บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 94

หน้าท้องของมาเดลีนกระแทกเข้ากับมุมโต๊ะกาแฟขณะที่เธอล้มลงบนพื้นตัวของเธอเริ่มสั่นเมื่อความเจ็บปวดแทงเข้าไปในตัวเธอและแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเธอคล้ายคลื่นไฟฟ้า เธอพยายามตะกายที่จะยืนด้วยการยันเท้าของเธอขึ้นอย่างยากลำบาก แต่กลับเธอถูกคุณนายวิทแมนตบซ้ำอีกครั้งก่อนที่เธอจะทรงตัวได้

“เธอมันยัยผู้หญิงสารเลว! ฉันจะทำให้ทั้งชีวิตของเธอกลายเป็นนรกถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับหลานชายของฉัน!” คุณนายหญิงแห่งวิทแมนเอ่ยเตือนอย่างรุนแรง ก่อนที่จะผลักมาเดลีนอีกครั้ง

ขาที่อ่อนแรงของเธอ มาเดลีนล้มลงไปกองกับพื้นอีกครั้งขณะที่ถูกผลักจากนายหญิงวิทแมน คราวนี้เป็นหัวของเธอที่กระแทกกับโต๊ะกาแฟ หน้าผากของเธอถูกบาดจากแรงกระแทกในขณะที่เลือดเริ่มไหลออกมาจากบาดแผลดังกล่าว

ความเลวร้ายกำลังมาถึงในไม่ช้าจากจุดที่เธอรับรู้ถึงสถาณการณ์ของตัวเองในตอนนี้

“หัวใจฉันจะขาด เจเรมี่! ทำไมมาเดลีนต้องมาตามราวีฉันตลอดเวลา?” เมเรดิธเริ่มโอดครวญและตำหนิ

เจเรมี่จ้องมองด้วยความอาฆาตและน่ากลัวสายตากวาดไปที่มาเดลีนอีกครั้งก่อนที่เขาจะหันกลับมาเพื่ออุ้มแจ็คสันที่หน้าซีด

“ไม่ต้องกังวล ลูกของเราจะไม่เป็นอะไร”เจเรมี่ปลอบโยนเมเรดิธขณะที่เขาเดินออกไป “ไม่ต้องกังวล ผมจะให้ผู้ร้ายจ่ายในราคาที่เจ็บปวดที่สุด”

เขาสัญญากับเมเรดิธ ซึ่งเป็นสัญญาของการลงโทษที่กำลังจะเกิดขึ้นกับมาเดลีน

เมื่อการยืนขึ้นอย่างโซเซ มาเดลีนยืนหยัดต่อสู้กับความเจ็บปวดโดยการยืนขึ้น หัวใจของเธอสั่นไหวเมื่อเธอเฝ้าดูเมเรดิธหันกลับมายิ้มเยาะอย่างมีชัย เธอไม่เคยคาดคิดว่าเมเรดิธจะกรีดหน้าลูกชายของตัวเองเพียงเพื่อสร้างสถาณการณ์ให้เธอ แต่นั่นคือความจริงที่น่าสะพรึงกลัว

จะต้องชั่วร้ายแค่ไหนถึงจะทำสิ่งที่ไร้ความปรานีเช่นนี้ได้?

ความคิดที่มีต่อรูปลักษณ์ที่เหมือนเทวดาน้อย แจ็คสันผู้น่ารักและไร้เดียงสา ซึ่งอาจจะต้องเป็นแผลเป็นไปตลอดชีวิตสิ่งนี้ทำให้อกของมาเดลีนรู้สึกเจ็บขึ้นอย่างอึดอัด

เธอแอบตามพวกเขาไปที่โรงพยาบาลอย่างลับๆ เธอขอให้แพทย์ทำการปะแผลบนหน้าผากของเธออย่างรวดเร็ว เพื่อที่เธอจะได้รีบไปที่หอผู้ป่วยฉุกเฉินทันที

เมื่อมาถึง เธอเฝ้าดูพยาบาลคนหนึ่งรีบออกจากห้องฉุกเฉิน

เมเรดิธฉุดแขนพยาบาล ด้วยน้ำตาไหลอาบหน้า “ลูกชายของฉันเป็นอย่างไรบ้าง คุณพยาบาล? ใบหน้าของเขาจะมีแผลเป็นไหม?”

“การมีแผลเป็นปัญหาเล็กน้อยที่สุดในตอนนี้ เด็กเสียเลือดไปพอสมควรและเราจำเป็นต้องได้รับการเพิ่มจำนวนเลือด แต่ทางโรงพยาบาลไม่มีกรุ๊ปเลือดที่เหมาะกับลูกชายของคุณ ในฐานะแม่ของเขา คุณสามารถ…”

หล่อนเริ่มคร่ำครวญ จับเจเรมี่ไว้แน่น

“เราทำไงดี เจเรมี่? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าลูกน้อยของเราเสียชีวิต? มาเดลีนจะโหดร้ายขนาดนี้ได้ยังไง? ทำไมเธอถึงทำร้ายฉันไม่ได้ ทำไมเธอต้องมาทำร้ายลูกชายของเรา?”

ขณะนั้น มาเดลีนเฝ้าดูความกระหายเลือดที่เริ่มเบ่งบานในช่องว่างระหว่างคิ้วของเจเรมี่

หัวใจของเธอหดตัวแน่นและเธอตัดสินใจหันไปที่ศูนย์บริจาคโลหิตโดยไม่เจียดสายตามองพวกเขาอีกเลย

เมื่อรู้ว่ากรุ๊ปเลือดของเธอเหมือนกับของเมเรดิธ ซึ่งเป็นกรุ๊ปเลือดชนิดพิเศษ RhAB ที่หายาก ดังนั้นเธอควรจะบริจาคให้แจ็คสันได้

หลังจากการซักถามอย่างรวดเร็ว แพทย์ก็คลายความกังวลในเบื้องต้นเกี่ยวกับสถานการณ์ที่ร่างกายของเธอมีปัญหา

ด้วยเหตุนี้ มาเดลีนจึงบริจาคเลือดให้แจ็คสันไปทั้งหมด 500 มิลลิลิตรกับเลือดของเธอ ทำให้ร่างกายของเธออ่อนล้าเกินกว่าจะเดินได้