เมเรดิธรับไม่ได้อย่างยิ่งสำหรับตอนจบแบบนี้ เธอปฏิเสธที่จะเชื่อเรื่องพวกนี้เช่นกัน
ไม่ เจเรมี่ต้องยอมสละสิทธิ์เพื่อผลประโยชน์ข้างหน้าแน่ ๆ!
‘เจเรมี่ต้องแสร้งทำเป็นไม่สนใจเพื่อที่ฉันจะได้หยุดใช้ขี้เถ้าของมาเดลีนมาเป็นเครื่องต่อรอง’
เมื่อเมเรดิธคิดหาเหตุผลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอพบว่ามันสมเหตุสมผล
ทว่า ในขณะที่เธอกลับมามีสติอีกครั้ง เจเรมี่ได้เดินหนีออกไปแล้ว
เมเรดิธไม่มั่นใจ นี่เธอเข้าใกล้การเป็นคุณนายวิทแมนมากขนาดนี้แล้ว แต่เธอยังถูกตัดสิทธิ์ ยังไงเธอไม่ยอมปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปได้อยู่ดี!
เธอกำหมัดที่เต็มไปด้วยความโกรธแน่น “วีล่า ควินน์ ยัยสารเลว! รอก่อนเถอะ!”
เอโลอิสเดินออกจากบ้านมาดูเหตุการณ์ในเวลานั้นพอดีเพราะเธอเป็นห่วงลูกสาวของเธอ
แต่สิ่งหนึ่งที่เหนือความคาดหมายนั่นคือการที่ได้เห็นเมเรดิธกำหมัดและพูดคำหยาบคายเหล่านั้นออกมา
หัวใจที่เต็มไปด้วยความกังวลของเอโลอิสหล่นลงทันที
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นใบหน้าชั่วร้ายของเมเรดิธ ในใจของเธอ เมเรดิธคนที่นุ่มนวลและอ่อนโยน นอกจากนั้น เธอยังรักทุกสิ่งที่เป็นและมีเหตุผลของเมเรดิธ แต่ทำไมเมเรดิธถึงมีสีหน้าและกิริยาท่าทางที่น่ากลัวในขณะนี้?
เอโลอิสนึกถึงสิ่งที่วีล่าพูดกับเธอเมื่อไม่นานมานี้ว่า ‘เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด ไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของคุณ’
หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรง กระนั้น เอโลอิสเลือกที่ปฏิเสธความคิดพวกนั้นหลังจากไม่กี่วินาทีต่อมา
“ไม่มีทาง มันสมเหตุสมผลอยู่แล้วที่เมเรดิธจะโกรธ ทั้งหมดเป็นความผิดของ วีล่า ควินน์ นังจิ้งจอกตัวนั้นน่ารังเกียจมากเกินกว่าที่จะพูดดีด้วยได้!”
เอโลอิสหาเหตุผลให้เป็นข้อแก้ตัวที่สมเหตุสมผลให้เมเรดิธ เและในขณะเดียวกัน เธอก็เพิ่มความมั่นใจกับตัวเอง
…
หลังจากที่เจเรมี่กลับไปถึงบ้านของตัวเอง เขาพบว่าบ้านของเขาไม่มีใครอยู่มาเดลีนได้ออกบ้านไปแล้ว
เขาเดินเข้าไปในห้องนอนและเห็นข้อความที่โต๊ะข้างเตียง
เจเรมี่เอื้อมมือไปหยิบโน้ตและเห็นลายมือที่สวยงามที่เขียนด้วยปากกาไว้บนนั้น ‘เจเรมี่ วันนี้ฉันมีความสุข ฉันขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้ฉันได้พบคุณ’
มันเป็นประโยคที่เรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความรู้สึกชอบเจเรมี่อยู่ภายในเนื้อหานั้น
นอกจากนี้ในบรรทัดสุดท้ายของข้อความยังถูกลงนามไว้อีกว่า ‘คิดถึงคุณ จากวีล่า’
มีความรู้สึกปริ่มเปรมที่ไม่รู้ที่มาอยู่ข้างในสายตาอันมืดมิดของเจเรมี่
มาเดลีนกำลังจะเล่าถึงแผนการต่อไปให้เฟลิเป้ฟังในขณะนั้นแต่เจเรมี่ได้โทรเข้ามาหาเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...