เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 270

‘แต่ก็นะ คุณก็ไม่เคยให้ความอบอุ่นกับฉันมาก่อนเลย’

‘คุณรู้ไหมว่าฉันเจ็บปวดเเค่ไหนตอนที่คุณปักเรื่องราวเลวร้ายทิ้งไว้ในใจฉัน?’

‘คุณไม่รู้หรอก…’

เจเรมี่พามาเดลีนมาพบหมอ หลังจากแน่ใจแล้วว่าเธอไม่เจ็บตรงไหนใด ๆ เขาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจในที่สุด

แม้ว่ามาเดลีนจะปฏิเสธหลายครั้งก็ตาม แต่เจเรมี่ก็ยืนยันที่จะไปส่งเธอที่อพาร์ตเมนต์

เจเรมี่เหมือนจะเบาใจเมื่อไม่เห็นเฟลิเป้ไม่อยู่รอบ ๆ

มาเดลีนตัดสินใจไล่เขาออกไปเพราะเธอกลัวว่าเขาจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างในนั้น “คุณวิทแมน คุณควรกลับไปเยี่ยมภรรยาของคุณที่โรงพยาบาลจะดีกว่า”

“ผมบอกคุณกี่ครั้งแล้วว่า เธอไม่ใช่คู่หมั้นของผมอีกแล้ว” เขาเอ่ยอย่างเย็นชามองในตาของมาเดลีนในนั้นมีแววประหลาดปรากฏขึ้น “และอย่าเรียกผมว่าคุณวิทแมนอีกนะตอนเจอกันครั้งหน้า คุณเรียกผมแค่ชื่อก็พอ”

มาเดลีนมองเขาอย่างประหลาดใจ เธอกำลังจะพูดอะไรออกไปแต่โทรศัพท์ของเจเรมี่กลับดังขึ้นเสียก่อน

เขามองไปที่หน้าจอมือถือในขณะที่ใบหน้าเคร่งขรึมขึ้นอย่างรวดเร็ว

เขาตัดสายโทรศัพท์ทิ้ง แต่หลังจากนั้นไม่ถึงสองวินาที มันกลับดังขึ้นอีกครั้ง

ครั้งนี้ เขากดรับสาย ในห้องนั้นเงียบมาก จนมาเดลีนได้ยินอย่างชัดเจนว่าเป็นผู้หญิงที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของโทรศัพท์ ส่งเสียงโวยวายออกมา

เธอเดาว่าน่าจะเป็นโรส

“ผมจะไปหา หยุดโทรมาสักที” เจเรมี่ตอบอย่างเยือกเย็น จากนั้น เขากดวางสายโดยไม่ลังเลใด ๆ

เขามองไปที่มาเดลีนที่กำลังพิงกับเตียงอยู่ “พักผ่อนซะนะ แล้วผมจะโทรหเร็ว ๆ นี้”

มาเดลีนยิ้มและพูดออกมาอย่างกินใจว่า “ฉันหวังว่าเราจะเจอกันนเร็ว ๆ นี้นะ”

เจเรมี่มองใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเธอท่ามกลางแสงพระอาทิตย์ตก เขาติดอยู่ในความมึนงงประมาณสองวินาทีก่อนจะหันหลังจากไป

หลังจากที่เขาออกจากห้องนั้น ก่อนที่เขาหันไปมองไปที่ประตูของห้องรับรองแขกโดยไม่รู้ตัว

เขาครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะหมุนลูกบิดที่ประตูเบา ๆ ประตูไม่ได้ล็อคไว้ เขาไม่ได้เข้าไปข้างในเพียงแค่มองเข้าไปจากข้างนอกจุดนี้

ไม่นานนัก ริมฝีปากบางของเขายกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจเล็กน้อย เกิดประกายแวววาวในตาเขาก่อนที่เขาจะปิดประตูและเดินออกไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ