เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 620

“เมเด… ลีน…”

เมเดลีนยิ้มตอบ “ถ้าคุณปู่ต้องการ คุณปู่เรียกหนูว่า ‘เมเดลีน’ เหมือนเดิมก็ได้ค่ะ”

คิ้วของชายชราคลายปมออก ราวกับว่าความโล่งอกและความปีติยินดีได้ชะล้างความไม่สบายใจของเขาจนสิ้น

เจเรมี่มองดูภาพนั้นอยู่ไกล ๆ มุมปากของเขากระตุกรอยยิ้มเล็ก ๆ แต่ถึงกระนั้นเมื่อมองไปยังเมเดลีน สิ่งที่ปรากฏขึ้นมาภายในดวงตาคือความเจ็บปวดเพียงเท่านั้น

‘ไม่ ลินนี่

‘ผมไม่ได้ต้องการให้คุณเป็นเมเดลีน ครอว์ฟอร์ดอีก

‘คุณคือเอวลีน มอนต์โกเมอรี เป็นไข่มุกที่สวยงามและเป็นแก้วตาดวงใจของครอบครัวมอนต์โกเมอรี คุณไม่ใช่เมเดลีนที่เคยอยู่ในครอบครัวครอว์ฟอร์ดอีกแล้ว’

ความรื่นเริงผลิบานในดวงตาดอกท้อของเขาเมื่อความคิดนี้แล่นผ่านเข้ามา

…

สองชั่วโมงจากนั้น คาเลนกลับมาพร้อมกับบาดแผลที่ได้รับการรักษาเรียบร้อย ข้างกายเธอคืออีวอนที่อารมณ์ขุ่นเคือง

เมื่อรู้ว่าเมเดลีนไม่ได้อยู่ในบ้าน เธอจึงเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่

ในขณะที่เดินเข้าห้องไป เธอสังเกตเห็นว่ากระเป๋าสตางค์กับชุดเครื่องเพชรที่เธอวางไว้อยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งหายไป รวมไปถึงกล่องเครื่องเพชรด้วย!

“เมเดลีน ครอว์ฟอร์ด!” คาเลนโกรธจนควันออกหู เธอกระแทกประตูออกไปและวิ่งลงไปยังชั้นล่าง”

อีวอนที่แสร้งทำเป็นงุนงงเดินตามหลังคาเลนไปไม่ห่าง “เป็นอะไรไปเหรอคะ คุณป้าคาเลน? คุณป้าคาเลนคะ!”

เมเดลีนที่กำลังพยุงตัวผู้อาวุโสขึ้นเตียงนอนอยู่ ได้ยินเสียงเอะอะดังมาจากด้านนอก

เธอเดินออกมาแล้วปิดประตูเพื่อไม่ให้เสียงเข้าไปรบกวนผู้อาวุโสซึ่งกำลังนอนอยู่

คาเลนมองหาเมเดลีนอย่างเดือดดาล เมื่อเห็นเธอยืนอยู่ตรงหน้า คาเลนพุ่งตัวเข้าไปหาเธอโดยไม่ปริปากพูดอะไร

“คุณป้าคาเลน คุณป้าคาเลนคะ!” อีวอนแสร้งทำเป็นรั้งเธอเอาไว้ ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วเธอไม่ได้ต้องการอะไรอีก นอกจากทำให้เมเดลีนมีปัญหา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ