอยู่ไม่น้อย เขาไม่คิดว่าครั้งนี้เธอจะกลับมาช่วยเขา
“ไรอัน ฉันต้องทำยังไงคุณถึงจะปล่อยพ่อแม่ของฉันไป และเลิกทำร้ายเจเรมี่” เธอเอ่ยน้ำเสียงเคร่งขรึมจริงจัง
ไรอันมองไปดวงตากลมสวยที่ไม่ได้ทิ่มแทงเขาอีกต่อไปแล้ว ขณะที่ภายในใจมีความเจ็บปวดเกิดขึ้นอย่างที่หาสาเหตุไม่ได้
เขามองดูใบหน้าที่สง่างามของเมเดลีนเงียบ ๆ จากนั้นอารมณ์ที่ซับซ้อน และความเปล่าเปลี่ยวก็ปรากฎขึ้นในนัยน์ตาสีเทาคู่นั้น
“เอวลีน” เขาเรียกเธอเบา ๆ ความอยากเอาชนะ และความต้องการแสดงความเป็นเจ้าของในแววตาของเขาได้หายไปแล้ว
“คุณยินดีจะทำตามผมทุกอย่างตราบใดที่ผมปล่อยพ่อแม่คุณกับเจเรมี่ไปใช่ไหม?”
เมเดลีนดูลังเลอยู่ชั่วครู่ “ฉันสัญญากับคุณได้ทุกอย่างที่คุณต้องการ แต่ฉันจะไม่อยู่กับคุณ เพราะคนที่ฉันรักคือเจเรมี่คนเดียวเท่านั้น”
ร่องรอยของความอ้างว้างฉายชัดผ่านแววตาของไรอัน แต่เขาไม่ได้มีความโกรธแค้นเหมือนเมื่อก่อน
เขามองเธอแล้วคลี่ยิ้ม “ผมรู้ ผมรู้ว่าคุณรักเจเรมี่ ผมจะไม่บังคับให้คุณอยู่กับผมอีก แต่ในตอนนี้ผมมีเรื่องที่จะขอเพียงอย่างเดียว”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...