เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 314

‘เมเรดิธ รู้ได้สักทีนะว่าการที่ถูกผู้ชายที่ตัวเองรักไม่เชื่อใจมันรู้สึกยังไง’

‘ทุกสิ่งที่ฉันทำในวันนี้มันเทียบไม่ได้เลยกับการที่ฉันเคยถูกเธอทำให้อับอายและทั้งยังถูกใส่ร้ายมากมายมาก่อน’

‘แน่นอนอยู่แล้วว่า ฉันมีสิ่งตอบแทนเธอมากกว่านี้’

“ช่วงนี้ผมมักจะทำให้คุณเจ็บและเสียใจเสมอ” เสียงทุ้มแหบแห้งของเจเรมี่เกิดขึ้นอย่างแผ่วเบา “แต่ผมสัญญาว่าเรื่องแบบนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอน”

มาเดลีนหันหน้าไปทางเขาในจังหวัดเดียวกันกับที่เขาเงยหน้าขึ้นมาสบตาเธอ

ดวงตาทั้งสองคู่เข้าหากันโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ เขามีดวงตาที่ลึกล้ำราวกับทะเลที่ดูราวกับว่าพวกมันกำลังกระเพื่อมด้วยกระแสน้ำวนที่น่าเวียนหัว ความสนใจทั้งหมดของมาเดลีนถูกดึงดูดมาที่เขาในคราวเดียวกัน

อัตราการเต้นของหัวใจของมาเดลีนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอยังรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากหูจนถึงแก้มของเธออย่างช้า ๆ จนกระทั่งใบหน้าของเธอร้อนผ่าว

เธอมองใบหน้าที่ไม่มีใครสามารถเทียบได้ ใบหน้าหล่อที่อยู่ตรงหน้าเธอด้วยความสับสนเล็กน้อยในขณะที่หัวใจเต้นเร็วขึ้นคลื่นอ่อน ๆ ค่อย ๆ กระจายออกจากดวงตาที่ชัดเจน และมีเสน่ห์ดั่งเดิมทำให้เธอรู้สึกถูกยั่วยวนในขณะนี้

ขณะที่มาเดลีนมองเขาด้วยสายตาหลงใหล หัวใจของเจเรมี่ก็เริ่มเต้นผิดปกติเช่นกัน

ใบหน้าของผู้หญิงตรงหน้านี้เหมือนกับผู้หญิงที่อยู่ในฝันเขามาตลอด เขารู้สึกสะเทือนใจในขณะนี้

กระนั้น เขาจำได้ขึ้นใจว่าทั้งสองคนแตกต่างกัน เขาจะไม่หวั่นไหว แต่ด้วยสถานการณ์ที่เปลี่ยนไปตอนนี้ ทำให้เขาหลงเพลิดเพลินไปกับมัน

ดูเหมือนว่าเขากำลังซ่อนความเสน่หาที่มีต่อผู้หญิงตรงหน้าของเขาจริง ๆ

“ทำไมคุณเอาแต่มองผมแบบนั้น?” เขาถามด้วยน้ำเสียงต่ำ

มาเดลีนสะดุ้ง เธอรู้สึกว่าการหายใจและการเต้นของหัวใจของเธอยุ่งเหยิงไปหมด เธอเกือบจะถูกครอบงำด้วยความเร่าร้อนที่คุ้นเคย

จากนั้น เธอก็นึกอะไรบางอย่างได้

“ฉันจิบไวน์แดงที่เมเรดิธเตรียมไว้ให้คุณก่อนหน้านี้ ฉันคิดว่าเธออาจจะผสมยาลงในไวน์เพราะต้องการให้คุณหลับนอนกับเธอ ตอนนี้ฉันรู้สึกเวียนหัว”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ