เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 228

เจเรมี่ค่อย ๆ ใช้นิ้วของเขาสัมผัสตัวอักษรบนหลุมฝังศพก่อนจะลุกขึ้นยืน

บรรยากาศรอบข้างของเขาว่างเปล่า เช่นเดียวกับหัวใจของเขาที่อ้างว้างในตอนนี้

ฝนเริ่มโปรยลงมาปรอย ๆ และเริ่มตกลงมาหนักขึ้นจากท้องฟ้าด้านบน เจเรมี่จากสุสานไปอย่างไม่เต็มใจนัก

หลังจากที่มาเดลีนไปรับลิเลียนจากโรงเรียนอนุบาาลพากลับไปยังอพาร์ตเมนต์ เธอได้รับโทรศัพท์จากเจเรมี่ที่โทรเข้ามาหาเธอ

เขาบอกว่าเขาอยู่ที่ประตูด้านหน้าตึกที่เธออยู่และมองหาเธอ มีบางอย่างสำคัญที่จะพูดด้วย

มาเดลีนวางสายแล้วมองไปทางเฟลิเป้กำลังเล่นกับลิเลียนอย่างสนุกสนาน

“ไปทำสิ่งที่เธออยากทำเถอะ” เฟลิเป้ได้มองออกถึงถึงความลำบากใจและความลังเลในดวงตาของมาเดลีน

เขารู้ว่าสิ่งที่เธอต้องการทำตอนนี้คือการแก้แค้น

เจเรมี่เป็นหนึ่งในเป้าหมายในการแก้แค้น

มาเดลีนเปลี่ยนชุดและเดินลงไปชั้นล่างพร้อมกระเป๋าของเธอ ทันทีที่เธอออกจากลิฟต์ เธอเห็นรถของเจเรมี่จอดรออยู่ด้านนอก

ฝนตกอย่างหนักในตอนเย็นก่อนที่จะตกอีกครั้งในตอนกลางคืน

เมื่อเห็นว่ามาเดลีนใกล้เข้ามา เจเรมี่บังฝนและเปิดประตูให้เธอ

ในรถ มาเดลีนถามอย่างตรงไปตรงมาว่า “คุณวิทแมน มีอะไรเร่งด่วนที่คุณต้องคุยกับฉันในเวลานี้หรือไงกัน?”

“ฉันอยากจะยุติการรบกวนเธอทั้งหมดในตอนนี้”

“หมายความว่าไว?” มาเดลีนจ้องไปยังชายที่กำลังขับรถด้วยท่าทางสับสน

แสงไฟสลัวในรถสว่างไปตรงใบหน้าด้านข้างที่หล่อเหลาอันเด็ดเดี่ยวของเขา มาเดลีนเห็นเจเรมี่ มองเธอด้วยรอยยิ้มในดวงตาของเขา “มันไม่มีอะไรมาก ฉันแค่อยากจะเลี้ยงข้าวคุณมื้อเย็น” เขาอธิบาย “ฉันจะไม่คิดว่าคุณเป็นเธออีกแล้ว”

“เธอ?”

“อดีตภรรยาของฉัน”

เจเรมี่อ้าปากตอบก่อนจะเหยียบคันเร่งเพิ่มอย่างกะทันหัน

ยางของล้อรถกลิ้งขึ้นไปบนใบไม้แห้งที่เปียกโชกข้างทาง กวาดความคิดภายในใจของเขาออกไปอย่างเงียบ ๆ โดยไม่มีใครรู้

มาเดลีนคิดว่าเจเรมี่จะพาเธอไปที่ร้านอาหารหรู ๆ สักที่ แต่ใครจะคิดว่าเขากลับพาเธอไปที่คฤหาสน์ส่วนตัวของเขาแทน

นั่นคือคฤหาสน์ที่เธอเคยอาศัยอยู่

ในบ้านเงียบมากราวกับว่าแม้แต่คนรับใช้ก็ไม่มีใครอยู่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ