เมเรดิธเงยหน้าขึ้นมองมาเดลีน ด้วยความหยิ่งผยอง ความโกรธของเธอต้องมาจากความอัปยศอดสูจากการกระทำของเจเรมี่ในบ่ายวันนี้
มาเดลีนหัวเราะเบาๆ “แล้วทำไมคุณถึงโกรธขนาดนี้ถ้าคุณแน่ใจว่าเขาแค่จูบฉันเพื่อความสนุกเท่านั้น? ทำไมต้องใช้เงินมากมายเพื่อให้ใครหลายๆคนส่งข้อความพวกนั้นมาให้ฉัน?”
“เธอ…” คำพูดแปรเปลี่ยนเป็นก้อนจุกที่ลำคอของเมเรดิธ ทำให้หล่อนพูดไม่ออก
มาเดลีนเปิดฉากขึ้น “นั่นคือเหตุผลว่าทำไมที่เธอให้คนรับใช้ของบ้านนี้โทรหาฉัน? เธอเรียกฉันมาที่นี่เพื่ออะไร?”
“ธุระสำคัญอย่างเเน่นอน” รอยยิ้มของเมเรดิธเปลี่ยนไปอย่างน่ากลัวเมื่อจู่ๆเธอก็คว้าข้อมือมาเดลีน ดวงตาของเธอแข็งกร้าวและดุดัน “ทำไมถึงไม่หายไปสักทีล่ะ มาเดลีน? ฉันต้องเตือนกี่ครั้งว่าเจเรมี่เป็นของฉัน?” ตอนนี้เเกสมควรได้รู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อกล้าที่จะขโมยผู้ชายของฉัน
“ลืมไปแล้วหรือเปล่าว่าทำไมเเกถึงเข้าคุก? ลืมไปหรือเปล่าว่าเจเรมี่ฆ่าลูกที่ไม่ได้รับการยอมรับในท้องของเพื่อปลอบใจฉันได้ยังไง? ลืมไปเเล้วว่าปู่ของเเกที่ป่วยทางจิตได้เสียชีวิตไปแล้ว?”
รอยยิ้มของเมเรดิธกลายเป็นปีศาจต่อหน้าต่อตาของมาเดลีน
เมื่อมองไปที่สิ่งเลวร้ายที่เมเรดิธต้องการสื่อออกมา ในหัวของมาเดลีนได้คิดเรื่องพวกนั้นที่ถูกจัดฉากของเหตุการณ์ที่สุดทรมานกับเธอมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกล่าวถึงการเสียชีวิตของปู่
“เธอเป็นคนนั้น….” เลือดพุ่งพลานไปทั่วสมองของมาเดลีน “เมเรดิธ แกฆ่าปู่ฉัน…”
“ไม่ใช่ความผิดของฉันสักหน่อยที่เขารู้ในสิ่งที่เขาไม่สมควรได้รู้” เมเรดิธลดเสียงของเธอลงดวงตาสีดำของเธอดูชั่วร้าย
มาเดลีนตัวสั่น ขณะที่เธอกำลังจะตอบโต้อีกฝ่าย เมเรดิธได้ผลักเธอกลับ
ด้วยความไม่คาดคิด มาเดลีนเดินเซถอยหลังไปเพียงเพราะรู้ว่าเมเรดิธกำลังเดินกลับมาและหล่อนหยิบมีดผลไม้บนโต๊ะกาแฟติดมือมาด้วย
มาเดลีนคิดว่าเมเรดิธจะตามมาทำร้ายเธอ แต่เธอก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าเมเรดิธชี้ใบมีดไปที่แจ็คสันซึ่งนอนหลับอยู่บนโซฟา
หัวใจของมาเดลีนเต้นแรง “เธอคิดจะทำอะไรอยู่ เมเรดิธ?!” เธอตะโกน ด้วยหัวใจที่เต้นแรงอย่างอธิบายไม่ถูกในอก
“ฮึ่ม ฉันอยากเห็นว่าเธอหาข้อแก้ตัวนี้ยังไง มาเดลีน!” เมเรดิธจ้องมองไปที่มาเดลีน ขณะที่เธอพูดทันใดนั้นเธอยกมีดปอกผลไม้ขึ้นมาก่อนจะตวัดผ่านหน้าแจ็คสัน!
“ฉึบ”
“หยุดนะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...