บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 275

ทุกคนหันไปมองเจเรมี่ที่เอ่ยเเสดงความคิดเห็นแทบจะทันที

มีน้ำเเข็งปกคลุมบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาและดวงตาของเขาเองดูราวกับเครื่องเจาะน้ำแข็งเช่นกัน

“เจเรมี่ ยังไงซะฉันก็จะแต่งงานกับวีล่า" เฟลิเป้พูดอย่างใจเย็น แต่ทว่าน้ำเสียงของเขานั้นหนักแน่นขึ้น

“ผมจะไม่ปล่อยให้ทั้งคู่ได้แต่งงานกัน" คำตอบของเจเรมี่สงบและไม่ทุกข์ร้อนใด ๆ ของเจเรมี่เผชิญหน้าชนกับเขา น้ำเสียงของเขาฟังกระชับและหนักเเน่นกว่าเฟลิเป้ด้วยซ้ำไป

มาเดลีนขมวดคิ้ว “คุณหมายความว่าไงกัน คุณวิทแมน? คุณเป็นใครกันถึงมาต่อต้านการแต่งงานของเรา”

เขาเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นนขณะที่จ้องหน้ามาเดลีน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการรุกล้ำอย่างรุนแรง

“ผมจะไม่ปล่อยให้คุณมาเป็นป้าของผมเพราะหน้าตานั่นของคุณหรอกนะ”

น้ำเสียงของเขาครอบงำด้วยสีหน้าของเขาที่แสดงออกมาอย่างเย็นชาและคำพูดที่ชัดเจน

มาเดลีนเย้ย “ฉันไม่สามารถแต่งงานกับลุงของคุณได้เพียงเพราะฉันดูเหมือนอดีตภรรยาของคุณแค่นี้เนี่ยนะ? ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณคิดว่าการแต่งงานของฉันกับผู้ชายที่ดูเหมือนคุณจะดูเหมาะสมกว่าหรือไง คุณวิทแมน?”

เจเรมี่ลิ้นพัน เขาจ้องมองเธอดวงตาของพวกเขาทั้งคู่สบกันในทันที รู้สึกเหมือนประกายไฟปรากฏเกิดขึ้นทุกครั้งที่ทั้งสองสบตากัน

“แกอย่ามาพ้อเจ้อ นี่อย่าคิดนะว่าจะแต่งงานกับเจเรมี่ของเราได้นะ!” แม่ของเจเรมี่ร้องเสียงแหลมแบบหยิ่งผยอง “ทั้งเกลนเดลมีเพียง เมเรดิธ มอนต์โกเมอรี เท่านั้นที่คู่ควรกับเจเรมี่ของเรา! และพวกเขากำลังจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้! แกนะเหรอ? ฮึ่ม! ผู้หญิงที่ดูคล้ายกับนังมาเดลีนนั่น ล้วนเป็นลางร้าย”

เจเรมี่ขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อได้ยินแม่ตัวเองด่าเธอ น้ำเสียงของเขาเย็นลง ขณะที่พูด “ต้องให้ผมบอกแม่อีกกี่ครั้ง? เรื่องแต่งงานระหว่างมอนต์โกเมอรีถูกยกเลิกไปแล้ว ผมจะไม่จัดงานแต่งงานกับเธอไม่ว่าจะยังไง!”

แม่ของเขายังรู้สึกภูมิใจในตัวเองแต่เมื่อเธอได้ยินเขาเอ่ยขึ้น เธอไม่คาดคิดว่าจะถูกลูกชายของตัวเองพลิกคำพูดเธอจากหน้ามือเป็นหลังมือ

ใบหน้าเธอแดงจากความอึดอัด จากนั้น เธอก็เริ่มชี้นำ เขาว่า “เจเรมี่ แม่รู้ว่ามีเรื่องเข้าใจผิดเกิดขึ้นระหว่างแกกับเมอร์นะ แต่หยุดแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวเถอะ เมอร์คลอดลูกของแกออกมาแล้วจะไม่แต่งงานกับเธอได้ไงกัน? เธอรักแกมากและฟังทุกสิ่งที่แกพูดขนาดนั้น แกจะหาภรรยาที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ได้ที่ไหนอีก?”

“แม่คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่รักผมงั้นเหรอ?” เจเรมี่ถามกลับอย่างเฉยเมย ตอนนี้เขาคิดว่ามีเพียงแค่มาเดลีนเท่านั้นในใจที่รักเขา

เขาจะไม่มีวันพบผู้หญิงที่รักเขาเท่าเธออีกแล้ว

เธอเป็นคนเดียว

แม่ของเจเรมี่ผงะ เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อขณะนั้น

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น

ขณะที่เธอรับสาย เธอได้ยินเสียงผู้หญิงร้องโวยวายจากอีกฝั่งหนึ่งของสาย มาเดลีนจำได้ว่าเป็นเสียงของเอโลอิส เธอตะโกนเรียกเมเรดิธ

“โอ้ ไม่นะ!” แม่ของเจเรมี่วางสายขณะที่สีหน้าของเธอเปลี่ยนไป “เจเรมี่ รีบไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้! เมอร์จะกระโดดตึก!”

เมเรดิธต้องการกระโดดลงจากตึก?

มาเดลีนรู้ดีว่านี่เป็นแค่ลูกไม้เดิม ๆ ของเมเรดิธ ทำเเบบนี้มีเพียงเหตุผลเดียวล่ะ เธอมั่นใจว่าจะได้ตำแหน่งนายหญิงแห่งวิทแมนแน่นอน

"เจเรมี่ เมอร์อยู่กับแกมาหลายปีแล้วนะ เธอให้แจ็คกับตระกูลของเรา และตอนนี้ ใบหน้าเธอได้รับบาดเจ็บก็เพราะแก แกไม่สามารถเมินเธอได้! ถ้าเธอกระโดดลงไปจริง ๆ แกจะเสียใจไปตลอดชีวิต!”

เสียใจ

คำนี้แทงทะลุหัวใจเจเรมี่เหมือนลูกศร

เขาจำสิ่งที่มาเดลีนพูดกับเขาตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่ได้

“เจเรมี่ คุณจะต้องเสียใจกับสิ่งนี้”

เขาไม่อยากเสียใจเรื่องนี้

ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว

แมดดี้

หัวใจของเขาเริ่มเจ็บปวดขณะที่เขาเรียกชื่อมาเดลีน ทันใดนั้น เขาหันหลังกลับไปที่ประตู

มาเดลีนมองเห็นท่าทีและสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเขาอย่างชัดเจน มันดูเคร่งขรึมเหมือนเขากลัวว่าจะสูญเสียอะไรบางอย่างไป

หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อเห็นเขาเดินออกจากบ้านไปอย่างรีบร้อน

‘เจเรมี่ นายยังคงเป็นห่วงเธอมากสินะ’

‘นายคงกลัวว่าจะมีอะไรกิดขึ้นกับเธอ? นั่นสินะที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ท่าทางและสีหน้านายทั้งหมดเปลี่ยนไป?’

‘ฮึ่ม!’

มาเดลีนกดริมฝีปากสีชมพูของเธอเข้าด้วยกัน ภายในตามีความเข้มขึ้นอยู่ในนั้น

อาวุโสวิทแมนมองมาเดลีนอย่างหม่นหมองจากอีกฝากหนึ่งของข้อง ไม่นานนัก เขาก็ถอนหายใจและส่ายหัว

เดิมที เฟลิเป้ต้องการอยู่กับมาเดลีน แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นที่เขาต้องจัดการอย่างเร่งด่วนอีกแล้วทำให้เขาจำเป็นต้องกลับไปก่อน