มาเดลีนเห็นดังนั้นก็ผลักเขาออกไป แต่เจเรมี่กลับไม่ยอมออกห่างเธอ เขาได้ทำสิ่งตรงกันข้ามกันนั่นก็คือถอดรองเท้าและลงไปในอ่างแช่น้ำพร้อมกันกับเธอ
มาเดลีนรู้สึกประหลาดใจที่เจเรมี่ทำแบบนั้น
น้ำเย็นที่ไหลออกมาจากฝักบัวไม่ขาดสาย มันทำให้เสื้อสีขาวของเขาเปียกอย่างรวดเร็ว
งั้นเขากลับไม่ขยับเขยื้อนใด ๆ ทั้งสิ้น เขาเพียงแค่กอดเธอไว้ เหมือนก้อนหินแล้วปล่อยให้น้ำเย็นไหลผ่านร่างกายเขาไป...
เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก เจเรมี่ ที่นั่งอยู่ด้านหลังของมาเดลีน เกิดเสียสมาธิไปเล็กน้อย เขาจ้องมองรูปหน้าและรูปร่างที่คุ้นเคยก่อนจะกระชับอ้อมกอดของเธอให้แน่นขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว
“มาเดลีน …” มันอดไม่ได้จริง ๆ ที่เขาจะกระซิบออกมาแบบนั้น
ในเวลานั้นมาเดลีนได้สติของตัวเองกลับมา หยดน้ำเย็น ๆ ตกลงจากขนตาที่โค้งงองดงาม นั่นหล่นร่วงลงมาที่ฝ่ามือเธออย่างเงียบ ๆ
แม้ว่าเสียงของเจเรมี่จะแผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน ดังนั้นเธอก็ยังได้ยินมันอย่างชัดเจน
มาเดลีน
‘เสียงที่ฟังดูรักใคร่นี่มันอะไรกัน เจเรมี่รู้ไหมว่า ฉันเคยอยากให้นายเรียกฉันแบบนี้'
‘แต่ความปรารถนาและความต้องการอย่างแรงกล้าของฉันในเรื่องพวกนั้นถูกนายฉีกทิ้งกระจัดกระจายเป็นเศษเสี้ยว แล้วมันไม่มีทางที่จะให้เหมือนเดิมได้แล้ว'
…
วันรุ่งขึ้น มาเดลีนลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงของเจเรมี่ เธอค่อนข้างแปลกใจมาก ที่เห็นเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่อยู่ตอนนี้ถูกเปลี่ยนเป็นชุดใหม่ เธอถูกสวมเพียงเสื้อคลุมอาบน้ำหลวม ๆ และไม่มีอะไรข้างใน!
เธอดีดตัวขึ้นมาอย่างกะทันหันเผยให้เห็นไฝที่อยู่เหนือหน้าอกเล็กน้อย เธอจับเสื้อคลุมที่หลวมอยู่ให้ปิดแน่นอย่างรวดเร็ว
เกิดอะไรขึ้น?
เมื่อคืนเผลอหลับไปตอนไหน? เมื่อไหร่กันที่เธอเปลี่ยนเสื้อผ้า? เธอนึกไม่ออกเลย
ถ้าเจเรมี่เป็นคนเปลี่ยนชุดของเธอ เขาจะต้องเห็นไฝที่อยู่บนหน้าอกของเธอแน่...
คลิก
เมื่อประตูถูกผลักเปิดออกและเจเรมี่ก็เดินเข้ามาพร้อมกับใส่เสื้อผ้าที่ดูดีมีระดับ ดูเหมือนว่า เขาไม่ได้อยู่ในสภาพที่ใส่เสื้อผ้าล่อแหลมเหมือนตอนที่เขาพาเธอไปที่อ่างอาบน้ำเมื่อคืน ในขณะนี้ เขามีเสน่ห์—ยังคงสูงส่ง สง่างาม และสมกับชื่อเสียงประธานวิทแมน
หลังจากที่เจเรมี่เดินเข้ามา สายตาเหยี่ยวของเขาสังเกตมาเดลีนที่จับที่คอเสื้อของเธออย่างแน่นหนา เขาเอ่ยปากขึ้นเล็กน้อย “คุณตื่นแล้ว ยังรู้สึกไม่สบายตัวอยู่หรือเปล่า?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...