เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1396

ตอนที่ 1396: โลกที่ถูกผนึก (1)

เจี้ยนเฉินประทับใจคารา ลี่เว่ย อย่างมากเช่นกัน เขาปฏิบัติต่อนางเป็นเสมือนสหายและหัวเราะเบา ๆ “คารา ลี่เว่ย เจ้าไม่ต้องกังวล แน่นอนว่าข้าจะรักษาสัญญา ข้าจะไม่มีทางกลับคำ เมื่อผนึกภายในวัตถุมิติถูกปล่อยออกมาและเต็มไปด้วยพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสง ข้าจะมอบบางส่วนให้เจ้า เพื่อที่เจ้าจะได้เป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7

” ถ้าอย่างนั้นข้าจะรอที่ตระกูลคารา รอข่าวดีจากราชันเจี้ยนเฉิน ข้าหวังว่าข้าจะสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อเข้าถึงระดับ 7 ได้สำเร็จและเติมเต็มความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตัวเอง” คารา ลี่เว่ย ยิ้มอย่างสดใส นางมีความสุขมากหลังจากที่เจี้ยนเฉินยืนยันสัญญาของเขาอีกครั้ง

เจี้ยนเฉินรวบรวมพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสงไว้จำนวนมากในครั้งล่าสุด ผนึกภายในวัตถุมิติถูกเปิดออก จากนั้นเขาก็มอบให้ประธานของสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง เขาได้บอกไปโดยเฉพาะว่า คารา ลี่เว่ย และกวานหยูไค่เป็นบุคคลสำคัญ แต่ คารา ลี่เว่ย และกวานหยูไค่ต่างก็ล้มเหลวที่จะตัดผ่านอย่างน่าเสียดาย โชคร้ายที่พวกเขาสูญเสียโอกาสอย่างมากที่จะไปถึงระดับ 7

แม้ว่าความต้องการเพียงอย่างเดียวสำหรับการเข้าถึงระดับ 7 คือการหลอมรวมพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนประกายแสงเพียงเล็กน้อยในวิญญาณของเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 เพื่อให้วิญญาณได้รับการเปลี่ยนแปลง แต่ขั้นตอนนี้ไม่สามารถทำได้อย่างง่ายดาย เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงหลายคนไม่สามารถทำสิ่งนี้ได้ มีเพียงคนจำนวนจำกัดที่สามารถตัดผ่านไปได้

ในขณะนี้ใบหน้าของเจี้ยนเฉินก็เปลี่ยนไป เขาพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าเหมือนลูกศร เขาไปถึงระดับความสูงหลายพันเมตรในเวลาเพียงพริบตา เขาจ้องมองจากระยะไกลขณะที่เขาบินอยู่ที่นั่น ดวงตาของเขาดูเหมือนจะสามารถเจาะมิติและเห็นจุดสิ้นสุดของโลก เขาเห็นกระบี่บินผ่านจากระยะหลายหมื่นกิโลเมตร คลื่นพลังงานคลุมเครืออย่างมาก มันเป็นพลังงานที่ผิดปกติซึ่งแม้แต่เซียนจักรพรรดิก็จะไม่สัมผัสไม่ได้

กระบี่หมุนไปหลายหมื่นกิโลเมตรก่อนที่จะพุ่งขึ้นอีกครั้ง มันหายไปในชั่วพริบตา

เจี้ยนเฉินขยายการรับรู้ทางจิตวิญญาณ ซึ่งขยายตัวด้วยความเร็วอย่างมาก มันล้อมรอบรัศมีสองแสนกิโลเมตรขึ้นไปถึงกระบี่ภายในพริบตา

“นั่นคือยุทธภัณฑ์จักรพรรดิของตระกูลเจียงหยาง ! ” เจี้ยนเฉินสามารถสัมผัสได้ถึงซอกทุกซอกทุกมุมจากกระบี่ด้วยวิญญาณของเขา เขาสามารถบอกได้ทันทีว่าเป็นอาวุธบรรพบุรุษของตระกูลเจียงหยาง แต่พลังแห่งการมีอยู่ของมันในปัจจุบันนั้นไกลออกไปมีพลังมากกว่าที่เคยเป็นมา

กระบี่หยางธรรมะดูเหมือนจะรู้สึกถึงการสอดแนมของเจี้ยนเฉิน ดังนั้นมันจึงระเบิดอย่างรวดเร็ว มันยิงออกไปในระยะไกลเหมือนลำธารแสง มันหายไปทันทีเมื่อทะลุผ่านมิติ มันรอดพ้นจากประสาทสัมผัสอันหลากหลายของเจี้ยนเฉิน

“นั่นไม่ใช่ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิแต่เป็นอาวุธที่จอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมใช้ มันคือวัตถุเซียน ! ” เจี้ยนเฉินคิดในใจ เขาแปลกใจอย่างมากและกระโดดลงบนกระบี่จือหยิงเพื่อติดตามมันไปทันที

เมื่อความเข้าใจในเรื่องการขี่กระบี่ลึกซึ้งมากขึ้น เขาจึงสามารถเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่มากขึ้นและมากขึ้น เขาแซงหน้าความเร็วที่เขาเคยแสดงให้เห็นในอาณาจักรทะเล ขณะที่เขาพุ่งออกติดตามกระบี่หยางธรรมะ

แม้ว่าเขาจะตามร่องรอยของกระบี่ไปไม่ทัน แต่เขาก็ยังสามารถบอกได้ว่ากระบี่นั้นมุ่งไปทางทิศทางใดเพราะเครื่องหมายเล็ก ๆ ที่มันทิ้งไว้ในมิติ

ทิศเหนือสุดคือเขตเหนือของทวีปเทียนหยวน มันอยู่ใกล้กับทะเลทางเหนืออย่างมาก และอยู่เหนือขอบของพรมแดนเล็กน้อย มันไม่ได้อยู่ในทวีปเทียนหยวนอีกต่อไป มันจะเป็นแค่มหาสมุทร

ภูเขาใหญ่ตั้งอยู่ในดินแดนใกล้กับทะเลทางเหนือ ภูเขานั้นใหญ่โตผิดปกติ มันชันมาก ทำให้แทบจะไม่สามารถเข้าไปได้ จุดที่สูงที่สุดคือเหนือระดับน้ำทะเลกว่าหมื่นเมตรและมียอดเขาโผล่ขึ้นมาบนยอดเมฆ

คนสองคนยืนเงียบ ๆ อยู่ข้าง ๆ กันบนยอดเขา พวกเขาไม่ได้เคลื่อนไหวเลย พวกเขายืนเหมือนรูปปั้นขณะที่จ้องมองที่ระดับความลึกของทะเลทางเหนือ

หนึ่งในนั้นคือชายวัยกลางคนร่างกำยำอายุประมาณ 40 ปี เขาไม่ได้สวมเสื้อ เขาสวมเพียงกางเกงขาสั้นเผยให้เห็นกล้ามเนื้อสีเนื้ออันทรงพลัง