เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 647

เสียงซึ่งก้องอยู่ในหูดังมากพอที่จะทำให้เจเรมี่หยุดหาต่อได้

เขาสัมผัสได้ถึงความน่าประหลาดใจในขณะที่เงยหน้าขึ้นมองด้วยดวงตาที่ไม่เห็นสีไม่เห็นแสงของชีวิต “นายเองเหรอ? กลับมาที่เกลนเดลตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“เมื่อวานนี้” แสงที่สว่างวาบเข้ามาในดวงตาที่มือบอดของเจเรมี่เมื่อได้ยินคำตอบ

เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนตรงหน้าชายหนุ่มคนนั้น “แล้วลินนี่กลับมากับนายด้วย?” เฟลิเป้มองไปยังชายตาบอด เจเรมี่ จากนั้นมองลงไปยังแหวนแต่งงานที่เขาเก็บได้ก่อนหน้า

เขาขยับปลายนิ้วเขี่ยแหวนในมือเล่นอย่างนึกสนุก จากนั้นเปิดปากพูด “ใช่ เอวลีนกลับมากับฉันด้วย”

เมื่อได้ยินที่เขาพูด เฟลิเป้เห็นประกายความสุขที่ฉายออกมาในดวงตาของเจเรมี่ เขายิ้มและพูดขึ้น “เอวลีนและฉันกลับมาที่นี่เพราะว่าจะพาตัวแจ็คกลับไปที่เมืองเอฟด้วยกัน”

คำตอบของเขาราวกับค้อนที่ทุบความดีใจบนใบหน้าของเจเรมี่ให้แตกละเอียด “เอวลีนไม่อยากเห็นหน้านายอีก ดังนั้นนายอย่ามาปรากฏตัวต่อหน้าเธอจะดีกว่า ยิ่งดูจากสภาพของนายตอนนี้แล้วด้วย”

“สภาพที่ฉันเป็นอย่างนั้นเหรอ?” เจเรมี่หัวเราะเบา ๆ “นายกลัวว่าคนตาบอดอย่างฉันจะขโมยลินนี่มาจากนายอย่างนั้นเหรอ?”

คิ้วของเฟลิเป้ขมวดอย่างไม่พอใจ “เจเรมี่ นายไม่ได้มีคุณสมบัติเป็นสามีที่ดีเด่อะไรเลย และฉันก็คิดว่านายเป็นได้แค่คนเก่าคนแก่ที่เคยอยู่กับเธอ คนเก่าคนแก่ที่ดีเนี่ย ควรลงไปนอนอยู่ในโลงได้แล้ว”

สายตาของเจเรมี่มืดบอดลงไป เขาพลันยื่นมืออกไปโดยไม่ได้ตอบโต้เฟลิเป้กลับไป “เอาแหวนฉันคืนมา”

“ฉันคืนแหวนให้นายก็ได้ แต่นายควรจำสิ่งที่นายเคยพูดไว้ให้ดี ๆ หน่อยนะ แล้วอย่ามายุ่งวุ่นวายในชีวิตเอวลีนอีก”

“ฉันรู้ว่าฉันต้องทำอะไร ฉันไม่ต้องให้คนอย่างนายมาบอกหรอก” น้ำเสียงของเจเรมี่เย็นชายิ่งขึ้น “ส่งมา”

“เอวลีนกับฉันจะกลับเมืองเอฟสัปดาห์หน้า เดี๋ยวหาคนส่งแหวนคืนให้นายแล้วกัน”

เมื่อได้ยินแบบนั้น ชัดเจนเลยว่าเฟลิเป้ไม่ต้องการคืนแหวนให้ในตอนนี้

เจเรมี่หน้าบึ้งตึง ในขณะที่กำลังจะพุ่งตัวเข้าไปคว้าคอเสื้อเฟลิเป้ เขาได้ยินเสียงรถขับเข้ามาจากระยะไกล

“เอวลีนกลับมาแล้ว” เจเรมี่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ พลางยิ้มไปยังเจเรมี่ซึ่งตอนนี้ท่าทีของเขาเปลี่ยนรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ