เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 658

“เจเรมี่ วิทแมน ตอนนี้แกก็ได้แหวนกลันคืนไปแล้ว แต่จำเอาไว้ด้วยนะ ว่าอย่าโผล่หน้าไปให้คุณเอวลีนเห็นอีก ถ้าไม่อย่างนั้น แกจะได้รู้ซึ้งถึงผลที่ตามมาแน่นอน” ชายในชุดสูทกล่าวเตือน

เจเรมี่หัวเราะเยาะเบา ๆ “ขนาดเจ้านายแกยังไม่กล้ามาเจอหน้าฉันตรง ๆ เลย แล้วทำไมฉันจะต้องปล่อยให้คนอย่างแกมาสอนด้วยว่าต้องทำยังไง?

“แก…” ชายคนนั้นได้แต่กัดฟันกรอด เขาจ้องมองเจเรมี่ด้วยดวงตาอันน่าเกลียด

“ส่งแหวนมาได้แล้ว” น้ำเสียงของเจเรมี่เยือกเย็นและกดดันอย่างมาก

เมื่อเห็นมือที่ยื่นออกมา ชายคนนั้นเยาะเย้ยขึ้นมาทันที “ผมจะคืนแหวนให้คุณเดี๋ยวนี้แหละครับ คุณวิทแมน เอารับนะ”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของชายคนนั้น มันส่อเจตนาไม่ดีออกมาอย่างชัดเจน

ความจริง เขาจงใจขว้างแหวนให้มือเจเรมี่

แหวนหลุดผ่านร่องนิ้วมือเจเรมี่และกลิ้งตกลงบนพื้นปูนเสียงดังกริ๊ง

ชายคนนั้นหัวเราะชอบใจอย่างผู้ชนะ จากนั้นขึ้นรถและขับออกไป

เจเรมี่รีบคุกเข่าลง ยื่นมือไปข้างหน้าคลำหาแหวนที่ตกอยู่บนพื้นอย่างกังวล

เมเดลีนสลดไปทั้งใจเมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า

‘ชายคนนั้นคือเจเรมี่ วิทแมนอย่างนั้นเหรอ?

‘ใช่คนเดียวกับคุณชายวิทแมนที่สูงส่งและสง่างามในสายตาคนอื่นนั่นจริง ๆ เหรอ?

ตอนนี้เขาดูสิ้นหวังมาก เขาได้แต่คลำหาแหวนที่ตกอยู่ใกล้กับเท้าเขานิดเดียวอย่างน่าสงสาร

เขาหาไม่เจอเลยไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน ความวิตกกังวลปกคลุมใบหน้าอันหล่อเหลาและละมุนของเขา

เขาดูเหมือนเด็กกำลังโตที่สูญเสียของรักไป และทำได้เพียงคลำหาของสิ่งนั้นไปทั่วอย่างเป็นกังวล

เขามองไม่เห็นจริง ๆ

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา และยืนมองชายหนุ่มที่น่าสงสารอยู่

เมเดลีนรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาทันใด ราวกับว่ามีหนามแหลมทิ่มแทงจิตใจอยู่ในตอนนั้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ