บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 276

มาเดลีนเดินทางมาโรงพยาบาลที่เมเรดิธพักอยู่ มีผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันที่โรงพยาบาล ทุกคนมองไปที่ชั้นสูงสุดของอาคาร

เมื่อเธอเห็นแบบนี้ มาเดลีนเองก็เงยหน้าขึ้นมองเช่นกัน เธอมองเห็นร่างสีขาวนั่งอยู่ที่ราวบันได เมื่อพิจารณาจากใบหน้าของบุคคลนั้นเล้ว เป็นเมเรดิธนั่นเอง

เธอขึ้นลิฟต์ไปที่หลังคานั้นทันที เธอคิดว่าเจเรมี่คงจะอยู่ที่นั่นแล้วแน่ ๆ แต่เมื่อขึ้นไปก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย เจเรมี่ไม่อยู่ที่นี่ให้เห็นเลย

ทว่า ตอนที่เขากังวลขนาดนั้น เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเมเรดิธหรอกเหรอ?

เเล้วทำไมเขาถึงดูรีบวิ่งออกไปแบบนั้น?

เมื่อเธอครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทันใดนั้นเธอได้ยินเสียงเอโลอิสร้องโหยหวนและกรีดร้องอย่างพังทลายอยู่ตรงหน้า “เมอร์ อย่าทำแบบนี้ แม่ขอร้อง ช่วยลงมาก่อนได้ไหม?”

เสียงของเอโลอิสนั้นแหบจากการร้องไห้เห็นได้ชัด มันเลยรู้ว่าเธอเป็นห่วงเมเรดิธมากแค่ไหน

มาเดลีนกำหมัดแน่นแบบไม่รู้ตัว เธอมองไปด้านหน้าและเห็นว่าฌอนพ่อที่ให้กำเนิดเธอก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน เขาโอบอุ้มเอโลอิสที่กำลังร่ำไห้ ขณะที่เขาคุยกับเมเรดิธช้า ๆ

เขาเอาแต่เรียกเธอว่าที่รักของเขา ทุกคำพูดของเขาเต็มไปด้วยความห่วงใยและความรักที่มีต่อเมเรดิธ

เขาเองกังวลเช่นเดียวกับเอโลอิส เขาดูกังวลมากที่จะการสูญเสียเมเรดิธไป เขากลัวว่าจะต้องสูญเสียผู้หญิงคนนี้ซึ่งเขาคิดว่าเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเขา

“เจเรมี่ เจเรมี่ยังไม่มาอีกเหรอ?” ในตอนนี้ เสียงของเธอเรียกหาเขา

เสียงของเธอดูอ่อนโยน ทำให้เธอดูเปราะบางเหลือเกิน

อย่างไรก็ตาม ในสายตาของมาเดลีน เธอก็แค่เล่นการแสดงอยู่

“เจเรมี่จะต้องมาที่นี่เร็ว ๆ นี้! เมอร์ ลูกต้องรอเจเรมี่ อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!” เอโลอิสบอกเธอขณะร้องไห้ เธอต้องการดึงเมเรดิธลงมา แต่เธอไม่กล้าที่จะเข้าใกล้หล่อนมากไปกว่านี้ เธอไม่ต้องการกระตุ้นเมเรดิธ

กระนั้น มาเดลีนมองออกว่าเมเรดิธต้องการให้ใครบางคนดึงเธอลงมา

เธอก็แค่แสดงละคร ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้เลย

ตอนนี้โรสร้องไห้หนักกว่าเก่ามาก "เมอร์! โอ้ เมอร์ เด็กคนนี้ทำไมโง่ขนาดนี้นะ? ทำไมลูกถึงต้องลงโทษตัวเองเพราะความผิดพลาดที่คนอื่นก่อด้วย? มาเดลีนคือคนที่ทำให้ลูกไม่ได้แต่งงานกับเจเรมี่ ส่วนตอนนี้ก็เป็น วีล่า ควินน์ ที่กำลังทำให้เกิดความไม่ลงรอยกันระหว่างลูกกับ เจเรมี่! ทำไมชีวิตของลูกแม่ถึงอาภัพขนาดนี้กัน?”

โรสใช้โอกาสนี้ใส่ไฟมาเดลีน เธอให้ความร่วมมือในแผนการของลูกสาวตัวเองและเธอร้องไห้อย่างหนัก “เมอร์ ที่รักของฉัน แม้ว่าหนูจะไม่ใช่ลูกสาวของฉัน แต่แม่ผู้ให้กำเนิดของหนูจะเสียใจมากถ้าหนูกระโดดลงไป! ลูกคือสายเลือดของนายใหญ่และคุณนายมอนต์โกเมอรี ลูกสาวแท้ ๆ เพียงคนเดียวของพวกเขานะ!”

น้ำตาไหลอาบหน้าเอโลอิสทันทีหลังจากที่เธอได้ยินแบบนั้น ฌอนเองก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาบีบรัดเช่นกัน