เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1037

ตอนที่ 1037: พบกับหยางหลิงอีกครั้ง (2)

ประธานและผู้อาวุโสสูงสุดของสมาคมผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงทั้งคู่ลอบถอนใจ ในขณะที่พวกเขามองไปยังผู้ที่เป็นหนึ่งในอัจฉริยะที่สุดยอดที่สุดของสมาคม อารมณ์ของพวกเขาสับสนมาก

เมื่อก่อน พวกเขาทั้งสองปฏิบัติต่อเจี้ยนเฉินในฐานะที่เป็นอนาคตของสมาคมผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง พวกเขายังยกให้เขาเป็นผู้สืบทอดของท่านประธานด้วย ท่านประธานยังเคยใช้ลูกศิษย์ของเขา หยุนเทียน ในการทดสอบเจี้ยนเฉิน เพื่อหวังจะให้เจี้ยนเฉินเติบโตเร็วขึ้นและสามารถรับผิดชอบตำแหน่งได้ เขาหวังว่าเจี้ยนเฉินจะอยู่ในตำแหน่งที่จะพัฒนาสมาคมได้

โชคไม่ดีที่สวรรค์เล่นตลกเรื่องใหญ่กับพวกเขา หยางยู่เทียนที่ได้เขามาที่สมาคมในฐานะเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงเมื่อหลายปีก่อนนั้นเป็นนักสู้ด้วยเช่นกัน และเป็นคนที่เป็นถึงเซียนผู้คุมกฎอีกด้วย

เมื่อครั้งโบราณกาล ไม่เคยมีนักสู้ที่เป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงในคนเดียวกันมาก่อน ดังนั้น คำพูดที่ว่าไม่มีใครที่สามารถเป็นได้ทั้งนักสู้และเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงในเวลาเดียวกันจึงได้เกิดขึ้นมา ไม่มีใครทำลายความจริงนั้นได้แม้จะผ่านมาเนิ่นนานตั้งแต่มีคำพูดนั้นมา อย่างไรก็ตาม การมีตัวตนขึ้นมาของหยางยู่เทียนในฐานะที่เป็นนักสู้ได้ทำลายความจริงที่มีมาเนิ่นนานลงและมีผลกระทบต่อสมาคมอย่างรุนแรง มันสั่นสะเทือนไปถึงแก่นของสมาคม

นอกเหนือไปจากนั้น ตัวตนอื่นของเจี้ยนเฉินยังทำให้สมาชิกระดับสูงของสมาคมตกใจอย่างมาก เขาเป็นคนของตระกูลผู้พิทักษ์เจียงหยางอีกด้วย

ตระกูลผู้พิทักษ์เป็นกองกำลังที่ยิ่งใหญ่ของทวีปเทียนหยวน พวกเขามีอยู่มาตั้งแต่ครั้งโบราณกาลและมีประวัติศาสตร์มานานกว่าเมืองทหารรับจ้างเสียอีก แม้แต่จักรวรรดิใหญ่ทั้งสามยังไม่มีอะไรใกล้เคียงที่จะเทียบกับพวกเขาได้ พวกเขาเป็นผู้คุมกฎที่ไม่สามารถถกเถียงได้ของทวีป และสมาคมผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงก็อ่อนแอเหมือนเด็กเมื่อเทียบกับพวกเขา พวกเขาสามารถบดขยี้สมาคมได้ตั้งแต่ทีแรกถ้าพวกเขาสู้กันจริง ๆ

ท่านประธานและผู้อาวุโสสูงสุดของสมาคมมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยอารมณ์ที่สับสน พวกเขาเงียบอยู่นานมาก ในขณะที่ ความรักใคร่และความไม่พอใจผสมอยู่ในดวงตาของพวกเขา

สำหรับพวกเขาแล้ว เจี้ยนเฉินเป็นคนที่มีค่าให้พวกเขารักใคร่และไม่พอใจ พวกเขารักในพรสวรรค์ของเขาเช่นเดียวกันกับเรื่องที่เขาสามารถนำอนาคตที่สดใสมาให้กับสมาคมได้ ในขณะที่พวกเขาเกลียดตัวตนที่สองของเจี้ยนเฉิน นอกเหนือไปจากนั้น เขายังวัตถุเซียนไปหลายปีแล้วและยังข่มขู่สมาคมอีก

พวกเขารู้ว่าหยางยู่เทียนที่เป็นอัจฉริยะที่สุดยอดที่สุดในประวัติศาสตร์ทั้งหมดของสมาคมและมีศักยภาพมากที่จะสำเร็วเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8 ได้อาจจะไม่หวนกลับมาอีกครั้ง

“เฮ้อ” หลังจากผ่านมานาน ผู้อาวุโสสูงสุดก็ถอนหายใจยาวมองไปบนท้องฟ้าแล้วพูด “เจี้ยนเฉิน ในที่สุดเจ้าก็กลับมาที่ทวีปเทียนหยวน ข้าไม่คิดเลยว่าพวกเราจะได้พบเจ้าอีกครั้งหลังจากผ่านมาหลายปี ความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นอีกครั้ง ซึ่งมันน่าเหลือเชื่อมาก”

“เจี้ยนเฉิน มาเยี่ยมที่สำนักงานใหญ่ของสมาคมเมื่อเจ้ามีเวลานะ มีเรื่องที่ข้าต้องการหารือกับเจ้า” ท่านประธานพูดขึ้นมาเช่นกัน

เจี้ยนเฉินรู้ว่าท่านประธานต้องการที่จะพูดถึงเรื่องวัตถุเซียน ดังนั้นเขาจึงไม่ปฏิเสธ เขาตอบตกลงว่า “ท่านประธาน ข้าจะไปที่สมาคมหลังจากที่ข้าจัดการเรื่องที่นี่เสร็จแล้ว”

ท่านประธานเริ่มยิ้มออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจในขณะที่เขาพยักหน้าหลายครั้ง

เจี้ยนเฉินใช้ทักษะมายาพริบตาเพื่อเคลื่อนที่ และเขาก็กลายเป็นภาพติดตา แต่ละก้าวที่ธรรมดาของเขา เขาสามารถเคลื่อนไปได้หลายกิโลเมตร แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะไม่ได้เข้าใจมันโดยตั้งใจ แต่เขาก็ใช้มันได้อย่างชำนาญมากขึ้นมากขึ้นหลังจากที่ใช้ทักษะการเคลื่อนที่ในการต่อสู้นี้ไปหลายครั้ง ความเข้าใจในมันของเขากำลังเพิ่มขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

หลังจากที่ก้าวไปสิบกว่าก้าว เจี้ยนเฉินก็เดินทางออกไปมากกว่าร้อยกิโลเมตร เขากลับไปที่เมืองแห่งเทพเจ้า ม่านพลังที่อยู่รอบเมืองได้หายไปแล้วและกลับไปอยู่ในสภาวะเดิม

รุยจิน เฮยยู่ หงเหลียน และผู้พิทักษ์ทั้งสี่ของนิกายดาบโลหิตตามหลังเจี้ยนเฉินไป ด้านหลังพวกเขามีซาร์ วีมอสและเซียนผู้คุมกฎของตระกูลทั้งแปด เช่นเดียวกับจอมยุทธหลายคนที่ตามมาดู

เจี้ยนเฉินร่อนอยู่เหนือเมืองแห่งเทพเจ้าและเขาบินไปที่อาคารของตระกูลซาร์ ไป่เจี้ยนอยู่ในเขตที่กว้างใหญ่ และยืนอยู่ที่เดิมเหมือนก่อนหน้านี้ ใบหน้าของเขาตื่นตระหนก

ซาร์ วีมอสได้พันธนาการไป่เจี้ยนเอาไว้ก่อนหน้านี้ซึ่งทำให้เขาขยับไม่ได้ แม้ว่า ซาร์ ไคยุนจะแย่งเอาตัวเขาเอามาหลังจากนั้น แต่นางก็ไม่ได้ถอนพันธนาการออก ดังนั้นเขาจึงยืนอยู่ที่เดิม เขาไม่สามารถหนีไปไหนได้แม้ว่าเขาอยากจะหนี

“ไป่เจี้ยน ข้าอยากรู้ว่าใครจะช่วยเจ้ากันตอนนี้” เจี้ยนเฉินจ้องอย่างเย็นชาไปที่ไป่เจี้ยน จิตสังหารที่ทรงพลังเปล่งรัศมีออกมาจากเจี้ยนเฉินอย่างไม่หยุดยั้ง มันทำให้อุณหภูมิรอบ ๆ ดิ่งลง