“เสียใจอย่างนั้นเหรอ? ฮึ่ม ฉันเนี่ยนะ คนเดียวที่จะต้องเสียใจในเรื่องนี้ก็คือเธอ! วีล่า ฉันเตือนเธอไว้ก่อนเลยนะ เธอไม่ใช่คู่แข่งของฉันเลยสักนิด ถ้าเธออุ้มท้องลูกของเจเรมี่จริง ๆ แล้วไงล่ะ? เขาไม่สนหรอก! ฉันมีไพ่อยู่ในมือของฉัน แล้วเธอมีอะไรที่จะมาแข่งกับฉันได้? ฮ่าฮ่าฮ่า…”
คำพูดที่ดุร้ายของเมเรดิธดังเข้ามากระทบหูมาเดลีน
มาเดลีนวางสายทิ้งโดยไม่พูดอะไร เธอมองไปที่ชื่อเจ้าสาวที่อยู่บนการ์ดเชิญที่เธอเพิ่งได้รับในขณะที่ดวงตาอันทรงเสน่ห์ของเธอหรี่ลง
แน่นอนเธอจะไปที่นั่นในวันนั้น
สามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่เป็นสามวันที่สร้างความทรมานให้กับเมเรดิธมาก
ในโลกของอินเทอร์เน็ตเต็มไปด้วยหัวข้อข่าวเกี่ยวกับเธอและเจเรมี่ ทั้มหมดนั้น ถึงแม้ว่าจะเป็นเธอที่เป็นคนเปิดเผยเวลาและสถานที่จัดงานต่อสื่อด้วยตัวตนปลอมก็ตาม เธอหวังว่าวิธีนี้จะสามารถแจ้งข่าวสารให้กระจายไปมากที่สุด
นั่นเป็นเพราะเธอรอเวลานี้มานานมากเกินไปแล้วจริง ๆ
ตราบใดที่เธอแต่งงานกับเจเรมี่และขึ้นเป็นนายหญิงของบ้านวิทแมน เธอเชื่อว่าแผนการนี้ เจเรมี่จะไม่มีวันหย่ากับเธอเด็ดขาด
ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน!
เมเรดิธลืมตาขึ้นมาในเช้าของวันแต่งงาน
ตามสภาพอากาศที่รายงานในวันนี้บอกไว้ว่าจะมีแดดจ้า แต่มีฝนตกปรอย ๆ ลงมาเล็กน้อยในช่วงเวลาหนึ่ง
เมเรดิธรู้สึกไม่มีความสุขในตอนแรกที่ลืมตาตื่นขึ้นมา แต่เมื่อเธอคิดว่าเธอกำลังจะได้แต่งงานกับเจเรมี่ในไม่ช้านี้ เธอรู้สึกดีขึ้นมาในทันที
ช่างทำผมจัดแต่งทรงผมอย่างสวยงามตามความต้องการของเธอ
เมเรดิธไม่พอใจอย่างมากในชุดแต่งงานที่เธอตัดสินใจเลือกซื้อในตอนสุดท้าย
เธอต้องการชุดที่ราคาเจ็ดหลัก แต่แล้ว ในเมื่อเจเรมี่ไม่เห็นด้วย เธอก็ไม่สามารถสวมใส่มันได้
หลังจากที่เธอแต่งตัวเสร็จแล้ว เมเรดิธรีบขึ้นรถเพื่อเดินทางไปยังโรงแรมที่จัดงานอย่างรีบร้อน
‘ฮึ่ม เป็นไงล่ะ มาเดลีน วีล่า พวกเธอเป็นใครคิดจะมาต่อต้านฉันเหรอ?
‘ท้ายที่สุดแล้ว เจเรมี่ก็ต้องเป็นของฉันอยู่ดี’
เมเรดิธคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยความเจ้าเล่ห์ก่อนที่เธอจะยิ้มกว้างขึ้นและกว้างมากขึ้นอีก
อากาศในขณะนี้ควรจะเป็นฤดูใบไม้ร่วงและท้องฟ้าเปิดกว้างสดชื่น แต่ขณะนี้ฝนเริ่มโปรยลงมา มาเดลีนมองหยาดฝนที่หล่นลงมากระทบกับกระจกรถและยิ้มออกมา
ขณะที่รถของเธอหยุดอยู่ที่หน้าโรงแรม มาเดลีนยกร่มขึ้นมากางก่อนจะเดินเข้าไปข้างในด้วยความสง่างาม
เธอจงใจไม่แต่งตัวมาก เธอสวมใส่เสื้อผ้าง่าย ๆ เพียงแต่ว่าความสง่างามของเธอถูกแผ่ออกมาจากภายในไม่ใช่ด้วยเสื้อผ้าหน้าผม
เวลาขณะนี้ยังไม่ใช่เวลาเริ่มพิธีแต่งงาน มาเดลีนเดินเข้าไปคนเดียวพร้อมกับการ์ดเชิญ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...