เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1438

ตอนที่ 1438 – การตัดขาดอารมณ์และความต้องการ

“ทำไม ทำไมข้าต้องเสียเวลาหลายพันปีเพื่อจะได้เป็นเซียนจักรพรรดิ ในขณะที่พวกเขาต้องการเพียงไม่กี่วันในการเป็นเหมือนกัน ? แม้แต่เซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 8 ก็ทะลวงผ่านด่านในเวลาไม่กี่วัน ทำให้ถึงชั้นสวรรค์ที่ 9 และชั้นสูงสุดอย่างถาวร”

“ก่อนหน้านี้ข้าใช้ความเข้าใจของข้าเกี่ยวกับวิธีการบ่มเพาะที่อารามจิตพิสุทธิ์และทุ่มเทวิญญาณของข้าออกมาเพื่อสร้างวิธีการบ่มเพาะที่แตกต่างกันทำให้ข้ากลายเป็นเซียนจักรพรรดิคนเดียวของมนุษย์ มาตอนนี้พลันมีมากกว่าหนึ่งร้อยคนและพวกเขาก็ทะลวงผ่านด่านได้อย่างง่ายดาย ทำไม ทำไมต้องเป็นเรื่องยากสำหรับข้าและเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขา นี่มันไม่ยุติธรรม ข้าไม่สามารถยอมรับสิ่งนี้ … ”

มารราคะนั่งอยู่ในห้องและคำรามออกมา ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปแล้วและเมื่อดูจากอาการป่วยของเขาควบคู่กันไป เขาดูเหมือนมีความประสงค์ร้ายเป็นอย่างมาก

“เจี้ยนเฉิน เจ้า มันเป็นเพราะเจ้า แน่ใจว่าเจ้าฝึกฝนอย่างรวดเร็ว แต่จริง ๆ แล้วเจ้าต้องทำให้คนเหล่านี้ทั้งหมดที่ไม่เกี่ยวข้องกับเจ้าเลยกลายเป็นเซียนจักรพรรดิและทำให้การบ่มเพาะของข้าซึ่งข้าใช้เวลาหลายพันปีมาแล้วไม่มีค่าแม้แต่น้อย ? เจ้ามีจุดประสงค์ร้ายต่อข้า” มารราคะกัดฟันของเขา เขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขาตำหนิเจี้ยนเฉินสำหรับทุกสิ่ง

แต่เดิมมารราคะเป็นเซียนจักรพรรดิคนเดียวในทวีปเทียนหยวน เซียนจักรพรรดิคนเดียวของมนุษย์ผู้ซึ่งแม้แต่ตระกูลผู้พิทักษ์โบราณก็ไม่กล้าล่วงเกิน ชื่อของเขาสามารถสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งทวีปและเขาเป็นที่รู้จักในฐานะสุดยอดจอมยุทธของมนุษย์ทั้งในด้านชื่อเสียงและความเป็นจริง อย่างไรก็ตามหลังจากที่เจี้ยนเฉินปรากฏตัวทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เจี้ยนเฉินไม่เพียงแต่ได้รับสถานะของเขาในฐานะสุดยอดจอมยุทธของมนุษย์เท่านั้น แต่เจี้ยนเฉินยังได้รับความชื่นชมจากทุกคน ยิ่งแย่ไปกว่านั้น เจี้ยนเฉินยังช่วยให้ผู้คนจำนวนมากตัดผ่านเป็นเซียนจักรพรรดิ อนุญาตให้ทวีปเทียนหยวนได้มีเซียนจักรพรรดิหลายสิบคน สถานะของมารราคะซึ่งครั้งหนึ่งเคยยิ่งใหญ่ที่สุดลดต่ำลงลงไปเรื่อย ๆ ในแต่ละวัน

” ข้าต้องการทะลวงผ่านด่าน ข้าต้องการทะลวงผ่านด่านเซียนจักรพรรดิและกลายเป็นผู้นำของขอบเขตดั้งเดิม วันนี้ข้าจะตัดอารมณ์เจ็ดอย่างและความปรารถนาหกอย่างของข้าจนหมดแล้วและทำให้เส้นทางการบ่มเพาะที่ข้าสร้างเสร็จสมบูรณ์” ความบ้าคลั่งนั้นเติมเต็มสายตาของคุณชาย เขายกมือขึ้นพลังอันแข็งแกร่งพุ่งออกมาและกระแทกเข้ากับประตูหินของห้อง เขาจากไปแล้ว

นี่คือโลกใบเล็กที่สร้างโดยมารราคะที่เขาเป็นเจ้าของ มีคนไม่มากที่อาศัยอยู่ในนั้นเพียงไม่กี่พันคน นอกเหนือจากภรรยาหลายสิบคนของมารราคะและลูก ๆ ของเขาหรือคนอื่น ๆ ทั้งหมดเป็นของสำนักที่มารราคะได้สร้างขึ้น พวกเขาเป็นศิษย์ของสำนักสราญรมย์

สำนักสราญรมย์ได้รับการก่อตั้งโดยมารราคะเมื่อหลายพันปีก่อน พวกเขาทั้งหมดได้บ่มเพาะในโลกใบเล็กและแทบจะไม่ได้ออกไปไหนจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงไม่เป็นที่รู้จักในทวีปเทียนหยวน หลายคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสำนักนี้มีอยู่จริง

สถานที่ซึ่งมารราคะได้ทำการบ่มเพาะนั้นอยู่ใกล้กับสำนัก ทันทีที่เขาโผล่ออกมา ชายวัยกลางคนสองคนได้ยินเสียงโกลาหลและบินมาจากที่ไกล ๆ พวกเขาโค้งคำนับต่อมารราคะและกล่าวอย่างสุภาพว่า “คารวะมารราคะ ! ”

ชายทั้งสองเป็นเซียนผู้คุมกฎ พวกเขาเป็นเพียงเซียนผู้คุมกฎสองคนในสำนักสราญรมย์และจอมยุทธที่แข็งแกร่งที่สุดนอกเหนือจากมารราคะ พวกเขาทุกคนฝึกฝนวิธีการบ่มเพาะที่มารราคะได้สร้างขึ้น

สีหน้าของมารราคะไร้อารมณ์ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเหี้ยมโหดเย็นชา เขามองไปที่ชายสองคนเหมือนอย่างที่เขามองดูศพสองศพ

มารราคะที่ปรากฏอย่างเงียบ ๆ ต่อหน้าพวกเขาทั้งสอง เขายกมือขึ้นแล้วกดให้แนบกับศีรษะของพวกเขาและกระแทกหัวของพวกเขาในทันทีด้วยเสียงดังปัง หัวของพวกเขาระเบิดทันที วิญญาณของพวกเขาก็ถูกกวาดล้างออกเช่นกัน พวกเขาถูกสังหารอย่างไร้ความปราณีโดยมารราคะ

สีหน้าของมารราคะไม่เปลี่ยนแปลงเลย เขาจ้องมองไปที่สำนักในระยะไกลและเดินผ่านอากาศที่ว่างเปล่า เขาเดินไปเรื่อย ๆ

มีศิษย์หลายพันคนในสำนักสราญรมย์ แม้ว่าพวกเขาจะฝึกฝนวิธีการบ่มเพาะของมารราคะซึ่งเป็นเจ้าสำนักและได้คิดค้นขึ้น แต่ก็ไม่เหมาะสำหรับทุกคนเพราะมันเบี่ยงเบนไปจากเส้นทางสายธรรมะ เป็นผลให้สำนักไม่เคยมีเซียนราชาในหลายพันปี มันมีอยู่แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดได้ฝึกฝนวิธีการบ่มเพาะที่สร้างขึ้นโดยเซียนจักรพรรดิผู้มีพรสวรรค์ ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขามีก็แค่เซียนผู้คุมกฎเท่านั้น

มารราคะเข้ามาในสำนัก ขณะที่เขามองดูอาคารที่คุ้นเคย เขาก็บ่นว่า “อารมณ์ทั้งเจ็ดประกอบด้วยความสุข ความโกรธ ความเศร้า ความกลัว ความรัก ความเกลียดชังและความปรารถนา ในขณะที่ความปรารถนาทั้งหกคือชีวิต ความตาย การมองเห็น การได้ยิน รสชาติและกลิ่น ข้าได้เข้าใจอารมณ์เจ็ดข้อและความปรารถนาหกข้อแล้วและได้สร้างฝ่ามือสราญรมย์ เป็นเพียงแค่ว่าข้ายังไม่ได้ตัดมุมมองสุดท้ายของอารมณ์เจ็ดอารมณ์และความปรารถนาหกประการ ไม่ใช่ว่าข้าไม่สามารถตัดพวกมัน แต่ข้าไม่ต้องการที่จะตัดพวกมันเพราะมันยังไม่ถึงเวลา”

“หรืออาจเป็นเพราะข้าไม่เคยมีความตั้งใจที่จะตัดพวกมันออก …

” แต่ตอนนี้ มันเป็นทางเลือกสุดท้ายของข้า ข้าต้องตัดพวกมันออกและทำให้ความแข็งแกร่งของข้าเพิ่มขึ้นซึ่งสูงกว่าเซียนจักรพรรดิ ..”

มารราคะหายตัวไปอย่างเงียบ ๆ จากทางเข้าหลักของสำนัก และในไม่ช้าก็มีเสียงร้องของความกลัวและความไม่เชื่อดังขึ้น

“คุณชาย ท่านกำลังทำอะไรอยู่? อู๋หลินไร้เดียงสา ! เขาไม่เคยทำร้ายอะไรให้กับสำนัก ทำไมท่านถึงฆ่าเขา … ”