เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1294

ตอนที่ 1294: การเปลี่ยนแปลงของเกราะไหมบรรพกาล

และในประวัติศาสตร์ของโลกอมตะของเรา มีเพียงไม่กี่ครั้งที่โลกจิ๋วหยานหวงจะให้กำเนิดสัตว์อสูรหยานหวงที่เหนือกว่าจักรพรรดิอมตะเที่ยงแท้ พวกมันทรงพลังอย่างมากและแม้กระทั่งจักพรรดิอมตะสองสามคนของโลกเราก็ยังพ่ายแพ้ให้กับมัน เนื่องจากโลกจิ๋วหยานหวงระดับสูง มันจึงจะมีราชันย์อมตะและจักรพรรดิอมตะไม่กี่ตัว แม้ว่าจะไม่มีระดับอมตะเที่ยงแท้ก็ตาม ด้วยความแข็งแกร่งของท่านในตอนนี้ เพียงท่านก้าวเข้าไปก็ไม่จะไม่ได้ออกมา เพียงแค่ก้าวเข้าไปท่านก็จะตาย นี่เป็นขอบเขตที่ไม่สามารถเข้าหรือออกมาได้ วิธีเดียวก็คือต้องใช้พลังจากราชันย์อมตะขึ้นไปเท่านั้น จือหยิงพูดตาม

เจี้ยนเฉินละทิ้งความคิดที่จะเอาลูกท้อเมฆม่วงระดับ 9 ไปทันที สิ่งนี้เขาทำได้เพียงแค่จ้องมองผ่านกำแพงอย่างไร้ประโยชน์ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเมื่อเขามีพลังมากพอในวันข้างหน้า เขายังสามารถเข้ามาและรวบรวมสมบัติสวรรค์ แต่เมื่อถึงเวลานั้นทรัพยากรเหล่านี้ก็จะไม่มีค่าสำหรับเขาอีกต่อไป

แต่ขอบเขตดูเหมือนจะไม่กว้างใหญ่เท่ากับเทือกเขาธาตุ สัตว์อสูรหยานหวงสามารถเติบโตได้ในพื้นที่เล็ก ๆ นี้ได้อย่างไร ? เจี้ยนเฉินนึกถึงบางอย่างที่ทำให้เขาสับสน เขาจึงถามจิตวิญญาณกระบี่

ฉิงโซวไม่อาจทำอะไรได้นอกจากหัวเราะคิกคักกับสิ่งที่เขาถาม นายท่าน ท่านไม่เข้าใจ สิ่งที่อยู่ด้านในใหญ่มาก จากด้านนอกขอบเขตไม่มีที่ไหนใหญ่กว่าภูเขาธาตุ แต่โลกด้านในกลับใหญ่กว่า

เป็นเช่นนั้นเอง ? เจี้ยนเฉินก็คิดถึงเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของประตูมิติ พวกมันดูสวยงามมากเมื่อมองเพียงผิวเผิน แต่มันก็มีพื้นที่ที่ใหญ่มากซ่อนอยู่ด้านใน

ในเวลานี้ แหวนมิติของเจี้ยนเฉินเปล่งแสงสีทอง ทันใดนั้นเกราะทองคำที่ถักทอจากด้ายสีทองก็ลอยออกมาบนอากาศพร้อมกับส่องแสงสีทอง

นี่มันเกราะไหมบรรพกาล ทำไมมันถึงออกมาจากแหวนมิติด้วยตัวเอง ? เกิดอะไรขึ้น ? เจี้ยนเฉินจ้องมองเกราะไหมบรรพกาลอย่างว่างเปล่าขณะที่มันลอยตัวอยู่ เขาตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจปนสับสน

มันค่อนข้างเป็นเวลานานแล้วตั้งแต่ที่เขาได้รับเกราะไหมบรรพกาล แต่มันเป็นวัตถุที่ไม่มีชีวิต มันอยู่ในแหวนมิติของเขาอย่างเงียบ ๆ โดยไม่เคลื่อนไหวใด ๆ เหมือนกับสิ่งอื่น ถึงอย่างนั้นมันกลับบินออกมาจากแหวนมิติของเขาด้วยตัวของมันเอง พฤติกรรมนี้แปลกไปอย่างเห็นได้ชัด

ในเวลานี้แม้กระทั่งความสนใจของจิตวิญญาณกระบี่ก็ถูกดึงดูดด้วยเช่นกัน สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เกราะไหมบรรพกาล ไม่มีใครคิดว่ามันจะเคลื่อนไหวด้วยตัวเอง

จากการปรากฏตัวของเกราะไหมบรรพกาล ปราณหยานหวงที่เป็นกำแพงขอบเขตก็เริ่มที่จะผันผวน หลังจากนั้นไม่นานปราณหยานหวงบริสุทธิ์ก็ลอยทะลุออกมาจากกำแพงขอบเขต และถูกดูดเข้าไปในเกราะไหมบรรพกาลทันที

เกราะไหมบรรพกาลเริ่มมีความพิเศษทันทีที่มันดูดซับปราณหยานหวง มันส่องแสงสีทองขณะที่มันพื้นที่รอบ ๆ ของมันก็กลายเป็นสีทองจากแสงของมัน

เกราะไหมบรรพกาลดูดซับปราณหยานหวงได้จริง ๆ นี่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในโลกอมตะ สิ่งนี้เชื่อมโยงกับหายนะของโลกหรือไม่ ? จือหยิงและฉิงโซวจ้องมองการทำงานของมันด้วยความตกใจ ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเกินกว่าที่เขาจะเข้าใจได้

เจี้ยนเฉินเฝ้ามองทุกอย่างด้วยความตกใจ แต่ในไม่ช้าหัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความสุข เกราะไหมบรรพกาลนั้นแข็งแกร่งเป็นพิเศษ แม้จะมีความกล้าที่จะต่อสู้กับเซียนจักรพรรดิในปัจจุบัน แต่เขาก็ไม่อาจสร้างความเสียหายได้ อย่างไรก็ตามด้วยการป้องกันของเกราะไหมบรรพกาลก็มีขีดจำกัดเช่นกัน มันสามารถป้องกันจากการโจมตีของเซียนผู้คุมกฏเท่านั้น การโจมตีจากเซียนราชาสามารถทะลวงเกราะไหมบรรพกาลหรือแม้แต่ทำให้อวัยวะภายในได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีที่รุนแรง เป็นผลให้เจี้ยนเฉินไม่ใช้เพราะไหมบรรพกาลหลังจากที่ร่างบรรพกาลของเขามาถึงขั้น 3

ตอนนี้เกราะไหมบรรพกาลได้ดูดซับปราณหยานหวง เขาสามารถรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของมันที่เพิ่มอย่างรวดเร็ว และสามารถบอกได้เลยว่ามันก็เติบโตขึ้นมากเช่นกัน

ไม่นานชั้นที่สองและสามของปราณหยานหวงได้ถูกดูดออกมาจากขอบเขตโดยเกราะไหมบรรพกาล ทำให้มันเปล่งประกายมากยิ่งขึ้น

เกราะไหมบรรพกาลดูดซับไปทั้งหมดเก้าชั้นก่อนที่จะหยุด ประกายสีทองของมันค่อย ๆ จางลงและหายไปหมดในเวลาไม่กี่วินาที มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมกับก่อนหน้านี้และตกลงมาจากอากาศ