เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 592

เจเรมี่กระแทกตะเกียบลงกับโต๊ะอย่างแรง

คาเลนถึงกลับเงียบไปในทันควัน เธอเหลือบตามองเพื่อที่จะได้รู้ว่าแม้แต่ผู้อาวุโสของบ้านเอง ก็มองมาที่เธอด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ราวกับว่าเขากำลังไม่พึงพอใจ

อีกด้านหนึ่ง เมเดลีนเอื้อมมือไปเช็ดปากของผู้อาวุโส ก่อนที่สายตาของเธอจะประสานเข้ากับสายตาของคาเลน เธอยิ้มพลางพูดออกมา “ฉันขอเดานะคะ ที่เขาพูดกันว่านิสัยคนเรามันเปลี่ยนกันไม่ได้เนี้ย คงจะหมายถึงคนอย่างคุณแม่ สินะคะ?

…

“คุณแม่ก็รู้หนิคะ ว่าการพ่นความคิดไร้สาระพรรค์นั้นออกมา จะทำให้คนอื่นหมดสนุกกัน แต่คุณแม่ก็ยังจะพูดมันออกมาหน้าด้าน ๆ อีก ฉันล่ะไม่เข้าใจการกระทำแบบนั้นของคุณแม่จริง ๆ เลยค่ะ ชักสงสัยซะแล้วสิคะ ว่าเพราะคุณแม่ไม่ฉลาด หรือพัฒนาการทางด้านอารมณ์ของคุณแม่มันไม่โตตามตัวกันแน่?

สีหน้าของคาเลนเริ่มแดงก่ำ “แก…”

“พอเสียที! กินข้าวได้แล้ว!” วินส์ตันตัดบทไม่ให้เธอเอ่ยออกอะไรออกมาอีก

อย่างไรเสีย คาเลนไม่ได้มีทีท่าว่าจะยอมจำนนแต่อย่างใด เมื่อมองไปยังรอยยิ้มที่ดูถูกของเมเดลีน เธอรู้สึกราวกับว่านังตัวดีตรงหน้ากำลังกลั่นแกล้งเธออยู่

คาเลนหยิบกระเป๋าของเธอด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียว และเดินออกไปโดยที่ไม่เหลียวกลับมามองอาหารที่เหลืออยู่เลย

ปากบอกว่าจะออกไปช๊อปปิ้ง แต่ความจริงแล้วเธอออกไปที่คอนโดมิเนียมของอีวอนต่างหาก

ก่อนหน้านี้ เธอทำได้แค่ไประบายให้อีวอนฟังหลังจากที่ถูกเมเดลีนทำให้โกรธมาเท่านั้น แต่ในตอนนี้ เธอคงจะต้องหาวิธีแก้เผ็ดเพื่อที่จะลบล้างความรู้สึกโกรธที่อยู่ในใจเธอออกไปหมด

เมื่อถึงห้องที่คอนโดมิเนียมของอีวอน สารพัดคำก่นด่าที่มีต่อเมเดลีนของคาเลนก็พวยพุ่งออกมา “นังสารเลวนั่น นับวันยิ่งไม่เห็นหัวฉันขึ้นทุกที ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อ ไม่นานเจเรมี่ต้องไม่มองว่าฉันเป็นแม่อีกแน่!”

อีวอนกลอกตา “นี่คุณป้า ด่ามันไปก็ใช่ว่าจะมีประโยชน์นะคะ มีวิธีเดียวที่ทำได้ในตอนนี้คือ ร่วมมือกับหนู แล้วขโมยแบบร่างเครื่องเพชรที่นังเมเดลีนตั้งใจจะเอาเข้าแข่งขันมา นี่เป็นทางเดียวที่จะแก้แค้นมันได้นะคะ”

คิ้วของคาเลนขมวดเป็นปมแสดงทีท่าว่ามันยากที่จะเชื่อ “เธอแน่ใจเหรอว่ามันจะได้เรื่องน่ะ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ