เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 17

Chaotic Sword God ตอนที่ 17 ผู้คุมกฏของเด็กใหม่

หลังจากที่พักไปราว 1 ชั่วยาม ในที่สุดการแข่งขันรอบสุดท้ายก็กำลังจะเริ่มต้นขึ้น เจี้ยนเฉินและเถี่ยต้าเดินขึ้นไปบนเวทีประลอง ก่อนที่แยกห่างจากกันด้วยระยะประมาณ 10 เมตร

สายตาลูกศิษย์กว่า 1,000 คนได้จับจ้องไปยังเวทีนั้นเป็นที่เรียบร้อย ขณะที่ผู้คนเริ่มพยายามค้นหาที่นั่ง

เจี้ยนเฉินจ้องมองไปที่เถี่ยต้าด้วยรอยยิ้ม เขากล่าวชื่มชมเถี่ยต้า เถี่ยต้า ข้าไม่คิดว่าจะต้องมาเจอกันในรอบสุดท้าย

ได้ยินประโยคเช่นนั้นของเจี้ยนเฉิน ใบหน้าเถี่ยต้าแดงขึ้นอย่างอาย ๆ มันชัดเจนว่า เขามีความสุขมากในคำชมนั้น ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างซื่อ ๆ เถี่ยต้าพูดเสียงต่ำ เจียงหยางเซียงเทียน เจ้าก็ทำให้ข้าประหลาดใจเช่นกัน

เหยียดแขนและขาของเขาออก เจี้ยนเฉินหัวเราะ เถี่ยต้า นี่คือรอบสุดท้าย หนึ่งในพวกเราที่จะกลายเป็นผู้คุมกฏของเหล่าเด็กใหม่ ดังนั้นถ้าเจ้าจะเอาชนะข้าให้ได้ เจ้าก็ต้องพยายามให้มาก แล้วเจ้าจะได้รับแกนอสูรระดับสามซึ่งมีค่านับร้อยเหรียญม่วง ซึ่งเพียงพอให้เจ้าเลี้ยงดูทั้งครอบครัวไปตลอดชีวิต

เถี่ยต้ากระตือรือร้นทันทีที่ได้ยินคำกล่าวเช่นนั้นจากเจี้ยนเฉิน เจียงหยาง เซียงเทียน แน่นอนว่าข้าจะใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดของข้า ดังนั้นเจ้าจงเตรียมตัวให้ดี

เจี้ยนเฉินเพียงแค่หัวเราะและพยักหน้ารับ ข้าเกรงว่ามันจะไม่ง่ายเช่นนั้น

บูม!

ฟังเสียงสัญญาณให้เริ่มต้นการต่อสู้ ทันใดนั้น เถี่ยต้าก็เข้าจู่โจมไปที่เจี้ยนเฉินหลังจากเสียงการเริ่มประลองดังขึ้น เถี่ยต้าจู่โจมเจี้ยนเฉิน เขาคว้าเจี้ยนเฉินด้วยมือทั้งสองข้าง เขาวางแผนที่จะใช้ความแข็งแกร่งที่พระเจ้าอวยพรให้กับเขา เพื่อยกและขว้างเจี้ยนเฉินออกจากสนามการประลอง

เจี้ยนเฉินตระหนักถึงแผนการของอีกฝ่ายและหัวเราะ เขาคุ้นเคยกับวิธีการต่อสู้ของเถี่ยต้านัก สำหรับในทุก ๆ การต่อสู้ เถี่ยต้าจะใช้กลยุทธ์เช่นนี้ซ้ำ ๆ กัน แต่มันก็ได้ผลดีนัก หากเจี้ยนเฉินถูกเขาจับได้ มันจะเป็นการยากที่จะหลบหนี

เจี้ยนเฉินก้าวสั้น ๆ เพื่อล่าถอย หลบหนีจากเถี่ยต้า มือขวาของเขากำเข้าหากันแน่นเป็นหมัด เขาใช้พลังเกือบแปดส่วนของเขา เพื่อโจมตีไปยังบริเวณทรวงอกของอีกฝ่าย

“พลั่ก”

หมัดของเจี้ยนเฉินเกิดเสียงดังขึ้นจากการปะทะเข้าที่ทรวงอกของเถี่ยต้า แต่อย่างไรก็ตาม ใบหน้าที่พึงพอใจของเจียงเฉินเริ่มเปลี่ยนไปอย่างช้า ๆ ขณะที่เถี่ยต้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ อะไรกันที่ทำให้หมัดนี้หนักราวกับไม่ใช่หมัดของคน เจี้ยนเฉินรู้สึกราวกับว่าหมัดของเขาได้ปะทะกับกำแพง ไม่เพียงแต่เถี่ยต้าแข็งแกร่ง แต่เขายังมีร่างกายที่ทนทาน ความทนทานนั้นยากที่จะเชื่อยิ่งนัก

อย่างไรก็ตาม หมัดของเจี้ยนเฉินทำให้เถี่ยต้าเซถอยหลังไป แต่เพียงชั่วพริบตา เถี่ยต้าตะโกนเสียงดังและเข้าโจมตีเจี้ยนเฉินอีกครั้งด้วยมือทั้งสองข้าง ด้วยหมัดที่ใช้พลังเพียงแปดส่วนของเจี้ยนเฉิน มันไม่ได้สร้างรอยขีดข่วนอะไรบนตัวของเถี่ยต้าเลย

เจี้ยนเฉินเริ่มที่จะรู้สึกตื่นเต้น เขามองดูเถี่ยต้าที่เข้ามาประชิดพร้อมกับหมัดของมัน เขาไม่ได้หลบมันแต่อย่างใด เขาเริ่มที่จะเตรียมตัวที่จะใช้พลังเต็มสิบส่วนในการตอบโต้ด้วยมือของเขาเอง

หมัดสองหมัดเข้าปะทะกันกลางอากาศ และผลกระทบของมันสร้างเสียงอันดังก้อง มันดังจนฝูงชนทุกคนในสนามประลองได้ยินมันอย่างชัดเจน

ขณะที่หมัดทั้งสองสัมผัสกัน มันช่วยไม่ได้ที่เจี้ยนเฉินจะถอยหลังกลับไปถึง 10 เมตร ก่อนจะหยุดลง มือขวาของเขาเริ่มสั่น มันเห็นได้ชัดเจนว่าเจี้ยนเฉินนั้นได้รับความเสียหายนั้นมากทีเดียว ถึงแม้ว่าระดับพลังเซียนของเขาจะเหนือกว่าเล็กน้อย เขายังคงห่างไกลจากระดับที่จะไม่สนใจความเสียหายบางอย่างเช่นนี้ได้

เถี่ยต้านั้นไถลไปไกลเพียง 2 เมตร ใบหน้าของเขาไม่แสดงความรู้สึกและเขาไม่มีท่าทีทรมานแต่อย่างใด ราวกับความเสียหายนั้นมันเล็กน้อยเอามาก ๆ

เจี้ยนเฉินนวดมือของเขา หลังจากทั้งสองคนเผชิญหน้ากัน เขาเข้าใจอย่างชัดเจนถึงความโง่เขลาเมื่อโจมตีเถี่ยต้าตรง ๆ แม้ว่าบางคนจะมีความแข็งแกร่งมากกว่าเถี่ยต้าก็ไม่อาจนำเอาชัยชนะมาได้ตรง ๆ เพียงสิ่งเดียวที่อาจจะนำเอาชัยชนะมาจากเถี่ยต้า คงต้องพึ่งความเร็วเพียงอย่างเดียว

เถี่ยต้า, ความแข็งแกร่งเกินกว่าที่ข้าจะคาดคิดไว้เสียอีก แต่ข้าจะใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดของข้าในตอนนี้ เจี้ยนเฉินกล่าว ขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า

เถี่ยต้าหัวเราะ เข้ามาสิ เจียงหยางเซียงเทียน เจ้าไม่สามารถที่จะทำร้ายข้าได้ น้ำเสียงของเถี่ยต้าก็เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นที่รุนแรง

เจี้ยนเฉินหยุดพูดเช่นกัน เมื่อระยะห่างระหว่างเขาและเถี่ยต้าเริ่มลดลงเหลือเพียง 5-6 เมตร ฝีเท้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ขาของเขากลายเป็นภาพพร่ามัวลึกลับที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งตรงหน้าเถี่ยต้า ก่อนที่จะเถี่ยต้าจะสามารถตอบสนอง หมัดทั้งสองก็ชกลงที่บริเวณด้านหลังของเถี่ยต้า

ตึง ตึง ตึง!

เสียงดังเป็นชุด ดังออกมาจากเวทีเกือบราวกับว่ามันเป็นเสียงที่ต่อเนื่องกัน ภายใต้การโจมตีหนักต่อร่างกาย แม้กระทั่งร่างกายของเถี่ยต้าก็ไม่สามารถช่วยได้ เขาถลาไปข้างหน้ามากจนทำให้เขาเหลือเวลาน้อยมากที่จะหันกลับมา

ฮ่า!

เถี่ยต้าคำรามด้วยความโกรธ ในขณะที่เขาพยายามที่จะทรงตัวให้ได้ ทันใดนั้นเขาก็หันไปรอบ ๆ ยกกำปั้นออกมาและพยายามที่จะชกโครมไปที่เจี้ยนเฉิน