เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1588

ตอนที่ 1588 : ร่างบรรพกาลขั้น 8 (1)

“ขั้นย้อนกลับช่วงปลาย การเพิ่มความแข็งแกร่งจากขั้น 6 เป็น 7 นี้มากจริง ๆ ข้าขึ้นจากชั้นสวรรค์ที่ 9 ของเซียนจักรพรรดิ ผ่านขั้นรับมอบช่วงปลายไปยังขั้นย้อนกลับช่วงต้น” เจี้ยนเฉินตัดสินความแข็งแกร่งของตัวเองด้วยการรับรู้พลังและเทียบมันกับจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมที่เขาเคยสู้มาในอดีต ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ความต่างด้านความแข็งแกร่งระหว่างขั้น 6 และ 7 นั้นเกินกว่าที่เขาคาดไว้

ในเวลาเดียวกันยากที่ใครจะเป็นคู่มือของเขาได้ในบรรดาขั้นย้อนกลับเพราะร่างบรรพกาลของเขา แม้ว่าเขาจะเพิ่งขึ้นเป็นขั้นย้อนกลับช่วงต้นก็ตาม ร่างบรรพกาลรวมกับกระบี่คู่และความเข้าใจเส้นทางแห่งกระบี่นั้นหมายถึงพลังในการสู้ของเขาที่เพิ่มขึ้นมาอย่างมาก นอกจากสิ่งเหล่านี้แล้วเขาก็ยังมีความเข้าใจหลายอย่าง แต่ทักษะกระบี่ที่ทรงพลังจากจิตวิญญาณกระบี่นั้นทำให้เขาเข้าใจทักษะกระบี่ใหม่ที่สามารถแสดงพลังได้มากกว่าเดิม

” ด้วยความแข็งแกร่งของข้าตอนนี้ ข้าสามารถฆ่าขั้นแลกเปลี่ยนได้หากข้าทุ่มเต็มกำลัง แม้แต่ตอนที่ไปพบกับขั้นแลกเปลี่ยนช่วงปลาย ข้าก็สามารถรับมือกับพวกนั้นได้ แม้ว่าข้าจะไม่มั่นใจว่าจะชนะเพราะข้ามีข้อได้เปรียบกับการมีกระบี่คู่และเส้นทางแห่งกระบี่”

“มันเพราะข้อได้เปรียบนี้ไม่ได้น่าประทับใจเมื่อรับมือกับจิตวิญญาณราชันย์ เขายังมีกระบี่และความเข้าใจเส้นทางแห่งกระบี่ นี่ไม่ต้องพูดถึงการที่ความเข้าใจของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าข้า ซึ่งหมายความว่าเขาก็มีพลังในการรับมือกับคนที่แข็งแกร่งกว่าตัวเอง ข้าสงสัยว่าการพัฒนาของจิตวิญญาณราชันย์ในระหว่างหลายปีมานี้จะเป็นยังไง….”

“หากข้าใช้พลังทั้งหมด ข้าคงสู้ได้แค่ขั้นแลกเปลี่ยนทั่วไป จิตวิญญาณราชันย์ไม่ใช่ขั้นแลกเปลี่ยนทั่วไป แต่เขาน่ะมีพลังของคนที่อยู่ขอบเขตเทพมาหลายปีแล้ว ข้ายังไม่อาจจะเอาชนะได้แม้ว่าจะมีร่างบรรพกาลขั้น 7 ข้าอาจจะขึ้นไปถึงขั้น 8 ได้เพื่อที่จะรับมือกับเขาได้” เจี้ยนเฉินคิด โอวหยางหยิงเว่ยนั้นไม่ใช่ภัยในสายตาเขาแล้ว เขาไม่ได้กลัวกลุ่มจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมจากต่างโลก ปัญหาเดียวของเขาคือจิตวิญญาณราชันย์

จิตวิญญาณราชันย์นั้นแข็งแกร่งเกินไป เขาสามารถรับมือกับจอมยุทธขอบเขตเทพได้ในตอนที่เป็นขั้นแลกเปลี่ยนซึ่งทำให้เขาเป็นอัจฉริยะ พรสวรรค์ของเขานั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าของเจี้ยนเฉิน และเพราะแบบนั้นจิตวิญญาณราชันย์ก็คือคู่ต่อสู้คนสุดท้ายของเจี้ยนเฉิน

หากเขาเอาชนะจิตวิญญาณราชันย์ได้ งั้นภัยจากต่างโลกก็จะถูกแก้ไขแต่ถ้าเขาทำไม่ได้ ทวีปเทียนหยวนก็คงต้องพบกับภัยพิบัติ

“ข้าต้องทำการบ่มเพาะต่อ ข้าต้องขึ้นไปขั้น 8 ของร่างบรรพกาล” เจี้ยนเฉินกัดฟันแน่น สายตาเขาแสดงความเด็ดเดี่ยวออกมา เขาก้าวออกไปและหายไปจากจุดเดิมทันที

ไม่นานเจี้ยนเฉินก็ได้มาอยู่ตรงหน้าศิลาเซียนหยินหยางอีกครั้ง เขามองไปที่หินที่เปล่งแสงสีดำและขาวออกมาก่อนจะคิ้วขมวด

พลังงานในหินนั้นถูกเขา, ซ่างกวนมู่เอ๋อ และพลังมารดูดซับ ดังนั้นขนาดมันจึงลดลง มันมีพลังงานเหลืออยู่ด้านในไม่มากนัก

“พลังงานที่เหลืออยู่ในศิลาเซียนหยินหยางนั้นไม่พอที่ข้าจะขึ้นถึงขั้น 8 ได้” เจี้ยนเฉินคิด ตอนแรกเขาขึ้นไปถึงขั้น 8 หรือแม้แต่ 9 ได้หากเขาดูดซับหินนี้ทั้งหมดตามที่จิตวิญญาณกระบี่คาดเดา แต่พลังมารนั้นแข่งกับเขามาหลายปี ดังนั้นมันจึงไม่มีพลังพอที่จะทำให้เขาขึ้นถึงขั้น 8 ได้

ตอนนั้นเองก็มีความกดดันมหาศาลก่อตัวขึ้นจากไกล ๆ มันทำให้มิติรอบตัวเขาสั่นไหวอย่างแรงและแทบจะถล่มลง อำนาจของหินในโลกนี้ลงดลงอย่างรวดเร็วเพราะพลังงานถูกดึงออกไป ดังนั้นโลกที่หินสร้างขึ้นมาจึงเริ่มเปราะบาง