เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 312

ดวงตาของเมเรดิธเต็มไปด้วยประกายของนักฆ่า เธอมีเจตนาที่ต้องการฆ่าอย่างชัดเจนเหมือนแววตาของเธอดูคล้ายว่าต้องการค่ามาเดลีนด้วยมีดนับพันเล่ม

เธอหยิบกรรไกรอันใหญ่หลังตู้ และชี้ปลายแหลมเข้าหามาเดลีน และพุ่งไปที่มาเดลีนอย่างโหดเหี้ยม

เมเรดิธอัดแน่นไปด้วยความโกรธและเธอต้องการที่จะสั่งสอนให้ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าได้สำนึกและลงเอยแบบเดียวกันกับที่มาเดลีนเคยเจอ

กระนั้น ท่าทีของมาเดลีนในตอนนี้ไม่เกรงกลัวเลยสักนิด เธอหลบปลายแหลมของกรรไกรได้

เธอใช้โอกาสนั้นจับแขนของเมเรดิธไว้อย่างใจเย็น ในขณะที่เมเรดิธถือโอกาสนั้นตวัดกรรไกรไปรอบ ๆ

ดวงตาสีอัลมอนด์เบิกกว้าง เธอยกมืออีกข้างขึ้นเพื่อทำการลอบโจมตีมาเดลีนแต่มาเดลีนรู้ทันและมองออกในทันที ขณะที่เมเรดิธหยุด มาเดลีนยกมือขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะตบลงบนหน้าเมเรดิธอย่างเต็มแรง

จากการถูกตบ เมเรดิธก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บอย่างสุดเสียง

บาดแผลที่อยู่บนหน้ายังไม่หายดีและยังเปียกชุ่มไปด้วยไวน์ หลังจากถูกตบ ความเจ็บปวดที่ร้อนแรงก็แผดเผาซึมซับเข้าไปในส่วนใต้ผิวหนัง

“ใบหน้าของฉัน!” เธออุทานออกมา พร้อมดวงตาเบิกกว้างด้วยความโกรธ

เธอไม่อยากเห็นแววตาที่หยิ่งยโสและเลือดเย็นของมาเดลีนในขณะนี้หลังจากเงยหน้าขึ้น เธอไม่สามารถหยุดร่างกายที่สั่นเทาของตัวเองได้

“เป็นอะไรไปล่ะ? ในที่สุดเธอก็ได้ลิ้มลองการที่ถูกเอาเกลือมาทาที่แผลมันรู้สึกยังไงแล้วสินะ?” มาเดลีนหัวเราะออกมาเบา ๆ

“เธอ…วีล่า ควินน์ มันจะดีมากถ้าปล่อยฉันตอนนี้!” เมเรดิธโกรธ รำคาญ และเธอต้องการหลุดพ้นจากสถานการณ์นี้สักที “วีล่า ควินน์ ฟังให้ดีนะ ปล่อยมือฉันตอนนี้ ไม่เช่นนั้น...ไม่เช่นนั้น ฉันจะทำให้เธอเสียใจ!”

“เสียใจ?” มาเดลีนขยับริมฝีปากกรีดยิ้มน่ากลัวออกมา แต่เธอไม่ได้ปล่อยเธอแต่อย่างใด แต่กลับจับข้อมือเมเรดิธแน่นขึ้น

ดวงตาที่สวยงามคู่นั้นระเบิดแสงแหลมคม รังสีของแสงพุ่งเข้าไป “เมเรดิธ เธอควรฟังฉันให้ชัดเจนอีกครั้ง ฉันไม่ใช่มาเดลีนที่จะยอมให้ตัวเองถูกเหยียบย่ำและโดนเอาเปรียบ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ