เจเรมี่ยิ้มขณะที่จ้องใบหน้าที่บึ้งตึงของเธอ “ผมจะกล้าเล่นตลกกับคุณอาของผมได้ยังไงกันครับ?”
เขาเดินไปอยู่ตรงหน้าเธอ “ผมประชุมเสร็จตั้งนานแล้ว ผมก็แค่เห็นว่าคุณหลับอยู่ เพราะงั้นมันคงจะไม่สะดวกที่จะปลุกคุณให้ตื่น”
“...” หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด เมเดลีนก็รู้สึกว่าเธอเป็นคนผิด
เมื่อเห็นว่าเมเดลีนกำลังฝันกลางวัน เจเรมี่ก็จ้องไปที่ผ้าห่มที่เมเดลีนกำลังถืออยู่
“คุณอา ได้โปรดอย่าเดาเป็นตุเป็นตะว่าผมคือคนที่ห่มผ้าห่มผืนนี้ให้กับคุณล่ะ ผู้หญิงที่อยู่ตรงโต๊ะทำงานเป็นคนทำ มันไม่ใช่หน้าที่ผม”
เธอปฏิเสธว่าเหตุการณ์นั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขา แววตาของเขาไม่แสดงสัญญาณของความกังวลต่อเธอหรือร่องรอยของความคิดถึงให้เธอเห็น
เมเดลีนจับผ้าห่มแน่นและยิ้ม “ดูเหมือนว่าฉันจะเข้าใจผิดจริง ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้น งั้น คุณช่วยจองนัดหมายให้หน่อยได้ไหมคะ คุณวิทแมน? ฉันไม่อยากเสียเวลามากเกินไปกับเรื่องของคุณเพียงคนเดียว”
“ไม่มีนักออกแบบอัญมณีในบริษัท วิทแมนคนอื่นแล้วรึไง? พวกเขาต้องพึ่งพาภรรยาของผู้อำนวยการที่กำลังท้องในตอนนี้ให้มาทำงานนี้ด้วยเหรอ?”
“ปัญหาของบริษัทก็เป็นปัญหาของเฟลิเป้ และปัญหาของเฟลิเป้จึงเป็นปัญหาของภรรยาเขาด้วย ฉันดีใจมากที่ได้ทำงานให้กับสามีของฉัน” เมเดลีนตอบ
ท่าทีของเจเรมี่เปลี่ยนไปหลังจากที่ได้ยินการตอบกลับของเธอ “ผมอิจฉาคุณอาของผมที่มีภรรยาแสนดีแบบนี้จัง”
ใบหน้าที่น่าทึ่งของเขาห่างแค่หนึ่งนิ้วขณะที่เขาพูด เสียงต่ำและน่าดึงดูดของเขาดังก้องรอบ ๆ หูของเธอ
“พูดมาสิ ถ้าผมรู้วิธีที่จะทำให้คุณซาบซึ้งตั้งแต่แรก คุณจะทำแบบนี้กับผมเหมือนที่คุณทำกับเฟลิเป้ในตอนนี้ไหม? คุณจะกำลังคิดถึงผมไหม?”
เมเดลีนพูดไม่ออก
“เอวลีน พรุ่งนี้ตอนเก้าโมงเช้า ผมจะรอคุณที่ออฟฟิศ” เจเรมี่โพล่งความคิดเห็นเช่นนั้นออกมาก่อนที่จะออกไป
เมเดลีนไม่เข้าใจเลยว่าเธอจะหาเรื่องทรมานตัวเองไปทำไม
ในวันต่อมา เธอมาถึงที่ออฟฟิศของเจเรมี่อย่างตรงเวลา อย่างไรก็ตาม เพื่อที่จะทำให้เธอประหลาดใจ อีเวตต์ก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน
เจเรมี่มอบอำนาจในการตัดสินใจใด ๆ ให้กับอีเวตต์และตามความมุ่งหวังของอีเวตต์ เมเดลีนจึงทำตามแบบอย่างถูกจุด
อีเวตต์จ้องที่แบบและชื่นชมมันด้วยความพอใจ “คุณหญิงวิทแมน คุณช่างเป็นนักออกแบบที่เต็มไปด้วยความสามารถในวงการนี้จริง ๆ การออกแบบนี้สมบูรณ์แบบมากเลยค่ะ”
“ถ้ายอดเยี่ยมขนาดนั้นจริง ๆ เธอคงไม่จำเป็นต้องแก้ตั้งหลายครั้งเพื่อที่จะได้ผลงานที่สมบูรณ์หรอก” เจเรมี่โพล่งความคิดเห็นที่เสียดสีออกมาราวกับว่าเขาไม่พอใจกับแบบของเมเดลีน
“เจเรมี่ เป็นเพราะคุณมีความต้องการสูงเช่นนี้ แบบของคุณหญิงวิทแมนเลยพิเศษมาก ๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...