มือของอีวอนหยุดชะงักทันทีที่ไฟสว่างวาบขึ้น
“เป็นเธอเองสินะ” น้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจดังมาจากด้านหลัง “แต่ก็นะ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะทนอยู่เฉยไม่ไหวจนรีบลงมือแบบนี้”
“...”
อีวอนไม่เชื่อหูตัวเองเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย
เมื่อหันไปตามเสียงนั่นอย่างลนลาน เธอเห็นเมเดลีนย่างก้าวเข้ามาอย่างสง่างามพร้อมใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอันไร้ที่ติ
“เมเดลีน ครอว์ฟอร์ด!”
อีวอนตกอยู่ในอาการมึนงงในขณะที่เมเดลีนค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้เธอ มือของเธอที่กุมหมอนไว้ถูกผลักจนมันกระเด็นออกไป
เธอรู้สึกตกตะลึงยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อเห็นว่านายท่านอาวุโสวิทแมนขยับได้ เมื่อเธอหันไปมอง ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของเธอถูกสะกดด้วยรูปลักษณ์อันหลงใหลของเจเรมี่แทน!
อีวอนตะลึงงัน เธอไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองว่าชายหญิงคู่นี้อยู่ในห้องกับเธอ
แสงสว่างของความจริงค่อย ๆ เผยให้ว่าเธอเดินเข้ามาติดกับดักเต็มเปา!
เมเดลีนและเจเรมี่เป็นคนวางกับดักนี้เอง พวกเขาแค่รอให้เหยื่ออย่างเธอเข้ามาติดเบ็ดก็เท่านั้น!
อีวอนทำตัวไม่ถูก แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอใส่หน้ากากและตัวจริงของเธอยังไม่ถูกเปิดเผยจนหมด เธอจึงสงบลงเพราะรู้ว่าเธอยังมีโอกาสหนีรอดไปได้อยู่
เมื่อคิดได้เช่นนั้น อีวอนหันหลังวิ่งตรงไปที่ประตู
เมเดลีนยืนขวางทางเธออยู่ ดังนั้นเธอจึงยกมือขึ้นมาเพื่อผลักอีกฝ่ายออกไปอย่างแรง
แต่อย่างไรก็ตาม เมเดลีนหลบได้อย่างรวดเร็วและยกขาขึ้นมา
อีวอนที่ใจจดจ่ออยู่กับการหนีออกไปสะดุดขาเมเดลีนหน้าทิ่มพื้นเสียงดังสนั่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...