บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1374

หลังจากที่เมเดลีนถามออกไปอย่างนั้น เปลวไฟแห่งความหวังก็เริ่มลุกโชนในใจของเฟลิเป้อีกครั้ง

หลังอาหารค่ำเฟลิเป้ที่กำลังเดินตามเจเรมี่ออกมาจากประตูคฤหาสน์วิทแมนก็หยุดเดินกะทันหัน

“ฉันอยากรู้อะไรบางอย่าง” เฟลิเป้เงยหน้าเอ่ย ภายใต้แสงไฟจากถนนแววตาที่มุ่งมั่นสะท้อนออกมาอย่างชัดเจน

เจเรมี่เองรู้สึกได้สักพักแล้วจึงหันไปหาเขา “ผมจะแกล้งทำเป็นว่าคุณยอมมอบตัวกับผมแล้ว ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อซื้อเวลาให้คุณได้ไปสืบเรื่องของผู้หญิงคนนั้นที่ดูเหมือนกับเคธี่”

“ขอบคุณ” เฟลิเป้ขอบคุณออกมาอย่างจริงใจ “ฉันอยากจะไปที่ที่ฉันเจอผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง เดี๋ยวฉันจะกลับมา”

หลังจากที่พูดอย่างนั้น เขาก็หันกลับไปอย่างไร้กังวล เจเรมี่ยืนอยู่กับที่สักพักก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าบ้านไป

เมเดลีนนั่งคุยกับเอโลอิสอยู่ที่โซฟา เห็นอย่างนั้นเจเรมี่ก็บอกได้ทันทีว่าสภาพจิตใจของเมเดลีนดีขึ้นมากแล้ว

เขาสงสัยว่าเธออาจโดนกระตุ้นอีกครั้งเมื่อเห็นไรอันล้มลงไปต่อหน้าต่อตา เพราะอย่างนั้นแล้วผลกระทบเชิงลบนี้จึงเข้าไปลบล้างกับสิ่งที่เธอเจอในอดีต ดังนั้นตอนนี้อาการของเมเดลีนจึงดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อเห็นเจเรมี่เดินเข้ามา เมเดลีนก็จับจ้องไปที่เขาทันที

แน่นอนว่าเอโลอิสไม่ได้สังเกตเห็น เธอจับมือของเมเดลีนเอาไว้อย่างร้อนใจ “เอวลีน เรามา…”

“เอลลี่ นี่ก็ดึกมากแล้ว เราเข้านอนกันเถอะนะ” ฌอนมองเห็นความรักที่ลูกสาวมีต่อเจเรมี่ เขาจึงเข้ามาขัดจังหวะแล้วพาเอโลอิสกลับไปยังห้องของพวกเขาอย่างแนบเนียน

เมเดลีนเองก็ต้องการที่จะอยู่กับเอโลอิส แต่ตอนนี้เธอมีหลายอย่างที่อยากจะคุยกับเจเรมี่

ตอนนี้เองทุกอย่างจึงเงียบสงบลง

เมเดลีนพิงร่างสูงอย่างไร้กังวลจริง ๆ เธอรู้สึกปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

นิ้วยาวของเจเรมี่ไล้ไปตามเส้นผมนุ่มของเธอ เขารู้สึกเจ็บใจทุกครั้งที่สัมผัสผมสั้นของเธอ

ผมที่ถูกตัดออกไปนั้นทำให้หัวใจของเขาเจ็บปวดมากเหลือเกิน

ไรอันโหดร้ายเกินไป

“ผมขอโทษนะ ลินนี่” เจเรมี่กอดเธอไว้และขอโทษ จากนั้นเขาก็จูบที่มุมปากอิ่ม

เขาเพียงต้องการลิ้มรสจูบอันหอมหวาน แต่ก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป

เมื่อริมฝีปากแตะลงบนใบหน้าของเมเดลีน เจเรมี่ก็ชะงักด้วยความเจ็บปวดที่ปรากฏบนใบหน้า

“เจเรมี่ เป็นอะไรหรือเปล่า?” เมเดลีนลุกขึ้นนั่งพลางเอ่ยอย่างเป็นกังวล “ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?” เธอถาม เธอพอจะเดาได้จากปฏิกิริยาของเขา

ทว่าเธอไม่รู้ว่ายาที่อดัมให้ไว้ตอนนั้นอยู่ไหนแล้ว

เจเรมี่ยื่นโทรศัพท์ให้กับเธอทันที “โทรหาอดัม ผมรู้มาว่าเขากลับมาที่เกลนเดลแล้ว บอกให้เขามาที่นี่เดี๋ยวนี้”

เมเดลีนประหลาดใจ ไม่รู้ว่าทำไมเจเรมี่ถึงขอให้อดัมมาหาด้วยความเต็มใจอย่างนี้

แต่ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตของเขา เธอจึงรีบโทรหาอดัมอย่างรวดเร็ว และผ่านไปเพียงครู่เดียวสายก็ถูกรับ เมื่อเธอกำลังจะพูดอะไรออกไป เธอก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของผู้หญิงคนหนึ่งจากปลายสายเสียก่อน