เมเรดิธสัมผัสใบหน้าที่อันน่าสยองของเธอ เมื่อเธอรู้สึกได้ถึงของเหลวอุ่นที่ปลายนิ้วเหนียวยืดไหลลงมาที่แก้มตัวเอง รูม่านตาของเธอตีบลง “เลือด! ทำไมมันเยอะแบบนี้! หน้าของฉัน!”
เธอมองฝ่ามือเปื้อนเลือดของตัวเองและกรีดร้องอย่างคลั่ง ตอนนี้ใบหน้าเธอซีดลงมากจากการที่เห็นเลือด
มาเดลีนเงยหน้ามองเนื้อที่ปริแตกบนแก้มขวาของเมเรดิธ เธอรู้สึกประหลาดใจ แต่ขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกว่ามันช่างตลกเสียจริง ที่ได้เห็นมันต่อหน้าต่อตา เธอยิ้มออกมาอย่างพอใจ
เธอไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเมเรดิธจะเสียโฉม
มันเป็นกรรมรึเปล่านะ?
“เมอร์ เมอร์ ไม่ต้องกลัว เจเรมี่ก็อยู่ เขาจะไม่ปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับแกแน่นอน!” โรสวิ่งเข้ามาหาเธอเพื่อปลอบใจ จังหวะเดียวกัน เธอก็ไม่ลืมที่จะลากเจเรมี่เข้ามาเกี่ยวข้องในบทสนทนาด้วย
“เจเรมี่ พาเมอร์ไปให้หมอรักษาเดี่ยวนี้ ถ้าไม่งั้น เธอจะมีแผลเป็นบนหน้าเอาได้ มันจะแย่ถ้าเกิดขึ้น” โรสพูดออกมาอย่างรีบร้อนพลางผลักเมเรดิธไปหาเจเรมี่
เมเรดิธช้อนสายตาขึ้นมองเจเรมี่ที่ยังโอบอุ้มมาเดลีนอยู่ “เจเรมี่ หน้าฉัน หน้าฉัน…ฉันน่าเกลียดมากไหม?”
“เจเรมี่ มัวทำอะไรอยู่อีก? เมอร์เลือดออกมาก เธอจะตายเอาได้นะ!” โรสพูดเกินจริงไปมาก
เมเรดิธเงยหน้าขึ้นเพื่อมองเจเรมี่ขมวดคิ้วอยู่ เขาดูเหมือนว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
ในวินาทีถัดมา เขาปล่อยแขนของตัวเองที่โอบรอบมาเดลีนไว้ เขาดูราวกับว่าเขากำลังจะไปหาเมเรดิธ
ทันใดนั้น มาเดลีนได้ส่งเสียงครวญครางเบา ๆ
เจเรมี่เบนสายตาของเขาจากเมเรดิธไปทางมาเดลีนในวินาทีถัดจากนั้นทันที
“เกิดอะไรขึ้น?”
“อย่าใส่ใจเลย คุณวิทแมน ฉันคิดว่าข้อเท้าพลิกเฉย ๆ นะ คุณควรพาคุณครอว์ฟอร์ดผู้สูงศักดิ์ไปทำแผลที่หน้าของเธอดีกว่า เผื่อว่าเธอจะเสียเลือดมากเกินไป”
ทุกคำที่มาเดลีนพูดเจือไปด้วยการถากถางมากมาย โรสและเมเรดิธทำหน้าคิ้วขมวดใส่เธอ แต่พวกเขาไม่กล้าโต้เถียงมาเดลีนมากในขณะนี้
“เจเรมี่ เมเรดิธดูแย่ลง เร็วเข้าเถอะและ—”
“งั้นก็พาเธอไปก่อน” เจเรมี่เอ่ยขึ้นขัดจังหวะโรสด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ไปเช่นนั้น จากนั้น เขาหันหน้ากลับมาทางมาเดลีนและจับมือเธอไว้ “ผมจะพาคุณไปที่แผนกดูแลเรื่องกระดูกเอง”
“... ” เมเรดิธและโรสประหลาดใจมาก
มาเดลีนมองดูแม่ลูกคู่นี้ที่ดูอึดอัดอยากพูดอะไร “คุณไม่คิดว่ามันไม่เหมาะหรอคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...