เพื่อนร่วมงานที่รออยู่นอกห้องผ่าตัดแจ้งให้เขาทราบเกี่ยวกับสถานการณ์ล่าสุด “กระสุนทะลุเข้าไปใกล้กับหัวใจและเขาก็เสียเลือดมาก ผมว่าอาการไม่ค่อยจะดีนัก”
เจเรมี่ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินอย่างนั้น “คุณยิงเขาทำไม? ผมมั่นใจว่าจะทำให้ไรอันปล่อยภรรยาผมได้”
“ตำรวจเห็นว่าภรรยาของคุณกับไรอันดูเหมือนกำลังต่อสู้กัน เพื่อรับรองความปลอดภัยของตัวประกัน และไรอันก็เป็นผู้ก่ออาชญากรรมร้ายแรง พวกเขาเลยตัดสินใจยิงทันที”
เจเรมี่ไม่พูดอะไรอีกเมื่อรู้เหตุผล
อันที่จริงเขาเองก็คิดเรื่องนี้ไว้อยู่แล้ว และพร้อมที่อธิบายความบาดหมางที่เกิดขึ้นระหว่างสองตระกูลให้ไรอันฟัง แล้วเขาเชื่อว่าไรอันจะปล่อยเมเดลีนไปเอง
ทว่าเขาคิดไม่ถึงว่าทีมตำรวจจะตัดสินใจยิงเสียก่อน
ไรอันยังคงอยู่ในห้องฉุกเฉินและโอกาสรอดก็น้อยมาก
เจเรมี่มองหญิงสาวที่กำลังหลับใหลอยู่บนเตียงด้วยแววตาที่อ่อนแรงลง
‘ตอนนั้นคุณคงกลัวมากเลยสินะ ลินนี่
‘คนทั้งคนล้มลงต่อหน้าคุณทั้งแบบนั้น
‘มันคงจะไปกระตุ้นความทรงจำบางอย่างของคุณเข้า’
เขาอยู่เคียงข้างเมเดลีนไปสักพัก ก่อนที่จู่ ๆ เขาก็เห็นฌอนเดินมาตรงประตูห้องแล้วเรียกเขาเบา ๆ “ให้เอวลีนนอนพักเถอะ เจเรมี่ออกมานี่หน่อย”
หลังจากจัดผ้าห่มให้เมเดลีนเรียบร้อย เขาก็เดินออกจากห้องมาเงียบ ๆ
ฌอนถามอย่างตรงไปตรงมา “เอวลีนไม่เป็นไรจริง ๆ ใช่ไหม? ไรอันถูกจับแล้วเหรอ?”
เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานมานี้ เจเรมี่ก็อธิบายให้ฟังอย่างตรงไปตรงมา “ไรอันต้องการลักพาตัวเอวลีนไป ตำรวจกังวลเรื่องความปลอดภัยของเอวลีนมาก พวกเขาจึงตัดสินใจยิงไรอัน แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะมีโอกาสรอดไหม ตอนนี้เขายังอยู่ที่โรงพยาบาลครับ”
ฌอนรู้สึกประหลาดใจ แต่ก็กังวลเกี่ยวกับเมเดลีนมากกว่า “เป็นไปได้ไหมว่าเอวลีนเป็นลมเพราะเธอเห็นไรอันถูกยิงต่อหน้าต่อตา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ