เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1564

ตอนที่ 1564 – ออกจากโลก

ผู้พิทักษ์ซุยได้รับการจัดอันดับให้อยู่บนป้ายอันดับของขอบเขตเทพและสามารถฆ่าราชาเทพที่แข็งแกร่งที่สุดจากเผ่าพันธุ์เทพผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างง่ายดาย แต่นางก็สูญเสียความสงบนิ่งตามปกติ ดวงตาเย็นชาของนางเต็มไปด้วยความตกใจ ภายใต้หมวกเกราะของนาง สีหน้าของนางเต็มไปด้วยความตกใจและไม่เชื่อ

“ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของข้า ข้าอาจหาตัวตนของขั้นอสงไขย ข้าอาจไม่สามารถรู้ตัวตนของขั้นบรรพกาล แต่ข้ายังคงสามารถติดตามร่องรอยและสรุปผลจากพวกมัน ข้าพยายามค้นหาว่าจอมยุทธลึกลับผู้นั้นเป็นใครและต้องการเพียงแค่เข้าถึงตัวตนของพวกเขาอย่างช้า ๆ ผ่านร่องรอยเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ในท้ายที่สุดข้าก็ล้มเหลวและข้าก็ประสบกับผลสะท้อนกลับที่ทรงพลังเช่นนี้ ความแข็งแกร่งของจอมยุทธลึกลับผู้นั้นยิ่งใหญ่กว่าที่ข้าจินตนาการไว้ มันจะต้องเป็นอัครสูงสุด” ผู้พิทักษ์ซุยพูดด้วยเสียงสั่น ๆ นางค่อย ๆ ยืนขึ้นแล้วโบกมือของนางเปิดประตูน้ำแข็ง นางเดินออกไปด้วยจิตใจที่หนักหน่วง นางคิดว่า “สถานที่แห่งนี้ถูกค้นพบแล้ว เราไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป เราต้องจากไปทันทีหรือถ้าอัครสูงสุดลึกลับผู้นั้นเป็นศัตรู ฝ่าบาทจะตกอยู่ในอันตราย”

” ข้าไม่สนใจเรื่องความตาย แต่ฝ่าบาทไม่สามารถตายได้ … ” ผู้พิทักษ์ซุยฟื้นคืนความสงบของนาง ดวงตาของนางเปล่งประกายด้วยแสงอันคมชัด ในสายตาของนางมีเศษเสี้ยวของความจริงจังที่ไม่สามารถหาได้ ถ้าเทพธิดาน้ำแข็งที่ยิ่งใหญ่ปรากฏตัวมันคงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหากมีอัครสูงสุดที่เป็นศัตรูพบพวกเขา เทพธิดาน้ำแข็งจะถูกรบกวนอย่างเห็นได้ชัด อย่างไรก็ตาม เทพธิดาน้ำแข็งยังคงได้รับบาดเจ็บสาหัสและเข้ามาจำศีลในศาลาเทพธิดาน้ำแข็ง นางไม่สามารถช่วยเทพธิดาหิมะได้และในเวลาเดียวกันก็มีการก่อการจลาจลในศาลาเทพธิดาน้ำแข็งด้วยเช่นกัน ดังนั้นแม้แต่เทพธิดาน้ำแข็งก็ยังตกอยู่ในอันตราย

” ผู้พิทักษ์ซุย ผู้พิทักษ์ซุย..”

ในขณะนั้นเสียงของเจียงหยาง หมิงเยว่ปรากฏในห้องโถง นางกำลังมองหาผู้พิทักษ์ซุยและพุ่งเข้ามา ผู้พิทักษ์ซุยกำลังพยุงร่างของตัวเองด้วยกำแพงน้ำแข็ง แววตาความอ่อนแอปรากฏอยู่เต็มดวงตาของนาง รอยเลือดบนเกราะสีขาวราวหิมะนั้นสะดุดตาอย่างมากและเป็นภาพที่น่าประหลาดใจ

เจียงหยาง หมิงเยว่เห็นเลือดบนตัวผู้พิทักษ์ซุยจากที่ไกลมาก นางรู้สึกประหลาดใจในทันทีและบินเข้ามาอย่างเลอะเลือน นางพูดว่า “ผู้พิทักษ์ซุย เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า ? ” เจียงหยาง หมิงเยว่ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ นางไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งของผู้พิทักษ์ซุยอย่างแม่นยำ แต่นางรู้ว่าผู้พิทักษ์ซุยนั้นทรงพลังมาก ผู้พิทักษ์ซุยก็ยังให้ความรู้สึกที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้

กระนั้นตอนนี้ผู้พิทักษ์ซุยได้รับบาดเจ็บจริง ๆ ความคิดที่ว่ามีใครบางคนที่มีพลังมากพอที่จะทำร้ายผู้พิทักษ์ซุยในโลกนี้นั้น นางนึกภาพไม่ออก

ผู้พิทักษ์ซุยส่ายหัวของนางแล้วพูดว่า ฝ่าบาท ข้าสบายดี ข้าได้รับผลกระทบจากผลสะท้อนกลับเท่านั้น”

เจียงหยาง หมิงเยว่ระบายลมหายใจออกด้วยความโล่งใจ โชคดีที่ผู้พิทักษ์ซุยไม่ได้รับบาดเจ็บจากใครบางคนหรือความแข็งแกร่งของพวกเขาจะน่ากลัวเกินไป

” ผู้พิทักษ์ซุย เจ้ามีวิธีการใดบ้างที่ทำให้ข้าไปถึงขอบเขตเทพได้ในเวลาอันสั้น จิตวิญญาณราชันย์จากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งมีพลังมากเกินไป มีเพียงจอมยุทธขอบเขตเทพเท่านั้นที่สามารถยืนหยัดต่อสู้กับเขาได้”

เจียงหยาง หมิงเยว่เล่าความตั้งใจของนางโดยตรง หลังจากใช้เวลาเป็นเวลานานอยู่กับผู้พิทักษ์ซุย นางก็เข้าใจถึงนิสัยใจคอของผู้พิทักษ์ซุย ทุกอย่างผู้พิทักษ์ซุยจะทำเพื่อนาง นอกเหนือจากบางสิ่งที่ผิดทางศีลธรรมผู้พิทักษ์ซุยก็ฟังและปฏิบัติตามคำพูดของนาง

“ฝ่าบาท จอมคนจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้ค้นพบโลกของเรา ข้าไม่ทราบว่าพวกเขาเป็นมิตรหรือเป็นศัตรู เพื่อความปลอดภัยของท่าน เราจะต้องออกไปพร้อมกันทันที เมื่อท่านไปถึงโลกแห่งเซียน ท่านจะสามารถทะลวงด่านไปสู่ขอบเขตเทพในเวลาที่สั้นที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้” ผู้พิทักษ์ซุยกล่าวอย่างอ่อนแอ

อะไร ? เจ้าจะพาข้าไปและจากไปในทันทีหรือ ? ” เจียงหยาง หมิงเยว่ตกตะลึง ทันใดนั้นนางก็รู้สึกถึงลางร้าย

“ใช่แล้ว ฝ่าบาท เพื่อความปลอดภัยของท่าน เราต้องออกไปทันที เราต้องออกไปเดี๋ยวนี้ ทุกนาทีที่เราอยู่ที่นี่จะมีอันตรายมากขึ้น” ผู้พิทักษ์ซุยตอบ

” ไม่ ข้าจะไม่จากไป นี่คือบ้านของข้า ผู้พิทักษ์ซุย ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากข้า เจ้าไม่สามารถพาข้าออกไปจากบ้านของข้าได้”

เจียงหยาง หมิงเยว่ร้องเสียงดัง ทันทีที่นางพูดจบ นางก็หันหลังกลับและวิ่งออกไป นางเข้าใจว่าผู้พิทักษ์ซุยดีมาก ในวันธรรมดาผู้พิทักษ์ซุยจะแสดงความเคารพอย่างสูงและฟังนางทุกเรื่องโดยทำหน้าที่เหมือนผู้ดูแล อย่างไรก็ตาม เมื่อนางตกอยู่ในอันตราย ผู้พิทักษ์ซุยจะไม่ฟังนางเลย