เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1270

ตอนที่ 1270: แร่ทองคำโลหิต (1)

ในเวลาเดียวกันขวานทองขนาดใหญ่ในมือของเถี่ยต้าที่อยู่บนสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 9 นั้นก็ได้ผลลัพธ์เช่นเดียวกันกับของเจี้ยนเฉิน การโจมตีที่ทรงพลังของเขาก็ไม่อาจทำร้ายสัตว์อสูรหยานหวงได้แม้กระทั่งทำลายเกล็ดของมัน สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงรอยแดงจาง ๆ

เถี่ยต้าขมวดคิ้วทันที่ ความแข็งแกร่งของสัตว์อสูรหยานหวงนั้นเกินกว่าที่เขาจะจินตนการได้ แต่เขายังไม่ท้อถอย ตอนนี้เขาจับขวานด้วยมือทั้งสองขณะที่เงื้อเหนือหัวของเขา มันส่องแสงสีทองสว่างพร้อมกับเจตจำนงที่รวบรวมพลังหลอมรวมเข้ากับขวาน

ความลึกลับของสงคราม ทำลายมฤตยู ! เถี่ยต้าตะโกนออกมาพร้อมกับสับขวานที่ปกคลุมด้วยแสงสีทอง

คราวนี้เถี่ยต้าใช้ความลึกลับของของสงคราม ดังนั้นมันจึงมีพลังโจมตีมากกว่าก่อนหน้านี้ของเขา

ตูมม ! ขวานทองกระทบกับสัตว์อสูรหยานหวงและเกิดกระแสพลังงานอย่างรุนแรงแผ่ออกมาจากทุกทิศทางราวกับพายุไต้ฝุ่น หินและฝุ่นผงปลิวขึ้นไปบนอากาศ ฝุ่นผงส่วนใหญ่ได้ร่วงลงมายังที่เถี่ยต้าและสัตว์อสูรหยานหวงอยู่

ความแข็งแกร่งของเถี่ยต้าเพิ่มขึ้นหลังจากที่ฝฝึกฝนอยู่ในพลังงานน้ำวนอยู่สามปี เขามีพลังมากกว่าตอนที่เขาต่อสู้กับตระกูลเต๋า พลังความลึกลับของสงครามของเขาได้มาถึงชั้นสวรรค์ที่ 8 ของเซียนราชา ซึ่งตอนนี้แข็งแกร่งกว่าเจี้ยนเฉิน

อย่างไรก็ตามการโจมตีของเขายังคงไม่อาจทะลวงผิวหนังของสัตว์อสูรหยานหวงได้ มีเพียงแค่รอยขีดขาว ๆ ใหญ่กว่าเดิมเพียงเล็กน้อย

กรร ! สัตว์อสูรหยานหวงโกรธและคำรามออกมาอย่างเสียงดัง มันยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาและกดเข้าใส่เถี่ยต้า เห็นได้ชัดว่ามันไม่ให้สิ่งมีชีวิตเหมือนกับมดตัวนี้โจมตีมันครั้งแล้วครั้งเล่า แม้ว่ามันจะไม่มีสติปัญญา แต่มันก็รับรู้ถึงพลังที่แข็งแกร่งเข้ามา มันไม่อาจทนให้คนที่อ่อนแอกว่ามันทำแบบนี้ได้

ขาของสัตว์อสูรหยานหวงมีขนาดใหญ่อย่างมากเช่นกัน มันกว้างกว่า 20-30 เมตร ซึ่งใหญ่กว่าบ้านทั่ว ๆ ไป

สัตว์อสูรหยานหวงกระทืบเท้าอย่างรวดเร็ว มันราวกับตราประทับจากฟ้าที่กดลงมายังพื้นดิน เถี่ยต้ารู้สึกถึงแรงกดดันมากมายปรากฏขั้นตั้งแต่ที่เขาอยู่ใต้ฝ่าเท้าของสัตว์อสูร แม้ว่าสัตว์อสูรหยานหวงจะเป็นสัตว์อสูรระดับ 9 ที่ไม่ได้มีความสามารถพิเศษใด ๆ แต่มันก็ยังคงทรงพลังเมื่อเทียบกับเซียนจักรพรรดิธรรมดา ๆ เพียงแค่การโจมตีทื่อ ๆ มันก็มีพลังมหาศาลและแรงกดดันที่แผ่ออกมาทำให้เหยื่ออ่อนแอ

เถี่ยต้ารู้สึกว่าร่างกายของเขาหนักขึ้นและหนักขึ้น เท้าของเขาจมลงพื้นขึ้นเรื่อย ๆ เท้าของสัตว์อสูรขนาดใหญ่ของสัตว์อสูรหยานหวงก็เหยียบลงไปเรื่อย ๆ จากด้านบน ทุกคนครั้งมันได้กดเถี่ยต้าหนักขึ้นเรื่อย ๆ

ความลึกลับของสงคราม เคลื่อนสวรรค์ ! เถี่ยต้าตะโกนออกมาก่อนที่จะใช้ความลึกลับของสงครามอีกครั้ง แสงสีทองอาบไล้เถี่ยต้าสว่างวาบขึ้นมาพร้อมกับประกายแสงแว่บและปรากฏอยู่ที่ด้านหลังของสัตว์อสูรหยานหวงราวกับหายตัวไป

ความลึกลับของสงคราม ทำลาย ! เถี่ยต้าตะโกนออกมาและถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง เจตจำนงต่อสู้เพิ่มขึ้นถึงขีดสุดและอบอวนอยู่รอบตัวเขาอีกครั้ง มันรวมเข้ากับขวานทองและพลังงานที่มองไม่เห็นได้เสริมให้มันแกร่งขึ้น พลังทำลายล้างปะทุออกมาจากขวานทำให้ดูว่ามันสามารถทำลายได้ทุกสิ่งอย่าง

พลังทำลายนั้นรุนแรงกว่าหนึ่งในการโจมตีที่เรียบง่ายของทำลายมฤตยู แต่ทรงพลังเพิ่มขึ้นไปอีกขั้นและมีรัศมีการทำลายที่มากกว่า มันทำลายทุกสิ่ง

เมื่อขวานทองฟันเข้าไปที่ด้านหลังของสัตว์อสูรหยานหวง กลิ่นอายทำลายล้างที่แท้จริงก็ระเบิดออกมาพร้อมกับทิ้งรอยบากยาวกว่าสองเมตร ท่าทำลายของเถี่ยต้าสามารถฟันเข้าถึงเนื้อของสัตว์อสูรหยานหวงได้ แม้ว่าจะเป็นบาดแผลที่ลึกเพียง 1 นิ้ว แต่ก็ยังไม่ถึงหนึ่งในสิบหนังของมัน แต่มันก็ยังคงน่าตะลึง

สัตว์อสูรหยานหวงสะบัดตัวไปมาอย่างรุนแรงขณะที่พยายามที่จะเหวี่ยงเถี่ยต้าที่จับโหนกของมันอย่างแน่นหนาออกไปจากด้านหลังของมัน เขาเหวี่ยงขวานด้วยมือเพียงข้างเดียวและยังคงใช้ท่าทำลายอย่างต่อเนื่อง แผลกว่า 2 เมตรได้ยาวขึ้นและขยายอย่างรวดเร็ว จนถึงเนื้อด้านในสัตว์อสูรหยานหวง เขาสามารถทำลายมันได้

สัตว์อสูรหยานหวงเริ่มคำรามด้วยความโมโหทันทีและกระทืบพื้นอย่างแต่เนื่องแม้ว่ามันจะไร้ประโยชน์ ไม่ว่ามันจะสะบัดตัวมากแค่ไหนก็ยังคงมีคนอยู่ด้านหลังของมัน มันเสริมแรงที่มีขนาดใหญ่เท่ากับคูน้ำด้วยพลังวิญญาณไปยังหางที่แข็งแกร่งของมันและฟาดไปที่เถี่ยต้าราวกับแส้ อย่างไรก็ตามเถี่ยต้าก็เลือกที่จะหลบหลีกด้วยท่าเคลื่อนสวรรค์ ก่อนที่จะกลับมายังที่จุดเดิมและซ้ำบาดแผลให้ลึกลงไปอีก

1 ครั้ง..

2 ครั้ง..