ถึงอย่างนั้น เนื่องจากแจ็คสันอยู่ด้วย เอโลอิสต้องควบคุมความโกรธของเธอให้ได้
“วีล่า” แจ็คสันเงยหน้าทักทายเธอ รอยยิ้มหายากประทับอยู่บนใบหน้าที่บริสุทธิ์ของเขา
มาเดลีนยิ้มกลับให้เขา “แจ็ค เป็นไงบ้าง?”
เอโลอิสเห็นทั้งสองคุยกันสีหน้าเธอแสดงออกมาอย่างไม่พอใจ “แจ็ค หลานเรียกเธอว่าอะไรนะ? รู้จักเธอด้วยเหรอ? หลานจะรู้จักผู้หญิงชั่วคนนี้ได้ไงกัน?”
“วีล่าไม่ใช่คนเลวนะครับ” แจ็คสันขมวดคิ้วเข้าหากัน รอยยิ้มที่มีของเขาหายไปทีละน้อยในขณะที่เขาเสียใจและดูซึมเศร้าอีกครั้ง
“เธอเป็นคนไม่ดี! เธอคือคนที่ทำให้แม่ของหลานต้องเข้าโรงพยาบาล!” น้ำเสียงของเอโลอิสเริ่มเก็บอารมณ์ไม่อยู่ เธอจ้องมาเดลีนพร้อมกัดฟัน “วีล่า ควินน์ อยู่ให้ห่างจากครอบครัวของฉัน ฉันจะเอาคืนแน่กับสิ่งที่เธอทำกับเมอร์!”
“คุณยายคนสวย ทำไมถึงกรีดร้องใส่แม่ของหนูด้วยคะ?” ลิเลียนพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลราวกับสำลี
เอโลอิสเห็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่อายุประมาณสองถึงสามขวบยืนอยู่ข้าง ๆ มาเดลีน
เธอต้องการสั่งสอนมาเดลีน แต่เมื่อเธอเห็นดวงตากลมโตของลิเลียนและใบหน้าที่เหมือนตุ๊กตา เธอถึงกับตกตะลึง
เด็กคนนี้ดูเหมือนเธอมาก
เด็กคนนี้ดูเหมือนเมเรดิธตอนที่เธอกำเนิดออกมาเลย
“คุณมีอะไรหรือเปล่า คุณนายมอนต์โกเมอรี?” มาเดลีนยิ้มและเอ่ยถาม
เอโลอิสมีสติกลับมาและชี้ไปที่ลิเลียน มีความสงสัยเกิดขึ้นในดวงตาขณะที่เธอถามว่า “นี่ลูกสาวของเธอเหรอ?”
มาเดลีนพยักหน้า “มีอะไรผิดแปลกรึเปล่าค่ะ?”
“...” ดวงตาที่ฉายออกมาของเอโลอิสเปลี่ยนไป เธอพิจารณาใบหน้าของมาเดลีนอย่างอย่าถี่ถ้วนพักหนึ่ง จากนั้นเธอเย้ยหยันออกมา “หืม วีล่า ควินน์ มีลูกสาวด้วยงั้นเหรอ? แล้วเคยคิดบ้างไหมว่าตัวเองจะใจสลายแค่ไหนถ้าลูกสาวโดนใครทำร้าย? คุณคิดว่าลูกสาวของฉันไม่มีแม่ที่รักเธอจริง ๆ หรือไง?”
ในที่สุด เธอก็รู้สึกเสียใจกับเรื่องเมเรดิธอีกครั้ง
มาเดลีนยิ้มออกมา “ฉันจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายลูกสาวของฉันแน่นอน แต่คุณนายมอนต์โกเมอรีคุณแน่ใจแล้วงั้นเหรอว่ากำลังรักลูกสาวของคุณจริง ๆ?”
“เธอหมายความว่าไง?” เอโลอิสถามด้วยความไม่พอใจ “นี่เธอกำลังพยายามยุยงความแตกแยกให้ฉันบาดหมางกับเมอร์อีกงั้นเหรอ?”
มาเดลีนมองไปที่เอโลอิสอย่างสงบนิ่ง “สิ่งที่ฉันพูดบนดาดฟ้าวันนั้นเป็นเรื่องจริง โรสพูดเองกับปากว่าลูกสาวแท้ ๆ ของคุณกับสามีของคุณตายไปตั้งแต่สามปีก่อนแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...