บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 822

“คุณคาดหวังกับจูบของผมใช่ไหม คุณผู้หญิงวิทแมน?”

“...”

“น่าเสียดายมากจริง ๆ ตอนนี้ผมจูบแค่ผู้หญิงที่ผมรักเท่านั้น”

การเย้าแหย่แสดงให้เห็นได้จากรอยยิ้มของเขาในขณะที่แววตาของเขาฉายออกมาอย่างดูถูกเหยียดหยาม

เมเดลีนรู้สึกอกหัก แต่เธก็ตอบกลับด้วยท่าทางสงบ “คุณคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันกำลังรอให้คุณจูบ? ฉันก็แค่เล่นไปตามน้ำ เจเรมี่ ทั้งหมดที่คุณอยากได้ยินคือการที่ฉันพูดว่าฉันรักคุณและคิดถึงคุณใช่ไหม? น่าเสียดายนะ ไม่ว่าฉันจะเคยรักคุณมากแค่ไหนตอนนี้มันได้กลายเป็นฉันเกลียดคุณมากแค่นั้น เข้าใจไหม?”

เธอยิ้ม หลบเลี่ยงสายตาของเขาและออกจากตรงนั้นไป

เจเรมี่อึ้ง ทิ้งมือเคว้งคว้างอยู่กลางอากาศ ความเป็นประกายในรอยยิ้มและแววตาของเขาค่อย ๆ หายไป

เวลาได้ผ่านไปและมันก็เป็นวันเสาร์แล้ว

เมเดลีนสวมชุดราตรีที่ประณีตขณะควงแขนของเฟลิเป้ พวกเขาทั้งคู่มาถึงที่งานหมั้นของเจเรมี่และอีเวตต์

เธอคิดว่าคงจะมีฝูงชนคับคั่งในงานหมั้นของเจเรมี่ แต่กลับมีแค่ไม่กี่คนที่โผล่มา

นอกจากเธอและเฟลิเป้แล้ว ก็ไม่มีคนนอกมาที่นี่เลย

“ฉันไม่ชอบคนเยอะ ๆ ค่ะ เพราะงั้นพิธีหมั้นจึงเรียบง่าย” อีเวตต์อธิบายด้วยรอยยิ้ม “เจเรมี่บอกว่าคุณและคุณผู้หญิงวิทแมนเป็นสองคนที่มีความสำคัญที่สุดในชีวิตของเขา นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเราต้องเชิญพวกคุณทั้งคู่ให้มางานหมั้นของเราด้วย”

เฟลิเป้ยิ้ม “ในเมื่อเจเรมี่ได้กล่าวเช่นนั้น ผมเดาว่าเอวลีนกับผมจะได้เห็นมันจนจบนะครับ”

ในตอนที่เขาพูดจบ คนขับรถก็เร่งฝีเท้าอย่างรวดเร็วเข้ามาในห้องโถง

คนขับรถกระซิบที่หูของเฟลิเป้ และท่าทีของชายคนนั้นก็มืดมนไปในทันที

“เอวลีน มีบางอย่างเร่งด่วนเกิดขึ้น ฉันจะออกไปข้างนอกและโทรศัพท์ด่วน”

“ได้ค่ะ” เมเดลีนพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มปลอม ๆ และไปนั่งอยู่ที่หัวมุมด้วยตัวคนเดียว

‘ชุดแต่งงาน ช่อดอกไม้ของเจ้าสาว และเขา’

ภาพเบื้องหน้าเธอทำให้เมเดลีนนึกถึงหลาย ๆ อย่างจากอดีต

ชายที่สง่างามในชุดสูทคนนั้นที่ครั้งหนึ่งเคยประสานมือเธอ เคยบอกว่าเขารักเธอแค่คนเดียว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ