“แล้วนายล่ะ? นี่นายอย่าบอกนะว่าลืมทาโกที่นายและภรรยาฉันกินกันอย่างเพลิดเพลินอยู่ริมถนนด้วยความรักไปแล้วหรือเปล่า แดเนียล?” จากนั้นนายก็เป็นคนเดินไปส่งเธอที่บ้าน นายเป็นคนแบบไหนกัน นายอาจลืมเรื่องที่พยายามจูบตอนกลางวันแสก ๆ ไปแล้วหรือเปล่า?” เจเรมี่ซักถามอย่างเยือกเย็น รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาหายไปนานและตอนนี้ถูกแทนที่ด้วยสายตาที่เหมือนน้ำค้างแข็งจ้องอย่างไม่ละสายตา
“จะบอกอะไรให้นะ แดเนียล มาเดลีนจะเป็นผู้หญิงของฉันตลอดไป แม้กระทั่งตายไปแล้ว ขี้เถ้าของเธอก็ยังเป็นของฉัน! คิดว่านายเป็นใคร? นายไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าคนทำลายครอบครัวคนอื่นและพยายามขโมยผู้หญิงมาจากสามีของเธอก็เท่านั้น”
แดเนียลหัวเราะเบา ๆ
“คนที่สร้างความร้าวฉาน? นายก็รู้จักคำนั้นดี บางทีมาเดลีนอาจจะไม่ได้ถูกใส่ร้ายครั้งแล้วครั้งเล่าก็ได้ถ้าเมเรดิธคนที่สร้างความร้าวฉานตัวจริงได้ทำกับเธอไว้แแล้วนายไม่เมินทุกครั้งไป! นายเป็นเหมือนผู้สมรู้ร่วมคิด!”
คลื่นอารมณ์พัดผ่านใบหน้าของเจเรมี่
เขาปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขารับบทเป็นเพชฌฆาตไปจริง ๆ เมื่อเทียบกับความเสียหายที่มาเดลีน ได้รับ
เขาเองเป็นสาเหตุของบาดแผลอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของบาดแผลและเลือดที่ไหลของเธอ
เจเรมี่ขมวดคิ้ว “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อคุยเรื่องนี้กับนาย แดเนียล”
แดเนียลรับรู้ว่าบทสนทนาของเขาในตอนนี้เริ่มนอกเรื่องเช่นกัน เขามองเจเรมี่อย่างมีความสงสัย “นายไม่ใช่คนที่ลักพาตัวมาเดลีนไปเหรอ?”
“เธอไม่ใช่มาเดลีน” เจเรมี่ย้ำอีกครั้ง
“นี่นายพยายามที่จะโกหกฉันอยู่อีกหรอ?” แดเนียลยังยืนกราน “ฉันขอปฏิเสธที่จะเชื่อว่าในโลกใบนี้ยังจะมีคนที่หน้าตาคล้ายกันทุกอย่างโดยบังเอิญอยู่อีก นายต้องล้างสมองมาเดลีนไปแล้ว”
“ฮะ” เจเรมี่หัวเราะเบา ๆ ทันใดนั้นสายตาของเขาก็ถูกความเหงาที่ไม่มีจุดลบล้างเผยมา “คงจะดีถ้านายพูดถูก อย่างน้อย เธอก็ยังมีชีวิตอยู่”
…
หลังจากนอนหลับไปนาน มาเดลีนก็ตื่นขึ้นมาอย่างหนักหัว
ขณะที่เธอลืมตาขึ้น มาเดลีนรู้สึกถึงมือและขาของเธอถูกมัด ตอนนี้เธอถูกขังอยู่ในที่มืด
มีเพียงแสงเล็ก ๆ ลอดผ่านช่องหน้าต่างที่อยู่ตรงหน้าเธอเท่านั้นที่ให้ความสว่างในห้องนี้ ณ ขณะนี้ท้องฟ้ามีสีอะไรไม่รู้เลย แต่เธอสันนิษฐานว่าตอนนี้จะต้องเป็นตอนเย็นแล้ว
จากนั้น ประตูกดัง “เอี๊ยด” และเปิดออกและมีแสงส่องเข้ามาด้านใน มาเดลีนรีบหลับตา แสร้งทำเป็นว่ายังไม่ได้สติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...