บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 619

เมเดลีนเพิ่งจะเดินผ่านประตูเข้ามาในตอนที่คาเลนพุ่งตัวเข้ามาปลดปล่อยความโกรธต่อหน้าเธอ

เมเดลีนที่มีท่าทีสงบนิ่งมองเธอด้วยสายตาราวกับมีดอันแหลมคม “คุณกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่?

“แกไม่ต้องมาทำเป็นไขสือ ยัยเมเดลีน!” คาเลนพยายามกดบาดแผลบนศีรษะเพื่อห้ามเลือด “เมื่อกี้นี้ แกเป็นคนที่ตีฉัน!”

เมเดลีนชำเลืองมองหน้าผากของคาเลนและขมวดคิ้วเบา ๆ เมื่อเห็นว่ามีเลือดไหลออกมาจากตรงนั้น เธอตอบกลับ “ฉันขอแนะนำว่าคุณควรจะไปหาหมอที่โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้จะดีกว่านะ ก่อนที่สมองจะกระทบกระเทือนไปมากกว่าเดิม อย่าเที่ยวมากล่าวหาคนอื่นเขาสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้เลย”

เธอสะบัดมือของคาเลนออกไป และเดินไปหาผู้อาวุโสที่กำลังออกมาจากในห้อง

“แก…” สีหน้าของคาเลนซีดเผือด หลังจากเมเดลีนสะบัดมือเธอทิ้ง เธอรู้สึกปวดหัวตุบ ๆ ขึ้นมา และรู้สึกมึนงง

“มาแล้วค่ะ คุณป้าคาเลน!” อีวอนวิ่งเข้ามา แสร้งทำเป็นว่าเพิ่งจะมาถึง เมื่อเห็นอาการของคาเลน เธอวิ่งเข้ามาช่วยป้าของเธอด้วยอาการลุกลี้ลุกลน “หัวคุณป้าคาเลน ไปโดนอะไรมาคะเนี้ย? ทำไมเลือดออกเยอะขนาดนี้คะ?”

“หมายความว่ายังไงเลือดออก? อ๊า… เลือด!” ทันทีที่รู้ว่าเลือดไหล ความเจ็บปวดที่มีพลันทวีคูณขึ้นหลายเท่า เลือดที่ไหลมาออกราวกับน้ำตกทำให้หน้าของเธอถอดสี

“เกินอะไรขึ้น?” วินส์ตันกลับมาถึงพอดี เขาเห็นว่าคาเลนเลือดอาบหน้าอยู่เมื่อเขาเดินเข้ามา เขารีบเข้าไปดูอาการของเธอทันที “เลือดออกขนาดนี้ได้ยังไงกัน? เร็วเข้า เราต้องพาคุณไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้!”

“เมเลดีนค่ะ! มันเป็นคนตีหัวฉัน นังคนใจยักษ์ใจมารนั่น!” คาเลนพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรง แต่มีสีหน้าที่โกรธเคืองพร้อมกับกัดกรามแน่นตอนที่ชี้ไปยังเมเดลีน

เจเรมี่เดินเข้ามาตอนที่ได้ยินคาเลนกล่าวหาเมเดลีนพอดี เขาปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ “ไร้สาระ ลินนี่ไม่มีวันทำอะไรแบบนี้หรอก”

เมเดลีนหันไปมองสีหน้าที่หนักแน่นของเจเรมี่อย่างเงียบ ๆ เขากำลังปกป้องเธออยู่อย่างนั้นเหรอ?

คาเลนเดือดดาลและขุ่นเคือง “ฉันเป็นแม่แกนะ เจเรมี่! แทนที่จะเชื่อแม่ แกกลับไปหลงเชื่อยัยผู้หญิงที่ทำให้ครอบครัวของเราล่มจมคนนั้นน่ะเหรอ?”

“ผมจะไม่ทน ถ้ามีใครมาใส่ร้ายลินนี่” ติ้วของเจเรมี่ผูกกันเป็นปมในขณะที่แสดงท่าทีเย็นชาออกมา “ไปโรงพยาบาลและหาหมอสักหน่อยเถอะ ก่อนที่มันจะกลายเป็นแผลเป็น”

แม้ว่าคาเรนจะโกรธเคืองเรื่องที่เจเรมี่เอาแต่เข้าข้างเมเดลีน แต่เธอก็กลัวจะเป็นแผลเป็นเหมือนกัน

“เจเรมี่พูดถูกแล้ว คุณป้าคาเลน ไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ นะคะ? ใจเย็นก่อนเถอะค่ะ” อีวอนเห็นด้วยกับคำพูดของเจเรมี่และช่วยพยุงตัวคาเลนขึ้นยืน

เมื่ออีวอนหันกลับไปมอง ผู้อาวุโสเริ่มพูดพึมพาบางอย่างที่เกี่ยวกับเธอ

ทุกคนคงคิดว่าเป็นเพราะอาการที่ยังไม่ดีขึ้นของชายชรา ในขณะที่อีวอนมองดูนายท่านอาสุโสวิทแมนอย่างมีลับลมคมใน